Doğmuşlardan Hiçi (Eae)

[GM - Dimensio]

Azuldir’in sözlerinin ardından, kendi içine dönerek bir duyguyu yaşamayı arzuluyorsun. Ancak ne kadar denersen dene, hiçbir şekilde sabit tek bir duyguya odaklanamıyorsun. Sanki içinde bulunduğun karanlık, ruhunda bir gök kuşağı gibi farklı bir yaşam bulurken, olabildiğince kendini sıkıyorsun tek bir duyguya hakim olabilmek için. Gözlerini ne kadar kapalı tutsan da nefes alıp vermeyi durdursan da, bu senin açından mümkün olamıyor. Bu noktada etrafına bakındığında, herkesin kendi halinde ve senden soyut olduğunu görebiliyorsun. Birkaç bakışın sonunda, tüm etrafındakilerin de bir şekilde silindiğini ve kendi başına kaldığını hissedebiliyorsun. Ancak halen daha, tek bir duyguya odaklanmak senin açından pek mümkün olmuyor.

Off Topic

Konuda pasiflik süresi 72 saattir. Önceki konunun devamı niteliğinde olması nedeniyle, önceki konuda -varsa- yapılan pasiflik(ler) bu konu için de geçerlidir.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Bu konuda ikinci bildirilmemiş pasiflik uyarısını almış durumda olmanız nedeniyle, üçüncü bildirilmemiş pasiflik uyarısını almış durumdasınız.

Bir kez daha bildirilmemiş pasiflik yapmanız halinde, pasiflik kuralları gereği konunuzun sonlanması gerekse de, içinde bulunduğunuz konunun mahiyeti gereği sonlanmaya elverişli olmaması nedeniyle, konu askıya alınacaktır. Bilgilerinize.

[Eae]

Azuldir uzaklaştıktan sonra derin bir nefes alıp yere bağdaş kurarak oturdum. Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes daha aldım. Kendimi rahatlattım. Bir duyguya tutunmaya çalıştım ama ne yazık ki duyguların hepsi eşit derecede bana ulaşıyor, hafiften dokunup geri kaçıyorlardı. Elimi uzatsam da hiçbir duyguyu yakalayamıyor gibi hissediyordum. Kızgınlığıma ilerlesem, gülesim geliyor, gülsem içimde minik bir hüzün oluşuyordu. Ne saçma şeymiş diyerek kaşlarımı çattım ve gözlerimi açtım. Etrafımdaki kişilerin kendi kendilerine takıldıklarını ve yavaş yavaş yok olduklarını farkettim. Eh, iyi de oldu. Sanki zamanıma değecek biri yoktu aralarında. Yani konuşmaları saçma gelmişti. Ne kadar aptallardı gerçekten.

Kendimi geriye doğru atıp yattım yerde boş boş. Duygu odaklanma olayı da saçma gelmişti ve baya sıkılmıştım. Ki zaten iblis bulamayan ölür dememiş miydi Azuldir? Gözlerimi tekrar kapattım. Boşlukta her şey çok güzeldi sanki. Dert yok tasa yok. Rahatlık vardı sadece. Var olmamak çok güzel bir durumdu. Ellerimi karnımda birleştirip parmaklarımı birbirine dokundurdum. Belki de olan duygularıma odaklanmak yerine bir duygu seçmeliydim ve ona göre ilerlemeliydim. Hadi duygu sayalım.

Hüzün. Sıkıcı ve utandırıcı bir duygu bu. Büyük ihtimalle buna odaklansam utanç duygusu da coşacağı için odağım bozulur.
Utanç. Kimsenin hissetmeyi sevmeyeceği bir duygu. Kendime eziyet etmeme gerek yok.
Kızgınlık. Neye kızacağım ki. Bu da çok boş bir duygu. Davranışlarını etkiler, kararlarını değiştirir.
Şaşkınlık. Ah! Ne! İNANAMIYOORRRUMMM! Teheheh. Şapşal bir duygu. İnsan durduk yere şaşıramaz.
Korku. Eh, bu güzel gibi. Ancak şaşkınlığa çok benziyor. Kendi kendime korkamam.
İğrenme. Gerçekten iğrençti iblislerin tipi. Yine de beni iğrenme değil de merak sarmıştı onlara bakarken.
Merak derken... Merak gerçekten hoş bir duyguydu ama asıl güzel olan neydi biliyor musunuz?
Mutluluk. Her zaman ulaşılmaya çalışan ama hep kaçan bir duygu. Onu elde etmek boşa kürek çekmek mi olurdu gerçekten? Aslında zevk de mutluluk değil midir?

