Doğmuşlardan Yiteni (Archon)

[GM - Dimensio]

İblisin sorduğu soruya verdiğin cevabı, iblis dikkatli bir şekilde dinliyor sessizce. Konuşmanı bitirip iblisin suratını dikkatli bir şekilde incelemeye başladığında ise iblisin söylediklerini kendi kafasında anlamlandırmaya, oturtmaya çalıştığını hissedebiliyorsun. Sözlerine ne ikna olmuş ne de olmamış gibi duran iblisi kendi halinde bıraksan, uzunca bir süre bu haliyle kalacakmış gibi geliyor. Bu nedenle tekrar söze girerek sorunu soruyorsun.

Sorunu duyduğu anda, sanki hiç beklemediği bir şeyle karşılaşmış veya boşluğuna gelmiş gibi gözleri açılan iblis, hafifçe belli belirsiz bir tebessümle kafasındaki düşünceleri bir kenara bırakıyor. Gözlerini sana doğru sabit bir şekilde tutmaya başladığında “Eğer buradan uzaklaşırsam, bu karanlıktan kurtuluyorum. Nasıl oluyor bilmiyorum, ancak işe yarıyor.” diyor. Bu cevabının ardından bu kez senin onu süzdüğün gibi sana bakmaya çalışan iblis kısa bir süre bakışlarını üzerinde tutmaya devam ettikten sonra “İkimiz farklı ırklarız. Bu farkı bir kenara koysak bile, farklı düşüncelerimiz, farklı duygularımız, farklı hayallerimiz ve farklı hayatlarımız var. Şu anda hiçbir şey bilmeyen, sadece bir şeylerden çıkarım yapan biri olarak benimle veya başka bir iblisle anlaşmayı neden istiyorsun? Sadece buradan kurtulmak için mi?” diye soruyor sana ciddi ve meraklı bir ses tonuyla.

[Archon]

Karşısında bulunan iblisin sorduğu soru karşısında düşüncelere gömülmüştü. Yapabileceği, verebileceği net bir yanıtı yoktu. Gerçekten neden istiyordu anlaşmayı? Sadece buradan çıkmak için mi? Yoksa sırf Vadlena kendisine böyle olması gerektiğini söylediği için mi? Bunların altında, gerçekten yanıt sayabileceği bir neden var mıydı? Bu konu üzerinde hızlıca düşünüp, bir cevap vermeliydi. Peki ya verdiği cevap karşısındaki iblis için yeterli gelmez ve çekip giderse? O zaman ne olacaktı. Belki kaçan iblisler tekrardan geri dönecek ve yemeklerine kaldıkları yerden devam edecekti. Ya da başka bir iblis gelecek ve benzer konuşmaları onunla da yapmak zorunda kalacaktı. Bunların hepsinin varsayım olması dışında, bu iki durumu da istemediğini fark etti. Şu an içinde bulunduğu ortamdan çıkmayı da o kadar umursamıyordu. Şu an için tek umursadığı karşısındaki iblisin burayı terk etmemesi, ve onunla daha fazla konuşup karşılıklı olarak bir şeyler öğrenmek istemesiydi. Cevabını da bu şekilde verebilirdi. İblisi kızdırmadığı sürece.

Sağ kolunu göğüs hizasının hemen altından, vücudunun ön tarafını kapatacak şekilde vücuduna yapıştırdıktan sonra, sol kolunun dirsek kısmını sağ eline yerleştirmişti. Sol eliyle ise tekrardan çenesini ovalamaya başlamıştı beyninde vereceği cevabı düşünürken. Bu sırada iblisin kendisini de süzdüğünden neredeyse emindi. Zira karşısında bulunan iblis insanlar konusunda meraklı olmalıydı. Bu merakı sayesinde buradan çekip gidip kurtulmak varken, biraz daha fazla şey öğrenebilmek için burada kalmıştı. Bunun nedeni sadece merak mıydı, yoksa altında başka nedenler de var mıydı? Bunu tam olarak kestiremiyordu. O anda sıradaki sorusunu bulmuş olabileceğini düşünüp, bir kenara koyduktan sonra kendi düşüncelerini toparlayıp, iblisin sorusuna bir yanıt vermesi gerektiğini fark etti.

