Doğmuşlardan Kurtulanı (Aithen)

15 Jun 2022, 23:36

Bu gerçekten sen misin?

Henüz birkaç saniye önce konuştuğun insanların kulağına gelen acı bağırışları, sanki ruhunun bu acıları yaşamasına neden oluyor. İblislerin arasında kalan kişileri göremesen bile, iblislerin hareketlerinden ve haykırışlarından, iblis çemberi içerisindekilerin başına neler geldiğini anlayabiliyorsun. Oysa içten içe, tüm bu yaşananların, onların kendi suçu olduğunu söylemek istiyorsun. Dilin ve zihnin, bu yöndeki cümleleri onlarca kez kafandan geçiriyor. Ancak ruhunda hissettiğin acı, bir türlü dinmek bilmiyor.

Hangisi gerçek sensin?

Hiçbir şeyi hatırlayamayan zihnin, gerçek anlamda cesur olup olmadığını bile cevaplayamıyor. Yaptığın tercihin doğru olduğu konusunda kendini ikna etmek için onlarca bahane bulabilsen de ruhun halen daha bir korkak olduğunu haykırıyor sana. Bir an için atılmak istiyorsun onlarca iblisin arasına ve orada acı içinde kalanları kurtarmak… Ancak tek yapabildiğinin, burada öylece durmak olduğunu fark ediyorsun. Birkaç saniye sonra yok olacak insanların çığlıklarını duymak…

Ölmeliler mi?

Gözlerin bir anda açılırken, vücudunu saran sıcaklığın artmaya başladığını hissediyorsun. Elinle dokunduğun teninin buz gibi olmasına rağmen, damarlarının içerisinde kanının kaynadığını fark ediyorsun. Sanki her bir ibliste kendini görüyorsun, ancak her birinin korkak benliğini de hissedebiliyorsun. Tek başlarına bir hiç olan ve ancak birlikte olduklarında terk edilmiş insanlardan nemalanmaya çalışan iğrenç yaratıkların korkaklıkları, yüzündeki bir tiksinti ifadesine dönüyor. Midenin bulanmaya başladığını hissediyorsun, ancak bunun tanıdık bir his olduğunu da anımsıyorsun. Etraftaki iblisleri bir anda bertaraf ettirmek istiyor sana bu his. Tahammül seviyen giderek düşüyor ve korkaklık hissi bir çığlık gibi kulaklarını tırmalayıp seni sağır bırakmaya çalışıyor. Korkaklığın sesi, etrafındaki iblislerin vahşi seslerini, insanların acı çığlıklarını bastırıyor ve onları duymakta epey zorlanıyorsun.

Tüm bu vahşet ve korkaklığın arasında, anlamsız bir melodinin duyulmaya başlamasıyla odağın yön değiştiriyor. İblislerin ve aralarında kalan insanların çıkardığı tüm sesler bir anda kulağından silinip, bu umursamaz melodiye odaklanıyor. Karanlık, giderek yarılmaya başlarken karşındaki iblislerin de tüm haykırışlarına son verdiğini duyuyorsun. Birkaç saniyelik duraksamanın ardından, tüm iblislerin büyük bir korkuyla etrafa kaçışmaya başlamaları, ruhundaki sıcaklığın daha da artmasına neden oluyor. Her biri, korkak birer varlık olarak etrafa dağılırken, karanlığın içinde beliren iki yılan kafası tüm dikkatini çekiyor. Bakışlarını bu yılan başlarına odaklandığında, 140 cm boylarında ve kırmızı gözlere sahip bir varlığın belirdiğini görüyorsun. Yüzünde, bu ana kadar gördüğün iblislerden farklı olarak kendini beğenmiş bir gülümseme bulunan iblis, diğer tüm iblislerin etrafa dağılıp yok olmasıyla bakışlarını sana çeviriyor.