Ah... Zevk. Bence harika bir seçim.

Kocaman gülümsedim. Bu duygu seçme ve yorumlama oyunu bile çok zevkli olmuştu zaten. Odaklanabileceğim bir duyguydu. Tabi böyle sıkıcı bir şekilde yatarken zevk gibi güzeller güzeli duyguya odaklanamazdım. Bu yüzden gözlerimi açtım ve ayağa kalktım. Yüzümde muzip bir gülümseme ile kendi kendime bir müzik tutturdum ve bu ağır ortamda dans etmeye başladım. Daha çok kollarımı hareket ettirdiğim, hafiften açtığım bacaklarımı yukarı aşağı kırdığım kendi halimde bir danstı bu. Önce mırıltıyla başlayan müzik, bir süre sonra daha da yükseldi. Dışarı çıkan aynı olmasa da beynimdeki müzik baya bir dans müziğiydi. Gözlerimi de kapattım. Sonra da kendimi tutturmuş olduğum müziğe ve dansa bıraktım. Bu garip, boğucu havada sanki hiçbir şey umrumda değilmiş gibi doyasıya dans etmek, bu tezatlık... Fazla iyiydi.

[GM - Dimensio]

Azuldir’in sözlerinin ardından, kendi içine dönerek bir duyguyu yaşamayı arzuluyorsun. Bu aşamada aklından geçen duygulardan birine takılı kalmak senin için epey zor oluyor. Ancak sonunda, zihninde hissetmeyi arzuladığın zevke kendini bırakarak yerinden kalkıyor ve dans etmeye başlıyorsun. Dışarıdan nasıl ve ne şekilde göründüğünü hiçbir şekilde önemsemeden, kafanın içinde çalan müziğe belli bir koreografiye bağlı kalmaksızın ayak uydurmaya başlıyorsun. Melodinin yükselmesi duygularının da coşmasına vesile oluyor ve gözlerini zevkten duyduğun kararlılıkla açtığında, sadece karanlığı ve hemen yanıbaşındaki iblisleri görebiliyorsun.

Dans etmeyi kesmeden rtrafına biraz bakındığında değişen hiçbir şeyin olmadığını görmek, seni adeta daha da yalnızlığa itiyor. Gözlerini bir kez daha kapatıyor, etrafından kendini soyutluyor ve zihnindeki müziğin sesini biraz daha açıyorsun. Fakat gözlerini her açışın, senin için yeni bir hayal kırıklığı oluyor. İblislerin halen var olduklarını ve sırf Azuldir’in varlığı nedeniyle yerlerinde sabit durduklarını anlayabiliyorsun. Bu durum kendini bir şekilde güvende hissetmene neden olsa da, içten içe seni daha da yalnızlığa itiyor. Ancak denemekten vazgeçmenin sonun olacağını bildiğin için zihnindeki sesi olabildiğince arttırıyorsun.

Vücudun, artık neredeyse dans etmekten ve zihninde çalan yüksek sesli müziğin etkisinden bitap düşüyor. Zevk içinde kavrulmak istesen de bunu bir türlü başaramıyorsun. Bu anda gözlerini bir kez daha sıkı sıkı kapatıyorsun. Bir anda gözlerini bu kadar açmanın salt kendine söylenen bir sözden ötürü olduğunu anlıyorsun. Sanki başkalarının değer yargıları seni yönlendiriyor ve dansınla bunu reddederken kendi değer yargılarına göre hareket etmen gerektiğini anlıyorsun. Seni sen yapan bu hareketlerinden birileri istedi diye taviz vermenin anlamsız olacağını düşünüyorsun. Bu haliyle de, ne olursa olsun herhangi bir şeyden faydalanmak varken bunun aksini veya başkası söyledi diye vazgeçmeyi anlamsız görmeye başlıyorsun. Tıpkı bir leşten faydalanılması gerektiği gibi… Tüm bu düşüncelerin bir yerden tanıdık geldiğini hissettiğin anda ise, tanımadık, ancak sempati dolu bir sesin yankılandığını hissediyorsun zihninde.