"En başta sadece buradan kurtulmak için olduğunu düşünmüştüm." Yüzüne mahçup bir ifade yerleştirecekti bunu söylerken. Yaşayan bir varlığı, sadece bir araç olarak kullanmayı düşündüğünü söylemek çok da gururlanılacak bir şey değildi. "Lakin seninle konuştukça bunun doğru olmadığını anladım aslında. Seninle ilgili merak ettiğim çok şey var. Bu dünya ile ilgili." Ufak bir es verip nefes aldıktan sonra, kafasında toparladığı son cümleyi de söyleyecekti. "Bu sebeple, buradan kurtulmak bu isteklerin arasında olsa da, asıl nedenin merak ve arkadaşlık olduğunu söyleyebilirim." Söyledikleri yalan değildi. Burada yalnızdı, buradan çıktığında da yalnız olacaktı ve yanında bir kaç arkadaşa hayır demezdi. Yine de, içindeki merak duygusu daha ağır basmıştı ve soru sırasının kendisinde olduğunu fark edince, kafasında planladığı soruyu sordu. "Buradan çekip gitmek beni kurtarıyor demiştin. Neden çekip gitmek seni kurtarıyorken hala burada durup benimle konuşuyorsun? "

[GM - Dimensio]

Karşında seni dikkatle ve merakla süzen iblisin ağzından çıkacak cevaba olabildiğince odaklanmış halde olduğunu görebiliyorsun. Çeneni ovalamaya başladığın sırada, daha önce de yaptığın bu hareketin iblisin ilgisini çektiğini görebiliyorsun. Ancak bu kez seni taklit etmek yerine dinlemeyi tercih eden iblis, verdiğin cevaplara karşı çıkarım yapabileceğim bir tepki vermiyor. Genel olarak yüzünde aynı ifadeyi koruyan iblis, bu kez derin bir şekilde söylediklerini düşünmek yerine kafasını birkaç kez sallayarak yaptığı onaylamayla yetiniyor. Aklının başka bir yöne doğru kaydığını düşündüğün iblis senin sorduğun sorunun ardından hafifçe sessizliğe gömülüyor. Yüzündeki çekingen bir ifade beliriyor ve bir süre gözlerinin içine bakmakla yetiniyor.

İblisin sessizliği ve bakışları bir miktar sürdükten sonra, yavaşça sol eliyle sağ kolunun üst kısmını kavrıyor ve bakışlarını hafifçe yere doğru indirirken “Sadece merak, fazlası değil.” diyor kendine has ses tonuyla. Hemen ardından ise bakışlarını yavaşça sana doğru kaldırırken “İnsanlar… Nasıl desem?” diyor ve bu kez daha bilinçli ve profesyonel bir şekilde sol eliyle çenesini ovalamaya başlarken “İnsanlar gizemli geliyor bana. Hiçbir kudretleri olmamasına rağmen bir şekilde var olmaları ve hatta bu topraklara dahi gelebilmeleri… Fantastik bir yanı var.” diyor. Ancak bir anda çenesindeki elini çeken iblis, sanki olması gerekenden daha fazla konuşmuş gibi sözünü yarıda kesiyor. Durumun anlaşılmamasını ister gibi yüzüne kaçamak bir bakış attıktan sonra ise “Buradan çıkamayacağını bilsen, yine bu şekilde davranır mıydın?” diye soruyor sana.

[Archon]

İblise sorusunu yönelttiği esnada, aldığı cevaptan çok fazla memnun kalmamıştı. İblis, sadece merak diyerek geçiştirmiş gibiydi sorusunu. Sakladığı bir şeyler olmalıydı. Vücut hareketlerinden bu çıkarımı yapabileceğini düşünmüştü. Yine de, bu konunun üstüne fazla gidip iblisi bu sefer temelli kaçırmak istemiyordu. Bu sebeple bir şeyler söylemek yerine sakince iblisin sorusunu sormasını bekledi.

İnsanların fantastik bir yanı olduğundan bahsetmişti. Kudretli değillerdi ona göre. Sonuçta o bir ejderhaydı. Bu şekilde düşünmesi normal olmalıydı. Ama diğer taraftan bakıldığı zaman ise, bir iblis bile bir insanın emri altına girebiliyorsa eğer, insanlar o kadar da kudretsiz varlıklar olmamalıydı. Ya da bu olay, karşılıklı anlaşmaya dayalıydı. Tam olarak ne düşünmesi gerektiğini şu an kestiremiyordu. Kafasında dolanan çok fazla bilinmezlik vardı ve karşısında bulunan iblisten bunların çok azına cevap alabileceğini biliyordu.