İblis, yaydığı ve sana da sonuna kadar hissettirdiği kendini beğenmiş tavırla birlikte, seken adımlarla sana doğru gelmeye başlıyor. Seni hedef aldığı belli olan iblisin suratında, az önceki iblislerin suratında varlığını hissettiğin korkuya dair hiçbir emare bulamıyorsun. Onca iblisi dağıtmasına bakılırsa, onun da Lebrante gibi bir iblis olduğunu düşünmeye başlıyorsun. Ancak bu düşüncenin, seni olduğun yerde hareketsiz kıldığını ancak iblis ile aranda birkaç metre kala fark edebiliyorsun. Seni, sanki değersiz bir et parçasıymış gibi baştan aşağı süzen iblisin yüzündeki mağrur gülümseme bir anda kırmızı gözlerine de doluyor. Tam bu anda, kendini üstün gören ancak yumuşak bir ses duyuyorsun iblisten gelen.

“Zavallı insan… Sen de mi bana diz çökmeye geldin?”

Off Topic

Konuda pasiflik süresi 72 saattir. Önceki konunun devamı niteliğinde olması nedeniyle, önceki konuda -varsa- yapılan pasiflik(ler) bu konu için de geçerlidir.

Aithen · 21 Jun 2022, 00:21

27.07.2022 tarihine kadar bildirilmiş pasiflik hakkımı kullanmak istiyorum.

Aithen · 01 Jul 2022, 13:55

Kendisini kötü hissetmenin sebebini algılayabilecek kadar akıllı bir insan olduğunu bilen genç adam çelişkili bir düşünce yapısının içinde boğulurken kendini buna alışık olmadığına inandırmak için elinden geleni yapıyor. Elbette tanımadığı veya umursamadığı insanlar bile olsa ölümlerini izlemek insanı üzer, bunu biliyor. Peki neden onları kurtarmak istiyor? Tamamen kendi salaklıkları yüzünden orada kaldılar, onları kurtarsa ne yazar, kurtarmasa ne yazar? İşe yarayacaklar mı? Hayır. Bu asi kişiliklere sahip gereksiz insan müsveddelerinin takım planına uymayacağı zaten baştan belli. O halde neden onları kurtarmak istiyor? Peki kurtarmamasının sebebi korku mu yoksa onların hak ettiğini bulduğuna inanması mı? Her zamanki gibi, veya değil, belirsizlik onu korkutuyor. Belirsizliğin yaydığı o garip his tüylerinin diken diken olmasına sebep oluyor. Kontrol edemediği bir ortam genç adamın en büyük kabuslarından biri. Bir melodi duymaya başlıyor ve dikkatini kaçışan iblislerden çekip melodiye veriyor. Melodiye kilitlediği odağı bir süre sonra ortaya çıkan yılanlara, sonra da tıfıl bir kadına geçiyor. Bu kadının bir insan olmadığını ilk görüşte anlayan genç adam yine kalakalıyor ve terlemeye başlıyor. Ama bu sefer az önce yaptığı hatayı yapmaması gerektiğini biliyor. Yaratık kendisine zavallı dedikten sonra ise ilk defa kendinden olmayan bu türden bir varlığa öfke duyuyor. Kıpırdamamaya devam ediyor ancak diz çökme sorusunu da duyunca iyice tepesi atıyor ve "Bir bücür için bu ego fazla. Ne olduğun veya nereden geldiğin umurumda değil, kendini kanıtlamadığın sürece benim gözümde bir hiçsin. Az önce ordu gibi gelip de kaçışan kokuşmuş yaratıklardan hiçbir farkın yok." Bu sözleri söylüyor ama bir farkı var, bunu biliyor. Bu yaratık diğerleri gibi değil, gözlerinde korku yok. Kendinden sonuna kadar emin olduğu halinden belli oluyor. "Ben bir insanım. Diz çökmem, çöktürürüm." Yumruklarını havaya kaldırıyor ve önüne getirip pozisyon alıyor. Gerekirse karşısındaki bücürün yılanlarının omurgalarını kırmaya, sonra da bücürün üstüne atlayıp ağzını burnunu kırmaya hazır olduğunu hissediyor. Şu an bunu yapmaya cesareti var mı? Hayır. Ama bunun bir önemi yok, burada ölemez. Ölmeyecek.

