Doğmuşlardan Kaçanı (Xaphan)

[GM - Dimensio]

Gerçekten mutlu musun?

Henüz birkaç saniye önce konuştuğun insanların kulağına gelen acı bağırışları, sanki ruhunun bu acıları yaşamasına neden oluyor. İblislerin arasında kalan kişileri göremesen bile, iblislerin hareketlerinden ve haykırışlarından, iblis çemberi içerisindekilerin başına neler geldiğini anlayabiliyorsun. Ancak içten içe, tüm bu yaşananları hak ettiklerini söylüyorsun kendine. Dilin ve zihnin, bu yöndeki cümleleri onlarca kez kafandan geçiriyor. Ruhunda ise derin bir mutluluğun doğduğunu hissedebiliyorsun.

İntikam bu mu?

Hiçbir şeyi hatırlayamayan zihnin, gerçek anlamda mutlu olup olmadığını bile cevaplayamıyor. Yaptıkları tercihler nedeniyle geberip gideceklerine, sana olan tavırları nedeniyle de bunu hak ettiklerine ikna edebiliyorsun kendini. Ruhunun mutluluğu dışarıya fışkırmak için atacağın kocaman bir kahkahayı desteklemek istiyor. Fakat bir şekilde, suratında hafif bir tebessüm beliriyor sadece. Birkaç saniye sonra yok olacak insanların çığlıkları, kulağına pek de mutlu gelmiyor. Bunun bir intikam olduğunu ve bundan dolayı mutluluk duyman gerektiğini kendine defalarca söylesen de, intikamın acı çığlıklar arasında kalıyor.

Ölmeliler mi?

Gözlerin bir anda açılırken, vücudunun bitkinliği yok olmuş gibi geliyor. Tüm kasların, birkaç tonun altına girebilecek kadar kasılmış gibi, zihnin ise binlerce savaşı omuzlayacak gibi geliyor. İntikamın yarattığı heybet içerisinde, kendini adeta yenilmez ve sarsılmaz görüyorsun. Her bir iblisin ve her bir iblisin yemeye başladığı insanı alt etmenin kolay olduğunu fark ediyorsun. Ancak, karşında intikam alınacak ne kadar çok varlık varsa da, hiçbirinin sana ilişmeye tenezzül bile edemeyeceğini anlıyorsun. İblislerin iğrenç suratları içerisinde sana karşı duydukları korkuyu ve etrafındaki insanların da sana karşı hissettikleri inanılmaz bir güveni algılıyorsun. Bu çarpık düzene son derece tezat hisler ise bir noktada tanıdık gelmeye başlıyor sana. Üç insanı vahşice katletmeye meyletmiş iblislerin sana doğru bir adım dahi atmaktan çekindiklerini ve kazandığın zaferin ardından, geride kalanların sadece senin bilinmeyen ismini haykırdıklarını…

Tüm bu vahşet ve zaferin arasında, karşındaki iblislerin seslerinden daha boğuk ve daha derin bir ses odağının kaynamasına neden oluyor. Yeri göğü titretebilecek kadar derinden gelen ancak kulakta mide bulandırıcı bir tat bırakan sese odaklandığında, karanlık dahi bu sesle yarılıyor gibi geliyor. Etraftaki iblisler, kendi seslerinden daha boğuk ve iğrenç bu ses ile birlikte sessizliğe gömülürken, tüm iblislerin bir anda etraf kaçmaya başladığını görüyorsun. Karanlığın içinde havada savrulmaya başlayan iblisler belirdiğinde, sesin daha da gürleştiğini fark ediyorsun. Bu sırada, karanlığın içinden karanlıktan daha karanlık iki dilin iki iblisi belinden kavrayıp karanlığa çektiğine şahitlik ediyorsun. Bir anda yoktan var olmuş gibi karanlıktan doğan 2 metreye yakın boyu ve iki büyük ağzıyla beliren koca bir iblis, sırayla etrafındaki iblisleri tek tek midesine indirmeye başlıyor! Yem olan ve kaçışan iblislerin son bulmasıyla, bir anda bu ne idüğü belirsiz iblis ile baş başa kaldığını anlıyorsun.