Aklı bir anda diğer insanlara gitmişti. Uzun boylu olana, sivriye, gruptaki tek kadına. Neler yapmışlardı onlar acaba. Belki de onlar çoktan iblislerini alıp geri dönmüşlerdi. Ya da bir yerlerde ölüp gitmişlerdi. Peki kendisinin sonu hangisi olacaktı? Burada ölüp gidecek miydi. Yoksa kendisine bir iblis bulup bu diyardan kurtulabilecek miydi. Bunun cevabını zaman gösterecekti. Sahi, ne kadar zamandır burada bulunuyordu. Zaman kavramı şu an için yoktu. Bir dakika, bir saat, bir hafta. Belki daha uzun, belki de daha kısa, kestiremiyordu. Kafasında dolaşan onca soru içerisinde tek bir şeyden emin hissediyordu. Burada ne kadar kalırsa, durumu o kadar kötüye gidecekti.

İblis sorusunu sorarken dikkatlice dinledi. Hayra alamet görmemişti iblisin birden sözünü kesmesini. Gözlerindeki kaçamak bakışı fark ettiği anda ise, cevaplaması gereken soruyu duymuştu. Lakin bu sorunun yanıtını bilmiyordu. Önce bu sorunun yanıtını kendisine vermesi gerekliydi. Gerçekten buradan çıkamayacak olsa yine aynı şekilde davranır mıydı? Yoksa buradan çıkabilmek için var gücüyle sağa sola mı koşardı. Bundan belirsiz bir zaman önce, ölümün kendisine çok bir zararı olmayacağını söylemişti Vadlena'ya. Hemen ardından ise ölümle burun buruna gelmişti. İçinde ise bu duruma karşı pişmanlık ya da üzüntü hissetmemişti. Tek hissettiği saf bir öfkeydi. Gerekli cevabı bulmasına olanak sağlamıştı bunu hatırlaması.

"Vadlena dediğim kadın. Bana yardım edeceğini söylemişti. Nasıl iblis bulacağımı anlatabileceğini. Lakin bunu yapmak için ona 'efendim' demem gerekliydi. Ona cevabım şu olmuştu. 'Sana efendim demektense burada ölmeyi yeğlerim'. Ben geçmişi olmayan bir insanım. Lakin bir kişiliğim, bir benliğim var elbette. Bu kişiliğimi ayaklar altında ezdirmem. Bu soruna vereceğim yanıt da aynı olacak. Ben geçmişi olmayan bir adamım. Buradan çıkamayacak olmam, kişiliğimde ve sana olan davranışlarımda en ufak bir değişime sebep olmazdı. Sadece ölmeden, ya da bu hiçlikte yok olmadan önce seninle bir süre de olsa keyifli vakit geçirmenin mutluluğunu yaşardım." Neredeyse hiç es vermeden bu kadar uzun konuşmak çok hafif bir ağrı girmesine sebep olmuştu çenesine. Bu sebeple bir kaç saniye beklemiş, bu sırada da karşısında bulunan iblisin hareketlerini, mimiklerini anlamlandırmaya çalışmıştı. Hemen ardından ise kendi sorusunu soracaktı. "Senin gitmen dışında da bir kurtuluşumuz olmalı. Peki sen, bu kurtuluşu biliyor musun?"

[GM - Dimensio]

Sorduğu sorunun ardından senden gelecek cevabı bir kez daha meraklı bakışlarla karşılayan iblis, senin çenene ağrı girmesine neden olan konuşmanı gözünü dahi kırpmadan dinliyor. Sözlerinin bitmesinden sonra ise mırıltı şeklinde "Kişilik demek." dedikten sonra bakışları hemen kendi önüne düşüyor. İblisin bu halinden kafasında bir şeyler tarttığını, düşündüğünü ve bir şeyleri yerine oturtmaya çalıştığını anlayabiliyorsun. Esasen bu işin kendisi için fazlasıyla zorlayıcı olduğunu, ancak yine de bundan zevk aldığını kısılan gözlerinden ve dudaklarının bir miktar yukarıya kalkan kenarından anlayabiliyorsun. İblisin bu düşünceli hali, ağrı çeken çenenin toparlanması için sana yeterli vakti sağlıyor ve ardından bu kez soru sorma sırası gelen kişi olarak sorunu yöneltiyorsun.