02 Jul 2022, 10:23

İblisin sözlerine istinaden konuşmaya başlamanla birlikte, iblisin yüzünde minik bir tebessümün belirdiğini görüyorsun. Sanki, sana kendi halinde oynaşan minnoş bir kediymişçesine bakan iblisin bu bakışları, içten içe seni daha da körüklemeye yetiyor. Diz çökme hususundaki sözlerinden sonra ise iblisin yüzündeki tebessümün daha büyüdüğünü ve acınası bir sempatiyle sana baktığını görebiliyorsun. Yumruklarını hazırlamanın ardından ise iblis kafasını hafifçe yana doğru eğip bu yaptığın hareketin anlamsızlığını yüzüne vurmak istercesine sana baktıktan sonra, omuzlarını hafifçe silkiyor. Hafifçe gerinir gibi iki kolunu da havaya kaldırıp parmak uçlarından hafifçe sektikten sonra, yavaşça ve pek de becerikli olmayacak bir şekilde havaya birkaç yumruk atıyor iblis. Tüm bunları yaparken yüzündeki gülümseme ise seninle oyun oynadığını ortaya koymak istermiş gibi duruyor.

Birkaç kez havayı yumruklayan iblis yumruklarını yavaşça indirip ellerini normal bir pozisyona getirirken “Tamam mı? Dövüştük bitti.” diyor sana. Mahsustan yaptığınız bir dövüşü simgeleyen bu cümlelerinin ardından iblis kafasını hafifçe öne doğru eğip iki elini de beline koyarken “Ve biliyor musun? Sen kazandın!” diyor sahte bir mutlulukla. Hemen ardından ise iki elini yukarı ve aşağıya doğru coşkulu bir şekilde kaldırıp indirmeye başlarken “Şampiyon! Şampiyon! Şampiyon!” diye tezahüratlar da bulunmaya başlıyor.

İblis on saniye kadar süren bu tezahürat faslının ardından eski haline dönüyor ve yüzündeki tebessümle sana bakarken “Artık mutlusundur umarım, insancık!” dedikten sonra kafasını hafifçe geriye doğru atıp sesine kendini öven bir hava takınırken “Aahhh tatlım… Bu dönemde benim gibi siz insancıkları mutlu etmeye çalışana rastlaman çok zor.” diyor. Hemen ardından ise bakışlarını yukarıdan alıp sana dikerken, sağ gözünü kırpıyor ve “Kendini şanslı saymalısın bence.” diyerek konuşmasını sonlandırıyor.

Aithen · 05 Jul 2022, 12:22

Yaratığın havaya attığı yumrukları gören genç adam gözlerini kısıyor ve yaratığın ne yaptığını anlamaya çalışırcasına izliyor. Yaratık konuşup başından beri yaptığı hareketle genç adam ile dalga geçtiğini açıkladığı anda gencin gözlerinde bir kıvılcım oluşuyor. Bu kokuşmuş yaratık kim oluyor da ciddi bir mücadele söz konusu olduğunda bunu dalga konusu haline getirebiliyor? Hem de karşısında bu genç adam varken. Sözlerini bitirdiği anda genç adam kendini hazırlıyor. Planı karşısındaki yaratığın önce üstüne atlamak ve yaratığın yere düşmesini sağlamak. Bunu yaratığı az da olsa korkutmak ve yaratığa fiziksel zarar verebileceğini kanıtlamak için yapmak istiyor. Korku derecesi değişmemiş olsa da kendisiyle dalga geçilmesi en azından karşısındakinin tehditkârlığını az da olsa azaltmış gibi görünüyor. Yaratığın üstüne çıktığında ise sadece "Bana kim olduğunu ve neden karşılaşmamız gerektiğini doğru cümleleri kullanarak açıklarsan sana zarar vermeyeceğim." demeyi planlıyor. Bu davranışı boyunca bir kere bile çatık kaşlarını kaldırmamayı planlayan genç adam bir tehdit olduğunu karşısındaki yaratığa kanıtlamak istiyor.

