“Evet, bakalım sonuçlar nasılmış?”
(Bir süre elindeki kağıtlara uzun uzun bakar. Birkaç saniye boyunca en üstte bulunan kağıttaki yazıları okur. Hafif yüzü buruşur. Kafası sağa doğru yatar ve elindeki bir tomar kağıdı sağ üst köşesinden kıvırarak taramaya başlar. Yüzü ekşir. Elindeki tüm kağıtları tamamen havaya fırlatır!)
“Bu kadar şeyi okuyacağımı gerçekten düşünmedin öyle değil mi?”
“Tabi ki düşünmedim.”
“Eee, o zaman niye bunları elime tutuşturdun ki?”
“Sen sonuçlar deyince, ben de çıktıları vereyim dedim.”
“Tamam. Şimdi. Evet. Tamam. Sakinim. Bak, biliyorsun bunları okuyamayacak kadar meşgul ve yoğunum. Bu yüzden birilerinin, ki o birileri kesinlikle ve kesinlikle sen oluyorsun dostum, bana verilerin işe yarar şekilde özetlerini vermesi gerekiyor.”
“Ve o birilerinin, tüm bu verileri sana verirken bir yandan da açıkları kapatması gerekiyor!”
“Kesinlikle! İşte iş bölümü diye ben buna derim!”
“Tamam, şöyle yapalım o zaman. Ben sana verileri vereyim ve sonra da siktirip gideyim!”
“O nasıl bir kelam öyle? Nasıl yakıştırıyorsun kendine bunları, söyler misin?”
“Abi, bak adamların yanında da bu şekilde konuşuyorsun, sik’cem bak! Kendini bu kadar kaptırma, en azından benim yanımdayken!”
“Ah, ne desen haklısın! İnanılmaz şeyleri görünce kendimi tutamıyorum, bilirsin. Mesela sen!”
“Hah, bana da yürü tam olsun, harika! Ehehehehehe…”
“Ehehehehehe…”
“Tamam goygoyu keselim de, şimdi ne yapacağız?”
“Veriler?”
“Hay sik’cem ya!”
“Ben de yok ki…”
“Abi…”
“Veri olsa bi’ şey derim ama yok.”
“Hay… Tamam anlatıyorum dinle!”
“Dinliyorum abi, can kulağıyla!”
“Şimdi bu önceki turda, biliyorsun sistem açığını bulan ba~zı kendini bilmezler yüzünden epey eğlenceli anlar yaşadık. Bunun dışında esas önemli olan şu ki, sistem tıkır tıkır çalışır halde! Temel bileşenlerde hiçbir kusur bulunmuyor. Bununla birlikte entegrasyonlar konusunda da eksiğimiz yok. Sadece, sisteme aşırı yüklenildiği durumlarda ufak bug’lar oluyor. Onlar içinde fix atıyorum zaten. Bazen sistem çalışırken oluyor ama bazen restart atmak da gerekebiliyor.”
“Tam bu noktada araya gireceğim!”
“Evet abi?”
“Onca kağıda bu lafları mı bastırdın?”
“He abi he! Harf harf bastırdım! LAN BURADA KAÇ SATIR KOD VAR BİLİYOR MUSUN SEN!? YEMİN EDERİM BU MAKİNAYLA SİKERİM SENİ! HATTA ÖNCE MAKİNEYLE SİKERİM SONRA MAKİNEYE SİKTİRİRİM!”
“…”
“…”
“…”
“Ehehehehee…”
“Ehehehehee…”
“Abi özetle, yeni versiyona hazırız! Ama herifler arsız gibi gene açıkları bulur, bilmem ne yapar, onu denemek lazım. Ben birkaç kapalı beta falan yaptım ama kendi kendime yapınca öyle ekstrem bir durum çıkmadı.”
“Tamam anladım, her şey hazır diyorsun yani!”
“Her şey hazır abi, sıkıntı yok.”
“Tek bir ricam var ama bak sadece…”
“Nedir abi?”
“Bu sefer kıyafetleri üzerlerinde olsun, olur mu? Kıyafetli olmalarını tercih ederdim. En azından şu erkek olanların…”
“Ehehehehee…”
“Adamınki nasıldı be öyle!?”