İblis, yaydığı ve sana da sonuna kadar hissettirdiği bir iğrençlikle üzerine doğru koşmaya başlıyor. Var olmayan gözlerini sanki ruhuna dikmiş ve seni tüm bu iblislerin içinde çerez niyetine tüketecekmiş gibi gelen iblise karşı, içinde duyduğun intikam ve zafer duygusuyla bakmakla yetiniyorsun. Onca iblisi dağıtmasına bakılırsa, onun da Lebrante gibi bir iblis olduğunu düşünmeye başlıyorsun. Ancak yine de sana doğru adeta koşarak gelen iblise karşı en ufak bir harekette bulunamadığını fark ediyorsun. İblis, aranızda birkaç metre mesafe kalan iki dilini ve ağzından çıkan penisini sana doğru sallamaya başlıyor. İki dilini ve penisini sana doğru hareketlendirirken çıkardığı seslerle iğrençliğini bir üst boyuta taşımaya çalışır gibi duran iblis uzuvlarını yavaşça sana yaklaştırmaya başlıyor. Tam bu anda, sureti gibi iğrenç ve boğuk bir ses duyuyorsun iblisten gelen.

“Seni bi’ sikem sonra yiyem mi?”

Off Topic

Konuda pasiflik süresi 72 saattir. Önceki konunun devamı niteliğinde olması nedeniyle, önceki konuda -varsa- yapılan pasiflik(ler) bu konu için de geçerlidir.

[Xaphan]

Korkusunu paylaşmak için çağırmıştı onları da yanına. Nafile. Şimdi acı çığlıkları tüm korkunçluğuyla kulağına çalınan tatlı bir melodi gibiydi. "Aptallar kendilerini ne sanıyorlardı ki teklifimi reddettiler. En başından beri benim üstünlüğümü anlamamaları kendi suçlarıydı. Üstünlüğümü anlamadıkları için kendi kararlarını vermeyi mantıklı buldular. Hepsi kendi aptallıkları!" Mutluydu mutlu olmasına ama mutluluğuna ket vuran bir şey vardı; daha da mutlu olması gerektiğine dair bir his. Neydi anıra anıra gülmesine engel olup belli belirsiz bir gülümsemeyle yetinmesini sağlayan. Ölmesi gerekenlerin bir kısmı acı içinde ölüyorlardı kulağının ardında. Çığlıklar yeteri kadar zevk vermiyordu ona. Onlara karşı içinde olumlu hiçbir duygu beslemediği biliyordu. Saygısızlık etmişler, aptallık yapmışlar ve bedelini ödüyorlardı. Neden daha mutlu değildi? Zevkten kudurmaması içten içe hepsinden üstün olduğuna inanmadığı anlamına mı geliyordu? Doğru olan şeyi onlar mı yapmıştı? Onlarla ölmesi mi gerekiyordu, üstün olan ölenler miydi?..

"HAYIR HAYIR HAYIR HAYIR! HEPSİNDEN... HEPSİNDEN ÜSTÜNÜM BEN! İNSAN, İBLİS, TANRI! MAHLUKATIN EN YÜCESİ, EN ÜSTÜNÜ BENİM!"

Sıkılmış yumrukları, gergin omuzları, kaynar su gibi fokurdayan dudaklarının arkasına saklanmış kasılmış dişleri, kuduz it gibi fır dönen sonuna kadar açılmış gözleri... Gebermelerini beynine kazımak adına açılmıştı gözleri, katliamla buluşmaya 180 derece vardı. Nefret ve hışımla döndü ardına vahşeti iliklerine kadar yaşamak için.


Yuvalarından fışkıran gözleri tekrar açıldı. Ne Vadlena ne diğerleri, hiçbiri yoktu. Hiçbirine gerek de yoktu. Tüm vücudu stresten arınmış, pamuk gibiydi. Her şeyden üstün bir var oluşun rahat olması var oluşunun gereğiydi. Ne olabilirdi ki O'nu stres altına sokacak, zor durumda bırakacak? Kambur sırtını dikelterek boyuna birkaç santim kattı sırtından gelen kütlemelerle. Omuzlarını geriye vererek devam ettirdi senfoniyi. Hayret, hayranlık, korku birbirine kardeştir. Etrafındaki iblisler gücüne hayret ediyor, korkuyor, kendilerine itiraf edemedikleri bir hayranlıkla adını bağırıyorlardı. Ne var ki ne adının ne olduğu umurundaydı ne de kemiklerinin mikrofonu paylaşmaya niyeti vardı.