06 Jul 2022, 11:33

İblisin sözlerinin ardından senden övgü dolu veya itaatkar cümleler bekleyen iblise karşı bir anda saldırıya geçmen, iblisi gafil avlamanı sağlıyor. Bir anda gözleri kocaman büyüyen iblisin üstüne atladığın anda, iblis bu hamlenden kurtulabilecek bir karşı hamle yapamıyor. Bir anda sırt üstü yere düşen iblisin şaşkın bakışlarının hızlıca çatıklaşmasıyla birlikte sözlerini söylemeye başlıyorsun. Ancak iblis, yüzündeki sinir haline tiksintiyi de eklemeye başlarken “Kimi tehdit ettiğini sanıyorsun insancık!?” diyor keskin bir ses tonuyla. Bu sözlerinin ardından vücudunun alt kısmını hızlı bir şekilde havaya doğru kaldıran iblis, sağ ayağını da sırtına gelecek şekilde hareketlendiriyor! İblisin bu hareketiyle ilk olarak dengeni kaybediyorsun ve hemen ardından sırtına inen tekme nedeniyle ileriye doğru savruluyorsun. Yerde attığın birkaç takla sırasında iblisin göründüğünden çok daha fazla güçlü olduğunu anlayabiliyorsun. Bununla birlikte her ne kadar iblisten güçlü bir darbe yemiş olsan bile, vücudunda pek bir acı hissetmediğini fark ediyorsun. Ancak bu aşamada, bu acı hissetmeme haline ilişkin en mantıklı açıklaman yükselen adrenalin seviyen oluyor. Yerde kendini toparladığın sırada, iblisin de ayağa kalkmış bir şekilde sana baktığını görüyorsun.

Aranızdaki beş metreden biraz daha az bir mesafe kalmış durumdayken toparlanmaya başlıyorsun. Bu anda iblisin sana saldırabileceği ihtimalini göz önüne alsan bile, iblisin vücut hatlarına baktığında herhangi bir saldırıya dair duruş göremiyorsun. İblis de hafifçe nefes aldıktan sonra çatık kaşlarından taviz vermeden “Karşında İnsanların Kurtarıcısı ve İblislerin Efendisi bulunuyor, insancık! Biraz hürmet göster!” diyor sesindeki böbürlenmeyi gözüne sokarcasına. Hemen ardından ise iki elini bir kez daha beline koyan iblis “Neyse ki siz insanlara karşı her zaman merhamet duygum var. Bu yüzden o yaptığın saçma hareketi affediyorum. Ama bir kez daha yaparsan, o zaman seni cezalandırmak zorunda kalabilirim insancık.” diyor. Sözlerini son derece keskin bir şekilde dile getiren iblis, bir anda yüzüne tebessümünü takınırken küçük bir çocuğa öğüt verircesine “Bunu ikimiz de istemeyiz, öyle değil mi?” diyor takındığı sempatik tavırla gözleri çizgi gibi küçülürken.

