Doğmuşlardan Göremeyeni (Esther)

[GM - Dimensio]

Off Topic

Birinci bildirilmemiş pasiflik uyarısı almış bulunmaktasınız.

[Esther]

Yürümeye başlamasının üzerinden ne kadar vakit geçtiğinden bihaberdi fakat kendini yorgun hissetmiyordu. Bir bu kadar daha yürüyebileceğinin bilincindeydi fakat ne için? Buradan yürüyerek çıkamayacakları barizdi fakat genç kız hiçbir şey yapmadan beklemektense bunu denemeyi tercih etmişti. Uçsuz bucaksız karanlığın içerisinde yürürken yaşadıklarını gözden geçirmek ve düşünmek için bolca zamanı olmuştu. Sakinleşti ve aklındaki bütün anıları birleştirmeye başladı. Bilincini kazanmadan önce gördüğü rüyadan, minik iblisle karşılaştığı ana kadar olan bütün anılarını teker teker gözlerinin önüne getirdi. Cevaba çok yaklaştığını hissedebiliyordu fakat bir türlü doğru cevabı bulamıyordu. Tam bir cevaba yaklaştığını hissettiği anda arkasından tatlı bir ses geldi. Minik iblis bezgin bir halde genç kıza, kendisini taşımasını söylemişti. Genç kız arkasını dönerek bakışlarını minik iblise çevirdi ve onu süzmeye başladı. Bir iblisin nasıl bu kadar çabuk yorulabildiğine anlam verememişti. İblisler korkulması gereken, güçlü varlıklar değil miydi? O halde kendisinin dahi yorulmadığı bu süre içerisinde bu minik iblis nasıl yorulmuştu? Bu soruları düşünmektense derin bir iç çekip minik iblise doğru yaklaştı ve onu kaldırmaya çalıştı. Tam bu esnada aklında şimşekler çakmaya başladı. Bir iblis bulması gerektiğinin farkına daha yürümeye başlamadan önce varmıştı fakat içerisinde bulunduğu bölgede bir iblis bulamayacağının yeni farkına varmıştı. Burada karşılaşabileceği tek iblis hemen karşısında duruyordu. Her ne kadar onunla bir takım olmak istemese de başka çaresi yok gibi gözüküyordu. Bunu fark ettiği anda iblisten ellerini çekerek tekrardan doğruldu. Bakışlarını iblise doğrulttu ve "Buraya ilk geldiğimizde bir iblisle anlaşmamız gerektiği söylenmişti. Sanırım buradan çıkmak için ikimizin anlaşması gerekiyor." dedi. Kısa bir duraksamanın ardından devam etti. "Tabii seni zorlamak gibi bir niyetim yok. Dilersen sonsuza kadar burada kapalı kalabiliriz."

Genç kız aslında daha büyük, daha kuvvetli bir iblisle anlaşmak istiyordu. Yanındaki minik iblisin, çevresini saran onlarca büyük iblise karşı gelebileceğini düşünmüyordu. Dışardaki iblislere yem olmaktansa bütün hayatını bu minik iblisle birlikte karanlığın içerisinde geçirmenin daha mantıklı olacağını düşünüyordu. Elbette kabul ederse farklı bir plan oluşturabilirdi fakat kabul edeceğini düşünmüyordu. Birbirleriyle tamamen zıt kişiliklere sahip iki varlıklardı. Birbirleriyle bir anlaşma yapsalar dahi çok uzun ömürlü olmayacağı aşikardı. Bütün bunlara rağmen farklı bir ihtimalinin olmadığının da bilincindeydi. Eğer bir şekilde iblisle anlaşmayı başarırsa buradan kurtulabilecekti fakat o tatlı sözler söylemesini bilen veya seven birisi değildi. Sırf karşısındaki kişiyi mutlu etmek için düşüncelerini değiştirecek birisi hiç değildi. Karşısındaki iblise minnettardı fakat o kadar.