Sorduğun soruya karşılık olarak iblisin sağ kaşı hafifçe yukarı kalkarken gözlerinin de hafifçe büyüdüğünü görebiliyorsun. Bu ifadeye başlı başına bir duygu adı vermek güç oluyor, zira iblis de herhangi bir duygudan ziyade şaşırmı gibi bu hareketi yapıyor. Ancak bu şaşkınlığı altında bir miktar da olsa mağrurluk görebiliyorsun. Hafifçe dudaklarını yalayan iblis suratını eski haline getirirken "Kurtuluşumuz mu dedin?" diyor. Bir an için duraksayan iblis "Soru sırasının bende olmadığını biliyorum, ancak ikimizin kurtuluşu olduğuna senin inandıran şey ne?" diyor. Bu sözlerinden sonra üzerindeki ilgisini kaybetmeye başlamış gibi duran iblis "Soruna cevap verecek olursam..." diyor ve hafifçe nefes alıp verdikten sonra "Kurtuluşu bilip bilmediğimi tam olarak bilmiyorum." diyor kendinden emin bir şekilde. Bu sözlerinin ardından seni hafifçe süzen iblis "Merak etme, az önceki sorumu sormayacağım. Onun sebebini zaten biliyorum." dedikten sonra bakışlarını biraz kısarak sana bakıyor ve "Gitmek, daha doğrusu buradan kurtulmak istesem beni engeller misin?" diyor sanki bir sonraki atacağı adımın haberini verir gibi.

[Archon]

Konuşmasını bitirdikten sonra iblisin hareketlerini değerlendirmeye başlamıştı. Bakışlarını önüne düşürmüş, gözleri kısılmış ve dudaklarının kenarları hafiften havaya doğru kalkmıştı. Bu hareketinden onun bu işten keyif aldığını anlayabiliyordu. Şimdiye kadar doğru yolda ilerlemişti. Bundan sonrasında da bu şekilde ilerlemesi durumunda, buradan kurtuluşun yolunu bulabilirdi. Kendisine bir iblis bulup, onunla anlaşma yaptıktan sonra buradan çıkabilirdi. Bu vesileyle hem geldiği dünya hakkında, hem de iblisler ve iblis dünyası hakkındaki gizemli havayı kaldırabilirdi ortadan.

İblisin hareketlerini değerlendirirken verdiği arada kendisini hafifçe toparlamış, sonucunda ise sorusunu sorma fırsatı da bulmuştu. Ne var ki, sorusunu sorarken bazı şeyleri biraz fazla söylediğini fark etti. Bunun için çok geç kalmıştı çünkü karşısındaki iblis de fark etmişti bunu. Fark ettikten hemen sonra da bunu saklamamış, bu ayrıntıyı dile getirmişti. Yüzünde beliren şaşkınlık ve mağrurlukla birlikte, duyduklarını sorgular şekilde soru sormasını çok da iyiye yormamıştı. Bu işin ters tepeceğini hissetmişti. Sonucunda, soru sırasının onda olmamasını belirtmesini de, karşısında bulunan bir insan olsa bile, ortaya koydukları anlaşmaya saygı duyduğunu göstermişti onun için. Bu da hanesinde bir artı puan yazdırmıştı iblisin.

Sorusuna cevap verirken, tam olarak her şeyi söylemediğini çıkartmıştı söylediklerinden. Yine de üstüne fazla gitmeyecekti. Kendinden emin davranışları, sözleri arasında değerlendirdiğini belli eden bakışları ile ortamda kimin daha üstün olduğunu belli eden bir çatışma yaşandığını az çok anlayabiliyordu. Yine de, bu çatışmanın kazananı aslında çoktan belliydi. Sadece ikisi de bunu dile getirmek istemiyordu.

İblis, az önceki sorunun cevabını bildiğini söyleyip, başka bir soru yöneltince çok kısa bir süre düşünmüştü. Gerçekten çekip gitmeyi mi düşünüyordu acaba? Yoksa karşısında bulunan insanın nasıl birisi olduğunu anlamak için bir test miydi emin olamıyordu. Yine de, içinden geldiği gibi cevap verecekti. Sonuçta gitmek istese bile onu durdurabilecek güçte değildi. Sadece arkasından gitmemesini isteyebilirdi. Ama bu, iblisi durdurabileceği anlamına gelmiyordu. Bu sebeple ikinci soruya vereceği cevap bu olacaktı. Asıl sorun, ilk soruya vereceği cevap olmalıydı ki bu, ikinci sorunun cevabından çok daha zordu ona göre.