Aithen · 07 Jul 2022, 11:22

Bir anda yaratığın sinirlenmesiyle sırtına bir tekme yediğini fark eden genç adam yere yığılıyor. O an heyecandan bir acı bile hissetmeyen genç yere kapaklanmışken öfkeli gözlerini yaratığa çeviriyor. Yaratık biraz daha uzaklaştığında ayağa kalkmaya çalışıyor ve çok geçmeden ayağa kalkabiliyor. O sırada yaratık kendisine İblislerin Efendisi lakabını takıyor. Genç adam da burada bu yaratıkların adının iblis olduğunu anlıyor. Peki gerçekten karşısındaki bücür şu ana kadar gördüğü tüm yaratıkların, yani iblislerin efendisi mi? Genç adam karşısındaki iblisin -sırtına attığı tekme dışında- savaşmaktan kaçınmak için kıçını yırttığını anlıyor ve tehdit olarak gördüğü bu bücür ile fiziksel olarak uğraşmaktan vazgeçiyor. İblisin kurduğu cümlelere karşılık olarak "Öncelikle hiçbir insanın senin merhametine ihtiyacı yok. İnsanlardan üstün olduğunu düşünmen kıçından çıktığını tahmin ettiğim yılanların veya dış görünüşünün yansıtmadığı fiziksel gücün ise bunların insanların üstünde otorite oluşturmak için yetersiz olacağını ilk ağızdan duyman gerektiğini düşünüyorum." diyor.

Yürüyerek iblisin etrafında daireler çizmeye başlıyor. "Bu arada, evet. Bir kavgaya girişmeyi ve sonunda senin kaybeden taraf olmanı ikimiz de istemeyiz. O halde söyle bakalım, o küçük beyninde benim neden buraya geldiğim ve neden karşılaştığımızın mantıklı bir açıklaması var mı?" Sorusunu sorduktan sonra iblise arkadan yaklaşıyor ve kulağına fısıldıyor. "Fazla vaktin yok." Genç adam artık korkmuyor. Bu aptal yılan terbiyecisine dominantlığını göstermesinin vakti geldi.

07 Jul 2022, 11:50

Yerinden kalkıp iblise karşı kurmaya başladığın cümleler karşısında, iblisin ilk olarak epey şaşırdığını görebiliyorsun. Hiç beklemediği bir tepkiyle karşılaşmış gibi gözleri açılan iblis, hayret dolu gözlerle sana bakmayı sürdürürken, cümlenin uzayıp gitmesi akabinde iblisin şaşkınlığı yüzünü boş bir ifadeye bırakıyor. İlk cümlelerinin sonlanmasından sonra iblisin etrafında daireler çizerek yürümeye başlıyor ve bir yandan da konuşmaya devam ediyorsun. Ancak iblis sanki hem gözleriyle seni takip edip hem de konuşmana kulak verirken epey zorlanıyor. Başı dönmüş gibi isterik birkaç hareketi yaptığı sırada iblise yaklaşıyorsun. Senin ne yapacağın konusunda pek de bir fikri yok gibi duran iblis sana karşı koyan herhangi bir hareket yapmıyor. Bu sayede iblisin kulağına kadar yaklaşıyor ve son cümleni söylüyorsun.

İblis, sanki duyduğu cümlelere inanamaz gibi hayretle ağzını açıp, sağ elini de ağzıyla kapatırken “Haaaa!” şeklinde bir nida çıkarıyor derince bir nefes alarak. Şaşkınlığını belli eden bu nidanın ardından yüzünü sana doğru dönen iblis “Öncelikle…” diyor ve hafifçe seni süzdükten sonra “İlk dediklerini anlamadım, çok uzundu. Takip etmek güçtü. Ama kötü kötü kelimeler kullandın, o yüzden seni ayıplıyorum.” diyor. Bu cümlelerinin ardından birkaç kez cıkcıklayan iblis sağ işaret parmağını sana doğru kaldırıp hafifçe sallamaya başlarken “Kötü çocuk seni!” diyor sahte bir azarlama edasıyla.