[GM - Dimensio]

İblisin yanına doğru gelmenle birlikte, iblisin yüzündeki yorgunluk ifadesinin silinmeye başladığını görebiliyorsun. Sanki sadece taşınmak için kurduğu bir planın kusursuz bir şekilde işlediğini görmüş gibi gözleri parıldayan iblis, kendini senin kollarına bırakmak için hazırlanırken, senin bir anda duraksamanla birlikte şaşkın bir şekilde suratına bakıyor. Duraksamanın ardından kurduğun cümleler ise, iblisin bir kez daha yüzüne tatlı bir kızgınlığın çökmesine neden oluyor. Kaşları çatılan, yanakları şişen ve ten rengi kızarmaya başlayan iblis sanki tüm enerjisini toplamış gibi “Sen gerçekten kötü birisisin!” diyor. Adımlarını yavaş yavaş senden uzaklaştırmaya başlayan iblis “İlk önce adımı öğrenmek istedin, sonra sadece tanışmak istedim diye özür diledin! Ama sen başından beri benim peşimdeymişsin! Neredeyse sana inanıyordum, pis kadın!” diyor. Bu sözlerinin ardından birden ağlamaya başlayan iblis “Artık ne seninle yürürüm ne de yanında dururum. Bu karanlığın içinde ölürüm daha iyi!” diyerek sana arkasını dönüyor ve geldiğiniz noktaya doğru gerisin geri yürümeye başlıyor. İblis senden uzaklaşmaya başlasa da hala daha ağlamaya devam ettiğini duyabiliyorsun.

[GM - Dimensio]

Off Topic

İkinci bildirilmemiş pasiflik uyarısı almış bulunmaktasınız.

[Esther]

İblisin gözlerinden akan yaşları gören genç kız pekte etkilenmiş gibi görünmüyordu. Boş bakışlarla iblisin gitmesini izlerken peşinden gitmeyi dahi planlamadı çünkü iblis ile düşünceleri birebir aynıydı. Yanındaki minik, zavallı yaratıkla birlik oluşturmak istemiyordu. Ayrıca iblisi zorlamayacağını da açık bir şekilde belirtmişti, bu yüzden onu takip etmek yerine bulunduğu yere oturarak düşünmeye başladı. Minik iblis olmadan buradan ayrılamayacağının farkındaydı fakat ya yanılıyorsa? Ya başka bir iblisle karşılaşma ihtimali varsa? Ya yeteri kadar yürümemişse? Bütün bu sorular aklını bir süre kurcaladıktan sonra genç kız pes etti ve düşünmeyi kesti. Zaten bütün bunların cevaplarını biliyordu. Minik iblis olmadan buradan çıkmasının ihtimali yoktu. O halde ne yapacaktı? Sözüne karşı gelerek iblisin peşinden mi gidecekti? Hayır, bunu yapmayacak kadar idealist birisiydi. Bu yüzden bakışlarını uzaklaşmakta olan iblise doğru çevirerek "Fikrini değiştirirsen burada bekliyor olacağım." demekle yetindi. Gözyaşları içerisinde ilerleyen iblisin kendisini duyduğu bile meçhuldü.

Ne kadar bekleyeceğine dair herhangi bir fikri yoktu. Belki o beklemesine devam ederken minik iblis bu diyardan çıkmanın bir yolunu bulup çıkacak, belki de yanından ayrıldığı için biraz önce karşılaştığı ve göremediği iblislere yem olacaktı. Bu düşünce aklında belirdiği anda korkudan tüyleri diken diken oldu. Yine de oturduğu yerden kımıldamadı. Kalbi yerinden çıkmak istercesine atarken, beyni kalkıp iblisin peşinden gitmesi için çığlık atarken dahi hareket etmedi çünkü bir söz vermişti. Ne olursa olsun karşısındaki iblisi kendisiyle iş birliği kurması için zorlamayacaktı. Bunun sonunda ölüm dahi olsa.