Aklına kaçamak bir şeyler söyleyip, güvenini kazanmak gelmişti lakin bunun bir işe yaramayacağını düşünüyordu. Düşüncelerinden farklı konuşmak istemiyordu şu an. Bu sebeple, direkt olarak ne düşünüyorsa onu söylemenin daha doğru olacağını biliyordu. "Gitmek istersen seni engelleyemem, engelleyebilecek olsam bile bunu yapmam. Sonuçta anladığım kadarıyla burada bulunmayı ikimiz de istemiyoruz ve senin buradan kurtulmak, ya da gitmek için beni bırakmanı anlayabilirim. Bu konuda bir şey yapamam hatta bu kararına saygı duyup desteklerim. Bu yüzden gitmek istiyorsan bir şey diyemem. İlk soruna gelirsek." Derin bir nefes alıp iblisin araya girmesine izin vermeden söze girecekti tekrardan. "Kurtuluşumuz olduğuna inanma sebebim, şimdiye kadar çekip gitmemiş olman, ve şimdiye kadar en çok konuştuğun insan olduğuma inanmam. Çünkü insanlar hakkında temel sorular sorarak başladın. Bu da daha önce bir insanla bu tarz konuşmadığına inandırdı beni. Bu da bir ihtimal, eğer sen de istersen, buradan birlikte kurtulabilecek olmamız." Bakışlarını iblisin gözlerine sabitleyecekti bu noktada. Ne tehditkar bakışlar atacaktı, ne de üzgün. Bakışlarını ona kenetlerken olabildiğince kendinden emin olacaktı. Zayıf gözükmek istemiyordu. "Eğer ki sadece kendini kurtarmak istersen gitmeden önce, buradan kurtuluşun anahtarını bana vermeni isterim."

[GM - Dimensio]

Bir kez daha senden gelecek cevaba dikkatini vermiş olan iblis, senden gelen cevaba karşı benzer ifadelerle karşılık veriyor sadece. Yüzünde ne etkilenmiş ne de umursamaz bir ifade beliriyor. Ancak genel anlamda, bu aşamaya kadar olan bitenden memnun hali, senin de konuşmanı kolaylaştıran etmen oluyor. Hemen ardından ilk sorulara yönelik verdiğin cevaplara karşı iblis bu kez başını sana hak verircesine birkaç kez sallıyor. Ancak senin cümlenin sonuna karşı, çarpık bir tebessümle tepkisini ortaya koyuyor. Bakışlarını iblisinkiyle sabitlemenin ardından da son cümlelerini kuruyor ve söz sırasını iblise devrediyorsun.

İblis birkaç saniyelik beklemenin hafifçe gülümserken “Ricalara başladığına göre soruların bitti sanırım.” diyor. Ancak gülümsemesini bir anda yüzünden silen iblis “Dediğin gibi, daha önce herhangi bir insanla senin kadar uzun konuşma fırsatım olmamıştı. Genellikle hepsi aynı şeyin peşindelerdi.” diyor. Bu aşamada bakışlarını hafifçe keskinleştirerek sana bakan iblis “Aslında senin de farklı bir şeyin peşinde olmadığın ortada. Sadece gidiş yolun farklı.” diyor. Bu cümlelerinin ardından hafifçe gülümseyen iblis “Vadlena dediğin kadın…” diyerek tekrar konuşmaya başlıyor ve “Sana buradan kurtulabilmenin cevabını vermiş. Buradan ancak bir iblis bulabilirsen kurtulabilirsin. Bulacağın iblisin sana ait olmasını sağlaman gerekiyor. Eğer bunu başaramazsan… Muhtemelen ölüyorsundur.” diyor. Bu noktada ses tonu ve bakışları son derece ciddi bir hal alan iblis iki kolunu yana açarak “Yani anlayacağın, buradan kurtulmak için benim veya varsa bulabileceğin başka bir iblisi kendine ait kılmalısın.” diyor. Yaptığı açıklamanın anlaşılır olması için bir süre sessiz kalan iblis hafifçe nefes aldıktan sonra “İnsanlar ne kadar merak uyandırıcı olsa da, henüz bir insanın boyunduruğu altına girmek isteyeceğimi düşünmüyorum. Bu damarlarımdaki kana aykırı bir şey.” dedikten sonra “Anlayacağın… Sana kurtuluşunda yardımcı olabileceğimi sanmıyorum.” diyerek konuşmasını sonlandırıyor.