Azarlama hareketini birkaç saniye sürdüren iblis, iki elini beline koyarken “Görüyorum ki epey agresif bir insansın. Buraya gelen senken neden geldiğini ben sana nasıl açıklayayım?” diyor gerçekten aklı karışmış bir ifadeyle. Hemen ardından ise yüzünü toparlarken “Yani bir insana yardımcı olmak isterim…” dedikten sonra hafif bir tebessümle “Tabi sen de uslu bir çocuk olursan.” lafını araya sıkıştıran iblis hafifçe nefes aldıktan sonra “Ama hem mantıklı açıklama istiyorsun hem de mantıksız sorular soruyorsun.” diyor. Sanki çaresiz bir şekilde iki elini yana açan iblis hafifçe omuzlarını silkerek içinde bulunduğu durumu fiziksel olarak da sana gösterdikten sonra, ansızın duraksıyor ve kaşları çatılmaya başlarken “Ayrıca insancık…” diyerek lafa girdikten sonra iki elini tekrar beline koyuyor. Hafifçe seni bir kez daha baştan aşağıya süzen iblis “Bir daha beni tehdit etme cüretini gösterirsen, seni burada bir başına bırakır giderim. Sonra arkamdan çok ağlarsın, ancak dönüp bakmam!” diyor. Bakışlarını sözlerini tescillemek için keskinleştiren iblis bir süre sana bu şekilde baktıktan sonra, birden yüzünden tüm keskin hatları siliyor ve kocaman bir tebessüm yerleştirirken “Anlaştık değil mi, insancık?” diyor sorudan çok bir onaylama arzusuyla.

Aithen · 14 Jul 2022, 16:42

"Kötü çocuk seni!" Genç adamın sabrı sınanıyordu. Yok gerçekten, bu kadar şey tesadüf olamazdı. Kavga etmeye, gerçekten birine zarar vermeye, bir belirsizliği çözmeye çalışan bir adamın karşısında onu zerre dikkate almayan, afedersiniz düpedüz siklemeyen bir veletin olması, bu veletin sürekli olarak karşısındakini küçümsemesi ve soru işaretlerinin hiçbirini gidermemek için kıçını yırtması artık genç adamın bir şeyi fark etmesine sebep oluyor. Bücürün olayla hiçbir alakası yok. O da yüksek ihtimalle kendisi gibi buraya gönderildi ve burada birlikte hapsolmuş durumdalar. Tabii bu düşüncesi "Buraya gelen senken-" ile başlayan cümlesi ile darmaduman oluyor. Karşısındaki bücür söyledikleri göz önünde bulundurulursa kesinlikle ne yaptığını bilerek ve kendi isteğiyle buraya gelmiş. Genç adam belki bu bağlam etrafında sorular sorarsa cevap alabileceğini düşünüyor ve karşısındaki iblisi dinlemeye başlıyor. İblis onun uslu bir çocuk olmasını istediğinde genç adam içinden "Niye çocuk olmak zorundayım amına koyayım?" diye düşünüyor. Bir süre boş boş konuşuyor ve son olarak tehdidine karşılık kendisini tehdit ediyor. Öyle bir tehdit ediyor ki kesinlikle bir yere varmayacağı kesin ama yine de bu saatten sonra genç adam uğraşsa ne, uğraşmasa ne?