“Yanlış adımlar atıyorsun. Adımlarını bana uydurmaz mısın?”

Bir anda açılan gözlerin, karşısında yarım metre kadar uzunlukta olan pembe gözlerini sana dikmiş, beyaz pofidik tüylü iblisi görüyorsun. Tıpkı senin gibi dans etmekte olan iblis, bakışlarını tamamen seninkilere dikmişken etrafında bu tatlı görünümlü iblisin var olduğunu fark eden olup olmadığını anlamak için etrafına bakınıyorsun. Ancak kaçamak bakışlarla etrafını kolaçan ettiğinde, birkaç saniye önceki gördüğün iblislerden ve insanlardan hiçbirinin yerinde olmadığını fark ediyorsun. Karşındaki iblis ise, tüm tatlılığıyla bakışlarını senin dans adımların kaydırmış bir şekilde duruyor.

[Eae]

Bir göz açıp kapatma sonra...

İki göz açıp kapatma sonra...

Üç göz açıp kapatma sonra...

Sonunda bir beklentiye girmeyi saçma bulduğumu farkettim. Yani, neden sadece biri dedi diye uğraşıyordum ki? Kafamdaki şarkıyı zevkime göre değiştirip kendi kendime gerçekten eğlencesine dans etmeye başladım. Azuldir denen o dallama istedi diye dans etmiyordum sonuçta. Ortamın karamsarlığına, uğraşmaya ve çalışmaya bir başkaldırı olarak dans ediyordum. Çünkü ben böyleyim? Böyle olmasam da daha önce, artık böyleyim çünkü böyle hissediyorum. Nasıl mı? Ortam ne getirirse getirsin keyfinden, fırsatından vazgeçmeyecek biri... Aynı ölü bir bedenin boşa harcanmamasını düşündüğüm- Ölü bir beden mi? Arkada kendi kendime mırıldandığım mutlu ve hareketli şarkının olduğu ancak önde ölü bir bedenin yanında gülmemek için kendimi zor tuttuğum, çok da komik olmayan bir anı canlanacak gibi olduğunda sevimli bir ses yankılandı beynimde.

Yanlış adımlar attığımı söyleyen bu ses ona uyum sağlamamı istediğinde gözlerimi açtım. Beyaz, albino diye adlandırabileceğim tatlı bir "iblis" yanıma ulaşmış gözlerini bana dikmişti. Patilerine baktığımda benden daha iyi dans ettiğini farkettim. Ne kadar garip... Daha önce gördüğüm çirkin dandik iblislerin olduğu yere baktığımda yok olduklarını gördüm. Yine de onlar bunun kadar tatlı değillerdi. Bu iblis miydi gerçekten? Eh, sanırım bunun bir önemi de yok. Ölüp ölmemek umrumda değil. Son anlarım da olsa keyfimi bozmayacağım.

Tamamen rastgele olan dans hareketlerimi nasıl yanlış adımlayabildiğimi sormaya üşenip "Vuhuu! Salla güzelim kuyruğunu!" diye bağırarak adımlarımı onun ön patilerine uydurdum. Biraz bu şekilde dans ettikten sonra onunla olan uyumumu bozup tamamen kendime özel, aşırı bir dans hareketi sergilemeye başladım. Önce havaya üç beş kere zıpladım tek elimi kaldırıp. Sonra da dizlerimi kırıp çöktüm, hemen ardından da ayağa kalkıp etrafımda döndüm. Beynimdeki şarkıyı ağzımla eşlik ediyordum ancak hareketleri yaparken "Hey! Ho!" gibi nidalar çıkarıyordum. Kıyak dans hareketlerim bitince durup elimi çırpmaya başladım iblise doğru. "Göster hünerini bebeğim!" diyerek git gide hızlanan bir ritim tutturdum iblisin kendi dans hareketlerini gösterebilmesi için.