[Archon]

İblisin konuşmaya başlamasıyla birlikte, sözün tam olarak nereye gideceğini de az çok anlamıştı. Yine de araya girmeden iblisin sözlerini bitirmesini beklemişti. Bu sayede kendisi de kafasında söyleyeceği cümleleri toparlama fırsatı bulmuştu. Kafasında bu sözleri toparlarken ise, bakışlarını iblisin gözlerinden kaçırmamaya gayret etmişti. Artık çekineceği bir şey kalmamıştı. Artık, kafasında kurduğu son kozunu oynama vaktinin geldiğini düşünüyordu.

Son kozunu ortaya koyacağı anın bir hayli önemli olduğunu biliyordu. Bu sebeple sözlerini dikkatlice seçmeliydi bu sefer. Ne çok çekingen olmalıydı, ne de ona aşırı baskı kurmaya çalışmalıydı. İblisin şimdiye kadar olan konuşmalarından anladığı kadarıyla ejderhalar, kendilerini diğer her türlü varlıktan daha yüce görüyordu. Eh tabi, bunda pek haksız da sayılmazdı görünüşe göre. Daha iblislerin arasında yürürken diğer iblislerin nasıl kaçıştığını gözleriyle görmüştü. Bu sebeple pek fazla sorgulamamıştı karşısındaki iblisin egosunu.

İblis sözlerini bitirmeye yaklaştığında, kendisi de tek kaşını havaya kaldırmıştı. Son sözlerini tek kaşı havada dinledikten sonra derin bir nefes almıştı. Bıkkın bir şekilde nefesini dışarıya verdikten sonra, başını yere doğru eğip gözlerini kapatarak söyleyecekti ilk sözlerini. "Önyargıyla yaklaşan başka birisi daha." Sözlerini direkt olarak iblise söylemese bile, onun duyacağı şekilde dile getirmişti. Önce Vadlena önyargı ile yaklaşıp, hepsini tek bir kefeye koymuştu. Şimdi de bu iblis aynı şeyi yapıyordu. Aralarında şu an tek bir fark görebiliyordu. İblis, Vadlena kadar ağzı bozuk değildi.

Beyninden tam olarak bu düşünceler geçerken fark etmişti bazı şeyleri. Vadlena ile neredeyse aynılardı, muhtemelen karşısında bulunan iblis de ona aynı seviyeden bakan, ya da kendisini daha aşağıda gören insanlardan birisiyle anlaşma sağlamazdı. Lakin kendisinin bir kaç artısı vardı bu noktada. İlk olarak, iblisin insanları, insan doğasını ve insan diyarını merak ettiğini biliyordu. İkincisi ise, daha önce hiçbir insan ile bu kadar konuşmamış olmasıydı. Bunlar şu an için kullanabileceği avantajlardı. Çok düşünmeyecekti bu avantajlarını kullanmak için. Kendisinden emin bir surat ifadesi takınarak gözlerini tekrar iblise kenetleyecekti sözlerine başlamadan önce. "Daha önceki insanlar ile beni kıyaslama. Onlardan farklı olduğumu biliyorum." Kısa bir an duraksadıktan sonra devam edecekti sözlerine. "Çünkü ben sana bir iblise davrandığım gibi davranmıyorum. Kişiliği olan bir varlığa davrandığım gibi davranıyorum." Bu sözlerinin iblisi ne kadar etkileyeceğinden emin değildi. Yine de söylemişti çünkü haksız değildi. Şimdiye kadar karşısındaki iblise onun kişiliği doğrultusunda yaklaşmıştı. Eğer gitmezse bu şekilde davranmaya da devam edecekti.