[GM - Dimensio]

Yanından ayrılmakta olan iblise söylediğin sözlerin iblis tarafından duyulup duyulmadığına bile emin olmuyorsun. Ancak iblisin ağlama sesleri hala kulağına gelirken, olduğun yerde oturup beklemeye karar veriyorsun. İblis attığı her bir adımla senden daha da uzaklaşıyor ve ağlama sesleri de giderek azalmaya başlıyor. Yarım dakika kadar sonra ise, karanlığın içinde ne görebildiğin ne de duyabildiğin bir iblis oluyor. Tüm karanlığın içerisinde bir başına kalmış gibi hissediyorsun kendini ve verdiği kararı tekrar tekrar düşünmeden edemiyorsun.

Birkaç dakika ve belki de birkaç saat, karanlığın içinde öylece oturarak ve düşünerek geçiriyorsun. Ancak ne karanlık yerinden kımıldıyor ne de karanlık bir kez daha bir iblis tarafından yarılıyor. Vücuduna güçsüzlüğün çökmeye başladığını hissediyorsun ve ilk olarak aklından geçen düşünceler yavaşlıyor. Göz kapaklarının ağırlaşması, seni yavaş yavaş eylemsizliğe doğru sürüklüyor. Bir anda omuzların çöküyor ve vücudunda enerji namına pek bir şey kalmadığını hissediyorsun. Oturmak bile oldukça güç bir hale gelirken, vücudunun arkaya doğru düştüğünü hissediyorsun. Tüm bunlar, sanki bir rüya gibi etki bırakırken, olan bitene karşı koyabilmenin mümkün olmadığını hissediyorsun. Sonrasında ise, gözlerinle birlikte sanki tüm vücudun işlevlerini kaybediyor ve karanlığın kendi karanlığına karışmasından ibaret oluyor.

Off Topic

Son bir RP daha alalım senden, sonrasında konuyu sonlandırabiliriz.

[Esther]

12'ye kadar yazmış olurum.

[Esther]

Yaşadıklarına anlam yüklemeye çalışan genç kız, bir nebze de olsa amacını gerçekleştirmişti. Minik iblis olmadan buradan çıkmasının herhangi bir yolu olmadığının farkındaydı fakat onu zorlama gibi bir niyeti yoktu. Bir ortaklık içerisine girmeleri gerekiyorsa bunu zorla yapmaya niyeti yoktu. Yaşamın anlamını bilmeyen birisi olarak neler kaçırdığının da farkında değildi, bu yüzden ölmekten de pek korktuğu söylenemezdi. Elbette bir insan olarak içgüdüleri ona harekete geçmesini söylüyordu. Kasları oturduğu yerde sızlıyor, kalbi korkudan ötürü deliler gibi atıyordu. Yine de vücuduna söz geçirmeyi becerebilecek birisiydi.

Ne kadar zaman geçtiğinin farkında değildi fakat bir süre sonra sakinleşmeyi başardı. Kendisini çevreleyen karanlık ile bir bütün olmaya başladığı bu anlarda düşünme yetisini dahi kaybeder gibi olmuştu. Vücudundaki bütün enerji bir anda deşarj oldu, kendi vücudunu dahi görememeye başladı. İşlerin sona yaklaştığını hissedebiliyordu fakat korkmuyordu. Zira korkacak enerjiye dahi sahip değildi. Karanlıkla bir bütün olduğu bu anlarda oldukça rahatlamış hissediyordu. Sakin, huzurlu bir akşamda sahilde, yıldızların altında dinleniyor gibi hissetti kendini. Elbette bunu kelimelere dökecek bir bilgiye sahip değildi fakat kızın hissettikleri tam olarak bunlardı. Kısa bir süre sonra ise bilincini kaybederek karanlıkla bir oldu.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Konu sonlanmıştır.

Konu Sonu Ödülü

• Gizli Ödül

Gizli Ödüle ilişkin açıklama
Gizli ödül, karakterin bilgisi dışında kazandığı, oyuncunun ise içeriğini bilmediği bir ödül türüdür. Bu ödül, ancak ilerleyen konularda uygun şartların oluşması halinde anlam kazanabilmektedir. Bu şartların oluşmaması halinde, ödüle dair herhangi bir bilgi veya kazanım söz konusu olmayacaktır.