[GM - Dimensio]

İblis ile birlikte dans etmeye başlamanızın ardından bir süre iblise ayak uyduruyor, ardından ise kendi hareketlerine dönüyorsun. Birkaç saniye bu şekilde dans etmenizin ardından iblis “Olmuyor! Olmuyor! Olmuyor! Olmuyor! Olmuyor! Olmuyor!” diye söylenmeye başlıyor. İblisin bu sözleriyle sanki kafanda müzik bir anda kesilirken, bakışlarını da ona döndürüyorsun. Sinirlenmiş suratında hafif bir kızarıklık gördüğün ve yuvarlak bakışları hafifçe çatılmış iblis ona baktığın anda “Adımlarını bana uydurmalısın! O yaptığın dans rezillik! Benim yaptığım gibi yapman gerekiyor, yoksa hiçbir anlamı yok!” diyor. Bu sözlerinin ardından ise sana yapman gereken dansı yavaşça gösterir gibi “Önce sağ ayak… 1-2-3… Sonra sol… 1-2-3… Kollar… 1-2-3… Kalça… 1-2-3…” şeklinde sözler söylüyor. Gösterdiği dansın her bir hareketini aynı yavaşlıkta anlatmayı sürdüren iblisin dansı gözüne çok da zor gelmiyor. Ancak bu dansı iblisin önemsediğini rahatlıkla görebiliyorsun.

[Eae]

Olmadığını söyleyip duran iblisi umursamadan kendi dansıma devam ettim bir süre ama sonunda söylenmeleri o kadar arttı ki gözlerimi devirip durdum. "Ne olmuyor?" diye sordum bayık bir şekilde. Sinirden kızarmış, istediği olmayınca çığlık atabilecekmiş gibi duran şımarık çocuklara benziyordu. Adımlarımı ona uydurmam gerektiğini söyledi. Dansımı beğenmemişmiş. Ben de seninkini beğenmedim, sadece patilerini aşağı yukarı hareket ettiriyorsun. Kuyruğun olmasa hiçbir oluru yok! Onun gibi dans etmeliymişim, yoksa anlamı yokmuş. Bu dediğinin üstüne "Pfft." diye güldüm. "Neyin anlamı var ki?" dedim dalga geçercesine. Hayatın kendisi anlamsız.

Karşımdaki pofuduk varlık ayaklarını sanki ben gerizekalıymışım gibi yavaş yavaş hareket ettirerek, sayı saymaya başlayınca çömelip izlemeye başladım hareketlerini. İlk sağ patisini hareket ettirdi, sonra sol... Kollar dediği şey ön patileri miydi? Çünkü onları hareket ettiriyordu. Kalça dediğinde poposunu hareket ettirdi, poposu ile birlikte hareket eden kuyruğu oldukça tatlıydı. Elimi onun yaptığı dansı göstermek için öne doğru uzatıp "Acayip saçma!" dedim karşı çıkarak.

"Burada bir protesto yapıyoruz ve bu protesto bizi kontrol etmeye çalışanlara karşı! Eğer kurallı dans edersek işte o zaman hiçbir anlamı kalmaz!"

Tekrar kalktım ayağa ve kollarımı önde birleştirip omuzlarımı silktim aksi aksi.

"Benim yaptığım dans rezil olabilir ama seninki de aptalca."

Parmaklarımı silah gibi yapıp iblise doğrulttum ve kocaman gülümsedim hemen. "Şimdi şunu izle. Bu hareket benden Azuldir dallamasına gelsin!"

Arkaya ve öne doğru adımlamaya başladım bir sonraki hareketime ivme almak için. Hemen sonra da kendimi yere atıp breakdance gibi saçma sapan hareketler yapıp, sonunda sırtımın üstünde döndükten sonra şık ve rahat bir hareketle bitirdim. "Senin adımlarına uysam bunları yapabilir miydim ha? Bak bu da sana olan düşüncelerimi yansıtan bir dans hareketi!" Yere yüzüstü yatıp yukarı aşağı solucan gibi kıvrılmalı hareketten yaptım.