"Madem buradan tek kurtuluşum seninle ANLAŞMAK..." Anlaşmak kısmını bastırarak söyleyecekti. Zira boyunduruğu altına almak, ya da kendine ait kılmak gibi kavramları kullanması, karşısındaki iblise karşı düşüncelerini yanlış aktarmasına neden olacaktı. Onu kendisinden düşük ya da yüksek görmüyordu. O da bir varlıktı, kendisi de. Bu sebeple anlaşmak kelimesi daha uygun olacaktı içinde bulundukları durumda. "... O zaman sana bir önerim var. Kabul edip etmemek tamamen sana kalmış zaten. Bu teklifime vereceğin cevap olumsuz olursa hemen beni burada terk edip gidebilirsin. Seni durdurmaya çalışmayacağım." Sözlerini bitirip, iblisin merakını uyandırma girişimini bitirdikten sonra ufak bir es verip teklifini ona sunacaktı. "Kendimi sana kanıtlamama izin ver. Seni boyunduruğum altına almayacağım, ya da seni kendime ait kılmayacağım. Karşılıklı bir anlaşma yapacağız. Sen benim buradan çıkmama yardımcı olacaksın, çünkü sen olmadan bunu yapmam oldukça zor, hatta imkansız görünüyor." İblisin yapmasını istediği kısmı söylemişti. Sırada kendisinin vereceği şeyleri söylemek vardı. "Bana bu şekilde yardımcı olmanın karşılığında ben de sana insan doğasını, insan diyarını göstereceğim. Buna ek olarak kendimi kanıtlamam için bana bir süre vermeni, ve sana kendimi kanıtlamam için bana bir yol göstermeni isticem." Ufak bir es daha verdikten sonra iblisin surat ifadesinden ne düşündüğünü anlamaya çalışacaktı. İblis, düşüncelerini gizlemekte çok da başarılı değildi şimdiye kadar. Bunun bu şekilde devam etmesini umuyordu. "Verdiğin süre içerisinde kendimi kanıtlayamazsam, yahut sana gerçekten ters bir hareket sergilersem, anlaşmayı sonlandıracağız. Bir daha da beni görmeyeceksin." Sözlerini bitirdikten sonra çok kısa bir süre daha bekleyecekti. Bir kaç saniye. İblise önden düşünmesi için bir kaç saniyelik verdiği aradan sonra sözlerini sonlandıracaktı. "Eee, ne diyorsun? Anlaşmaya eklemek istediğin bir şeyler varsa ekleyebilirsin."

[GM - Dimensio]

İblisin konuşmasının ardından lafa girdiğinde, ilk olarak söylediğin sözleri iblisin kendi üzerine aldığını hafif şaşıran ve gerileyen başından anlayabiliyorsun. Daha ne çok ne olduğunu anlayamamış gibi verdiği bu tepkiye karşılık, herhangi bir şey söyleme girişiminde bulunmayan iblis, konuşmana olanak sağlıyor ve seni dinlemeye koyuluyor. Yüzünde durgun bir ifade bulunan iblis, konunun anlaşma olayına gelmesiyle, bir kez daha seni taklit edercesine tek kaşını havaya kaldırıyor. Ancak bunu da senin gibi anlık ve içgüdüsel bir şekilde yapmadığı, sırf bunu yapabilmek için çabaladığı her halinden belli oluyor. En azından, bu ana kadar birlikte geçirdiğiniz vakit çerçevesinde bu durumu anlayabiliyorsun. Konuşman sırasında verdiğin araların her birinde, sözlerini anladığını belirten belli belirsiz bir kafa işareti yapan iblis, tüm konuşmanın sonlanmasının ardından kollarını göğüs hizasında bağlıyor ve bakışlarını öne düşürerek söylediklerini aklında tartmaya başlıyor.

Yaklaşık yarım dakikayı bulan sessizlik, kalp atışlarının hızlanmasına ve alnından birkaç damla ter damlası düşmesine neden oluyor. En sonunda bakışlarını yerden kaldıran iblis, hafif çarpık bir gülümsemeyle sana bakarken “Aslında cazip bir teklif, reddetmem zor.” diyor. Cümlenin geliş şeklinden sonunu az çok tahmin edebilsen bile, herhangi bir şey demeden iblisi dinlemeye devam ediyorsun. İblis de sanki bunu bekler gibi dudaklarını hafifçe ıslatmasının ardından “Ancak gururum merakımdan önce gelir. Adına ister anlaşma de istersen bambaşka bir şey… Özgür bir şekilde hareket edemedikten sonra bunun neresi anlaşılmış olacak ki?” diyor. Her ne kadar bir soru sormuş gibi dursa da senden cevap beklemeyen iblis, konuşmasına aynı şekilde devam ediyor ve “Bu yüzden teklifini reddetmek zorundayım. Bu konu, anlaşma yapılmasını sağlayacak bir taviz vermem olanaksız.” diyor.

Sözlerinin ardından birkaç saniye gözlerine bakan iblis, hemen ardından hafifçe geriye doğru adımlarken “Bir anlaşma olmayacağı için müsaadenle. Sana hayatta kalma konusunda başarılar dilerim.” diyor. Bu sözlerinin ardından birkaç kez daha geriye doğru adım attıktan sonra, arkasını sana doğru dönüp ilerlemek için hareketlenmeye başlıyor.