Genç adam nefes alış verişini yavaşlatıyor, sakinleşmeye uğraşıyor ve bücürün karşısına geçip önünde bağdaş kuruyor. Boyu kendisinden az daha yukarıda kalan iblisin gözlerine kilitleniyor ve olabildiğince sakin bir ses tonuyla "Ben buraya niye geldiğimi bilmiyorum. Nasıl geldiğimi de bilmiyorum. Hatta buradan önce neredeydim onu da bilmiyorum. Şu an tek istediğim şey buradan çıkmak." diyor. Bir süre duraksıyor, malum bücürümüz uzun konuşulduğunda söylenenleri idrak etmekte zorlanıyor. "Buradan önce başka insanların da olduğu bir yerdeydim. Sinir bozucu bir kadın çıktı karşımıza, sonra da bir ordu kadar iblis." Genç adam onların da iblis olduğunu tahmin ettiği için aynı tabiri kullanmayı tercih ediyor. "Kadınla ilerlemeye karar verdim ve kendimi burada buldum. Seninle aynı anda burada olmamızın bir anlamı var mı bilmiyorum. Senden başka soracak kimsem de yok. Burada oturup saatlerce boş sohbet yapmayı isterim ama buradan çıkmam gerektiğini düşünüyorum. Sen de bu boşlukta kalmak istemiyorsundur diye tahmin ediyorum." Genç adam fark ediyor ki karşısındakine ne kendini tanıttı, ne de karşısındakinin kendini tanıtmasını istedi. Genç adam bu saygısızlığı hemen telafi etmek adına "Bu arada kusura bakma, ismini bile sormadım. Nedir?" diye soruyor. Elbette sonra kendisi de... Bir dakika. Harbi, genç adamın...?

18 Jul 2022, 11:22

Karşında duran iblis, senin içinde bulunduğun duruma dair sözlerine, üstten sergilediği bir sempatik bakışla karşılık veriyor. Tüm anlattıkların üzülmüş ve bunun için yanındaymış gibi hareketler yapan iblisin tüm bu hareketlerinin içtenlikten uzak, gösteriş için yapıldığını anlayabiliyorsun. Ancak yine de bu yapmacık tavrın altında bir sıcaklık olduğunu görebiliyorsun. Bu haliyle, iblisin esasen durum karşısında gerçekten belli şeyler hissettiğini ancak bunu dışarıya vururken gerçeklikten uzak bir tavır sergilediğini anlayabiliyorsun. Zaten konuşmanı sürdürmeni sağlayan şey de iblisin bu tavrı oluyor.

Neredeyse tüm konuşman boyunca yüzündeki sempatik ve yarı acınası bir tebessümle seni dinleyen iblise ismini sorduğun anda, iblisin yüzünde hafif bir gerilme olduğunu görebiliyorsun. Ancak buna rağmen duruşunu bozmamak için direndiğini fark ettiğin iblis kıkırdamaya başlayarak bu gerginliğini atmak ister gibi duruyor. Bakışlarını gözlerinden ayırmayan iblis “Örneğimi yanlış anlama ama, küçük bir fare dağın adını öğrendiği vakit, ismin kudretini kaldıramaz.” diyor. İblisin bu cümleyi bir yerlerden duyduğu ve arakladığı açık açık belli olurken, iblis bu durumu kapatmak istercesine “Sana dedim ya… Ben İnsanların Kurtarıcısı ve İblislerin Efendisi’yim. İsmimi duymak sana ağır gelir.” diyor. Bu sözlerin iblisin kendi sözleri olduğunu idrak etmiş olsan bile, bir nevi ağzında pas tadı bırakır gibi içi boş geliyor sana. Fakat iblisin sempatik bakışları, halen vücudunun tepkisiz kalmasını sağlıyor.

İblis hafifçe olduğu yerde salınmaya başlarken, bakışlarıyla seni süzüyor. Bu haliyle iblisin bir şeyleri aradığını, bir şeylerin cevabını bulmaya çalıştığını anlayabiliyorsun. Bu yüzden direk lafa girmek yerine iblise zaman kazandırıyorsun ve bu sayede, iblisin ne yapmaya çalıştığını anlamak için kendine de imkan yaratmış oluyorsun. Yarım dakikalık bir sessizlik ve süzüşün ardından iblis sempatik bakışları ve tebessümünü sabitlerken “Diyelim ki buradan kurtuldun. O zaman ne yapacaksın insancık?” diyor. Bu cümlelerinin altında ise, iblisin kafanda dolanan bazı sorulara cevabı olduğunu, ancak bunları seninle paylaşmak için bir şeylerden emin olmak istediğini anlayabiliyorsun.