Mikrofonu zorla eline almak isteyen bir şey vardı ama. Derinden gelen, boğuk bir ses. İğrençliği su götürmez sesin iblisleri etkilediğini görebiliyordu, O ise üstünde etki bırakılamayacak şekilde üstündü. Sakince sesin geldiği yöne çevirdi vücudunu sadece. İki kara dilin iki iblisi kapıp koyu karanlığa çekişini de aynı sakinlikte izledi. Tüysüz beyaz teni, toynakları, kolları, tırnakları, ağızları, dilleri ve penisleri bu iblisin ortaya çıkması için hangi doğa şartlarının hüküm sürmesi gerektiğine dair samimi bir merak oluşturdu içinde. Çerçöple beslenmek için evrimleşmiş bu zavallının ziyafetini küçümsemeyle izledi. Ziyafetin bitmesiyle de odak olması gerektiği gibi O oldu.

Üstüne koşan iblis ilgisini çekmeyi başarmıştı. Diğer sefillerden üstünlüğünü gözler önüne serdikten sonra birkaç metre mesafede durmuş, olmayan gözlerini dikmişti O'na. Kara uzuvları O'na meylederken de bir ricada bulunmuştu. Gülümsedi hafifçe. Tulumunun kollarını dirseklerine kadar çekti. Şu ana kadar bihaber olduğu yara izleriyle karşılaşmak gülümsemesinin biraz daha yayılmasına sebep oldu. Bu kısa seremoni sona ererken kafasını kaldırıp tekrar iblise çevirdi bakışlarını. "En azından ricada bulunman gerektiğini biliyorsun." Güçsüzler, güçlülerden rica eder; güçlüler ise güçsüzlere emreder! "Şimdi beni iyi dinle bok parçası, birkaç müsveddeyi ağzına tıktın kocaman da iki sikin var diye kendini en değerli bok sanma. Seni fışkırdığın doğa ananın götüne geri sokmasını iyi bilirim." Sözlerini sıraladı sonsuz gücünden gelen sonsuz güvenle iblisin üstüne yürürken. Ne iğrençlik ne o kara uzuvlar ne de herhangi bir şey yıldırabilirdi onu. Sözlerinin küçük beynine iyice yerleştiğinden emin olduğunda durup yeni emrini iletecekti. "Burada neler döndüğünü anlat. Yanımda birkaç insan daha vardı, nereye gittiler?"

[GM - Dimensio]

Karşında duran iblis iki dil ve penisten ibaret uzuvlarını sana yaklaştırmaya çalışırken, söze girmenle iblis uzuvlarının hareketlerini kesiyor. Gözlerinin hemen önünde duran bir penis ve dile karşı konuşmak her zaman rastlayabileceğin bir manzara olmasa da, içinde bulunduğun durumun icabı gereği sözlerini sarf etmeye başlıyorsun. Ağzından çıkan küfürlerle birlikte, iblisinin dillerinin ve penislerinin hareketlenmeye başladığını görüyorsun. Ancak bu hareketlenme, az önceki gelişi gibi değil, daha çok istemsiz bir tepki gibi görünüyor gözüne. Sonunda cümlelerin tamamlandığında, iblisin ağızlarından akan siyah salyaları görebiliyorsun net bir şekilde.

Karşındaki iblisten gelecek cevaplara odaklanmışken iblis sadece uzuvlarını hareket ettiriyor. Bir anda yukarıda kalan diliyle kafasını kaşır gibi bir hareket yapan iblis “Bur’da mı ne gördüm? Anlatam.” diyor ve dili ile sol tarafını işaret ediyor. Bakışlarını hafifçe sol tarafındaki karanlığa çevirdiğinde iblis “Aha bur’da gafalarını kemirdim.” diyor. Bu kez penislerinden birini sağ tarafına doğrulturken “Bur’da da sikimlen oynattım.” diyor. Ardından boşta kalan dili ve penisini sana doğru uzatan iblis penisini hafifçe sallarken “Bunlan sik’cem.” diyor ve hemen ardından dilini sallamaya başlarken “Bunlan da yali’cam.” diyerek sana doğru adımlama başlıyor. İblisin penisi ve dili giderek suratına doğru yapışacak kadar yaklaştığında iblis “Götlü boklu konuştun ya, seni a’cık sevdim. Ben sevdiklerimi iki dilimlen diller, iki sikimlen sikerim!” diyor. Bu esnada, vücudunun üst kısmında iblisin dilinin iğrenç kayganlığını hissetmeye başlıyorsun. Daha henüz bu iğrençlik duygusuna alışamadan, iblisin bir penisinin de tulumunun paçasından içeriye doğru süzdürmek için hareketlendiriyor. Nedendir bilinmez ama, iblisin bu yaptıklarından ziyadesiyle zevk aldığını hissedebiliyorsun, birazdan sikilmesi ve yenilmesi muhtemel biri olarak.