[Archon]

İblise bir anlaşma sunmuştu, lakin iblis bu anlaşmaya olanak vermeyeceğini belirtmişti. İblisin kendince haklı sebepleri vardı elbette. Ne var ki, kendisi de son sözlerini söylemişti ve daha da üstelemeye niyeti yoktu şu an. Güzel bir anlaşma olacaktı iki taraf için de. Eğer ki iblis bu anlaşmayı kabul etmiş olsaydı. İblisin anlaşmayı kabul etmemesi durumunda ne yapacağını pek düşünmemişti. İblisin peşinden gidebilirdi. Ya da bir yerlere doğru yürümeye çalışarak başka bir iblis bulmaya çalışabilirdi. En nihayetinde koca iblis diyarında bulunan tek iblis o olamazdı anlaşma yapabileceği. Zira bunu kendisi de dile getirmişti iblisin. Kendisini, ya da başka bir iblisi himayesi altına alması gerektiğini söylemişti. Bu da, bu diyarda başka iblisler de olduğu anlamına geliyordu.

Peki ne yapacaktı? Bir yerlere yürümeyi deneyecek miydi? Yüksek ihtimalle insan grubuyla ilk karşılaştığı andaki gibi yürümek bir işe yaramayacaktı. Elinden bir seçenek gitmişti. Peki iblisin gitmesiyle etrafına başka iblisler tekrar gelecek miydi? Bundan belirsiz bir zaman önce kendisini parçalamak için hunharca ona saldıran iblisler ile tekrar karşılaşacak mıydı? Onların saldırısına tekrar uğrayacak mıydı? Bunu bilmiyordu. Şu an bunu engellemek için elinden bir şey de gelmiyordu.

Vadlena'ya söylediği şeyler gelmişti aklına. "Benim ölümümden üzülen kimse olmayacak. Ben de dahil." Bu sözlerinde sahiciydi. Şu an ölecek olsa, bu duruma üzülecek değildi. Üzülecek kadar yaşayamamıştı zira hayatını. Ya da yaşamıştı, ama hatırlamıyordu. Yine de, iblisin gitmesini durdurmak için herhangi bir girişimde bulunmayacaktı. Zaten buna uğraşsa bile yapamayacağını az çok anlamıştı önceki iblis deneyimlerinden. Tabi, durdurmaya çalışmayacağını da söylemişti iblise. Söylediği sözlerin arkasında duracaktı. Ucunda ölümü olsa bile.

"Anlaşma dememin nedeni oydu zaten. Sen istediğin sürece gelecektin." İblis, sorusuna bir cevap beklememişti. Lakin karşısında kendisi kadar zeki olamayan, özenle seçtiği kelimelerine çok dikkat etmeyen bir iblis olduğunu düşünmüştü. Bu sebeple neden anlaşma dediğini açıklamak istemişti. Yine de, bu sözlerini onu geri döndürmek için söylememişti.

İblis sözlerini sonlandırırken, yüzüne bir gülümseme konduracaktı. İblis arkasına dönmeden önce arkasını dönüp, tek elini havaya kaldırarak söyleyecekti son sözlerini. "İnsan doğasını merak etmeye devam o halde. Elveda." Sözlerini söyledikten sonra elini tekrardan yere indirecekti. Bir kaç saniye etrafını iyice süzecekti. Vadlena'nın bahsettiği Görü olayını kavramaya çalışacaktı. Vadlena Görü'den bahsettiği anda etraflarında bulunan iblisleri görmeye başlamışlardı. Yine Vadlena'nın bahsettiğine göre en başından beri etraflarındaydı o iblisler. Şu an da etrafında olup olmadıklarını bilmiyordu. Ya da ejderha iblis giderken, diğer iblislerin gelip gelmeyeceğinden emin değildi. Bu sebeple Görü denen şey her neyse, kafasında ona odaklanarak etrafını incelemeye başlayacaktı. Bir hareketlenme görmesi durumunda ise ne yapacağını tam olarak bilmiyordu. Bu diyarda ölümden kaçamayacağını anlamıştı. Önceden görmesi de bir şeyi değiştirmeyecekti muhtemelen. Yine de, elinde kalan nadir şeylerden birisiydi bu ve şansını denemek zorundaydı. Hem belli mi olur, belki başka bir düşünebilen iblise denk gelirdi.