“Ehehehehee…”
“Ehehehehee…”
(Bir süre elindeki kağıtlara uzun uzun bakar. Birkaç saniye boyunca en üstte bulunan kağıttaki yazıları okur. Hafif yüzü buruşur. Kafası sağa doğru yatar ve elindeki bir tomar kağıdı sağ üst köşesinden kıvırarak taramaya başlar. Yüzü ekşir. Elindeki tüm kağıtları tamamen havaya fırlatır!)
“Bu kadar şeyi okuyacağımı gerçekten düşünmedin öyle değil mi?”
“Tabi ki düşünmedim.”
“Eee, o zaman niye bunları elime tutuşturdun ki?”
“Sen sonuçlar deyince, ben de çıktıları vereyim dedim.”
“Tamam. Şimdi. Evet. Tamam. Sakinim. Bak, biliyorsun bunları okuyamayacak kadar meşgul ve yoğunum. Bu yüzden birilerinin, ki o birileri kesinlikle ve kesinlikle sen oluyorsun dostum, bana verilerin işe yarar şekilde özetlerini vermesi gerekiyor.”
“Ve o birilerinin, tüm bu verileri sana verirken bir yandan da açıkları kapatması gerekiyor!”
“Kesinlikle! İşte iş bölümü diye ben buna derim!”
“Tamam, şöyle yapalım o zaman. Ben sana verileri vereyim ve sonra da siktirip gideyim!”
“O nasıl bir kelam öyle? Nasıl yakıştırıyorsun kendine bunları, söyler misin?”
“Abi, bak adamların yanında da bu şekilde konuşuyorsun, sik’cem bak! Kendini bu kadar kaptırma, en azından benim yanımdayken!”
“Ah, ne desen haklısın! İnanılmaz şeyleri görünce kendimi tutamıyorum, bilirsin. Mesela sen!”
“Hah, bana da yürü tam olsun, harika! Ehehehehehe…”
“Ehehehehehe…”
“Tamam goygoyu keselim de, şimdi ne yapacağız?”
“Veriler?”
“Hay sik’cem ya!”
“Ben de yok ki…”
“Abi…”
“Veri olsa bi’ şey derim ama yok.”
“Hay… Tamam anlatıyorum dinle!”
“Dinliyorum abi, can kulağıyla!”
“Şimdi bu önceki turda, biliyorsun sistem açığını bulan ba~zı kendini bilmezler yüzünden epey eğlenceli anlar yaşadık. Bunun dışında esas önemli olan şu ki, sistem tıkır tıkır çalışır halde! Temel bileşenlerde hiçbir kusur bulunmuyor. Bununla birlikte entegrasyonlar konusunda da eksiğimiz yok. Sadece, sisteme aşırı yüklenildiği durumlarda ufak bug’lar oluyor. Onlar içinde fix atıyorum zaten. Bazen sistem çalışırken oluyor ama bazen restart atmak da gerekebiliyor.”
“Tam bu noktada araya gireceğim!”
“Evet abi?”
“Onca kağıda bu lafları mı bastırdın?”
“He abi he! Harf harf bastırdım! LAN BURADA KAÇ SATIR KOD VAR BİLİYOR MUSUN SEN!? YEMİN EDERİM BU MAKİNAYLA SİKERİM SENİ! HATTA ÖNCE MAKİNEYLE SİKERİM SONRA MAKİNEYE SİKTİRİRİM!”
“…”
“…”
“…”
“Ehehehehee…”
“Ehehehehee…”
“Abi özetle, yeni versiyona hazırız! Ama herifler arsız gibi gene açıkları bulur, bilmem ne yapar, onu denemek lazım. Ben birkaç kapalı beta falan yaptım ama kendi kendime yapınca öyle ekstrem bir durum çıkmadı.”
“Tamam anladım, her şey hazır diyorsun yani!”
“Her şey hazır abi, sıkıntı yok.”
“Tek bir ricam var ama bak sadece…”
“Nedir abi?”
“Bu sefer kıyafetleri üzerlerinde olsun, olur mu? Kıyafetli olmalarını tercih ederdim. En azından şu erkek olanların…”
“Ehehehehee…”
“Adamınki nasıldı be öyle!?”
“Ehehehehee…”
“Ehehehehee…”