[Xaphan]

Ne idüğü belirsiz iblis sözleri karşısında duraklamıştı. Belki de iki kara dil ve iki büyük kara penis durdu demek daha doğru olacaktır. Hiçbir korkusu olmadan haddini bildirmişti iblise. Bunu o kara uzuvların korkudan titreyişinden anlamıştı. Bu kasılmaların istemsiz olduğunun tamamen farkındaydı. "Titre hadsiz köpek!" Altına işemiş olmalıydı ki kara sıvılar kara uzuvlardan akıyordu. Belki de O durumu yanlış yorumluyordu...

Sorusunu dinledikten sonra iblis dilini ve sikini kol gibi kullanarak kafasını kaşımış sonrasında da görünüşünü andıran belirsiz cevaplar vermişti. Yalan söylüyor sayılmazdı, ama sululuğu hoş görmeyecekti. Az önceki ayak takımını bertaraf etmiş iblisin ne demek istediğini anlamama imkanı yoktu. Kendini akıllı sanıyordu kendi çapında. Patronun kim olduğunu öğrendiğini düşünmüş ve yanılmıştı. Özellikle üstüne doğru hareketlenip kara uzuvlarını harekete geçirmesi bardağı taşıran son damlaydı. Kömür karası salgılarını O'na bulaştırma cüretini göstermişti. Üst vücuduna temas eden dilini kara malafatı takip etmişti. Avıyla oynayan kedi gibi zevkleniyordu. "Aptal..."

Paçasına ulaşmaya çalışan penisin üstüne basacaktı yüzünde sahte şaşırmış bir ifadeyle. "Yapma ya!" Sonrasında da devam edecekti. "Ben de sevmediklerimin bununla babasını... " derken kafasıyla sağlam bir nah çekmiş bel hizasında hazır ve nazır bulunan sağ elini işaret edecek ve sözleri bittikten sonra aynı durumda hazır ve nazır bekleyen sol elini fazla bekletmeden "bununla da dayısını sikerim!" diyecekti. İblis neye uğradığını anlamadan dikkati öteye yönlendirdiği sağ elini kasıklarının arasına atacak "Bir de bu var, ama onu ne için kullandığımı hiç bilmesen daha iyi." diyecekti. Bununla bitmeyecekti tabii ki her şey. Ayağının altındaki penise daha fazla ağırlığını vererek ezecek, elleriyle de üstünde dolaşan dili alıp yamuk ağzına tıkıp geri çıkmayacak şekilde ittirecekti. Kara salyalardan çekinecek değildi. "Şimdi senin yedi ceddini sikmeden kes sesini de dinle! Senin. Tanrın. Benim! Sen ise bir bok parçasını geç bir bok zerresi bile değilsin. Duydun mu beni orospu çocuğu? Bir bok zerresi bile değilsin! Küçücük, minicik, mini minnacık, gözle bile görülemeyen bir bok taneciği bile... Yedi ceddin toplansa bile de bok zerresine terfi edemezsiniz!" Yaşanan duraklamada gözleri olmayan iblisin neresine bakacağını bilemese bile mesajının o aptal beynine işlediğini düşünene kadar bekleyecek ve gözlerini kaçırmayacaktı. Sonrasında eklemelerle yineleyecekti sorusunu. "Ukalalığa da laubaliliğe de tahammülüm yok. Salağa yatmayı kes de cevap ver! Diğer insanlar nerede? Ne diye geldin beni buldun? Son vermeye bile değmeyecek zavallı hayatın için tanrını zahmete sokma. KONUŞ!" Konuşması için dilini serbest bırakırken de söylenecekti kendi kendine. "İğrenç mahluk..."