Bitince ayağa kalkıp baktım iblise. Bakalım nasıl kuduracaktı istediğini yapmadığım diye.

[GM - Dimensio]

Kendisine ayak uydurulmasını beklediğin iblise karşı verdiğin tepkinin ardından, iblisi sanki ömründe ilk kez birinin kendisine karşı çıkmasıyla yüzleşmiş gibi şaşkın bir şekilde suratına bakıyor. İblisin bu şapşal şaşkınlığı, nezdindeki tatlılık seviyesini birkaç kat arttırmaya neden olsa da, konunun dans olması nedeniyle sözlerine devam ediyorsun. Ancak sen konuşmayı sürdürdükçe iblisin yüzündeki o şaşkın şapşallık yok oluyor ve yerini şirin bir sinir haline bırakıyor. Yüzü kızaran ve bakışları keskinleşen iblis tüm dansını bu haliyle izlemeyi sürdürüyor ve performansının sonlanmasının ardından “Saçmalık! Tamamen saçmalık!” diyor burnunun gururlu bir şekilde havaya kaldırırken. Kafasını 45 derecelik bir açıyla sağ tarafa çevirip burnunun havaya doğru tutan iblis “Gözlerimin kanamasına engel olabildiğim için çok şanslıyım!” diyerek kendince dansını aşağılıyor. Bu esnada, tek gözünü ara ara açarak seni kesen iblis daha sonrasında “Bu dansınla yansıttığın tek düşünce çirkin ve salak biri olduğun olabilir.” diyor. Hemen ardından ise sanki cümlesini onaylarcasına seni süzüyor ve kafasını birkaç kez aşağı yukarı sallayarak kendi sözlerini onaylıyor.

İblis birkaç saniye daha bu duruşunu poz verir gibi koruduktan sonra, sana doğru dönüyor ve “Benim dansım aptalca değil! Asalet ve güzellik dolu. Bir tutam da şirinlik ve tatlılık!” diyor. Adeta kendisine ayak uydurulmamış olmasından dolayı tüm kıskançlığını ve çirkefliğini ortaya dökmeye çalışan iblis, tatlı ve sevimli ses tonundan hiçbir şekilde taviz vermeden konuşmaya devam ediyor. “Senin dansının adı…” diyerek konuşmaya başlayan iblis biraz düşünür gibi sözlerine ara verdikten sonra “Evet, dansının adı ancak salaklığın daniskası olur! Benimki ise…” diyor ve biraz daha düşünmesinden sonra “Zarafet!” diyor heyecanlı bir şekilde. Hemen ardından ise kendi sözlerini bir kez daha kafasını aşağı ve yukarı sallayarak onaylayan iblis, bir kez daha bakışlarını sana sabitliyor.

Sözlerinin anlaman, daha doğrusu duruşuna bakılırsa kendisine hak vermen için birkaç saniye bekleyen iblis, bu bekleyişin sonunda sana lütufta bulunurmuşçasına “Son bir şans veriyorum sana. O da benim asilliğimden… Yoksa kimse uğraşmaz bak seninle.” diyerek kendine çıkardığı payı gözüne gözüne sokuyor. Hemen ardından ise “Şimdi benim dansımı tekrar et bakalım…” diyor ve seni bir ustanın çırağını izlemesi gibi takibe alıyor.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Dördüncü bildirilmemiş pasiflik uyarınızı almış bulunmaktasınız.

İblis dansını sergiledikten sonra senden gelecek bir tekrarı bekliyor. Ancak senden herhangi bir hareket gelmeyince, yüzüne dik dik bakıyor. Hemen ardından ise tek bir kelime söylemeden arkasını dönüp gidiyor. Ne olduğuna anlam verememiş bir şekilde, karanlığın içinde tek başına kalıyorsun. Bir anda üzerine çöken bir ağırlıkla gözlerinin kapandığını hissediyorsun. Bu duyguya daha fazla karşı gelmeden yere yığılıyorsun ve karanlığa teslim oluyorsun.

Off Topic

Pasiflik nedeniyle konu sonlandırılmıştır.