[GM - Dimensio]

Karşındaki iblisin tavrına karşılık takındığın tavırla konuşmaya başladığında, iblisin uzuvlarını durdurmasıyla dikkatini dağıtmayı başardığını anlayabiliyorsun. Bu sayede, hayata geçirmek istediğin her bir aksiyonu yapmayı da başarıyorsun. İlk olarak iblisin paçandan sıvışmaya çalışan penisine bastığın anda iblisin “Aman sikim!” diye bağırdığını duyuyorsun. Ancak bu bağırışa aldırış etmeden konuşmaya devam ediyor ve ellerine bulaşa siyah, akışkan ve kötü kokulu salyaya rağmen iblisinin dilini kavrıyorsun. İblisin dilini ağzının içine hareket ettirmeye çalışsan da, birkaç santimden ibaret hareketlendirmeye dair başarın, iblisin göstermeye başladığı dirençle son buluyor. Sen iblisin dilini ittirirken, iblis de dilini sabit tutmak için bir çaba gösteriyor ve bu esnada sen de diğer cümlelerini kuruyorsun.

Konuşman bittiğin anda iblis, ayağının altıdan kalan penisi oynatmaya başlıyor ve gücün penisin hareketlerini engelleyemeyecek bir noktaya geldiğinde, ayağı geri çekiyorsun. İblis havada penisi öylesine sallandırmaya başlarken “Amma da küfrettin amın artığı!” diyor ufak bir hayret tınısıyla. Ancak hemen ardından iblis “Seni a’cık sevmiştim ya, şimdi daha bi’ çok sevdim. O yüzden sikime bastığını görmezden geliyorum. Yoksa sik bu, basılır mı?” diyor gevşek bir şekilde. Bu kez az önce penisini kurtardığı gibi dilini senden kurtaran iblis "Ama bak, şu Tanrı manrı olaylarını sevmedim ha! Amına kodurtma yani, gerek yok. Ortalıkta pörsümüş ihtiyar bülüğü gibi dolandığının farkında değil misin?” diyor ve hemen ardından “Böyle Tanrı mı olur oğlum, cidden bi’ bak kendine!” diyor. İblisin bu sözlerinden sonra adeta kahkahalarla güldüğünü hissediyorsun, ancak iblisin güldüğüne dair fiziki olarak herhangi bir şey görmüyorsun. İblis ise “Şu diğer insanlar işini falan da sal bi’…” dedikten sonra “Aha konuştum, tatmin oldun mu iktidarsız bülük!?” diyor malum uzuvlarını yavaş yavaş havada sallarken. Özellikle iki penisini sana doğru sallayan iblisin, sanki sana nazire yaptığını da içten içe hissetmeye başlıyorsun bu anda.

[Xaphan]

Sikilmekten kurtulmuş olabilirdi ama bir yandan da sikilmeye çok yakındı... Söylemek istediklerini söylemişti. Yapmak istediklerinin ise bir kısmını yapabilmişti. Sigara söndürür gibi penise basmıştı basmasına ama dili istediği gibi ittirmeye gücü yetmemişti. Üstüne bir de gidip iğrenç iblisten laf yemişti. Tanrı olmadığı ortadaydı. Q.E.D. Yine de bunu bilincinin farkında bile olmadığı en karanlık köşelerine itmiş, bir bomba gibi patlayana dek baskılanan bir sürü başka şeyin arasına katarak basıncı arttırmıştı. Yine de bu iblisi de öldürmeye yemin etmeyi unutmamıştı. Tanrıyı şeytanı o gün görecekti.

Bir adım gerilemiş bir biçimde tekrar süzdü iblisi. Ne kendini biliyordu ne de nasıl ve neden buraya geldiğini. Şimdi bir de bu iblisle baş başa kalmıştı. Aptal, herhangi bir estetik ölçüsünün alanı dışında kaldığı için değerlendirilemeyen ve bu yüzden için çirkin bile denilemeyecek bu yaratıkla... Sessizce etrafına bakındı bir görüntünün veya sesin ona ulaşması umuduyla. Ve bu sırada kafasına dank etti gün gibi ortada olan şey. "Aptal değil, salağa yatıyor! Benim hareketimi bana karşı kullanacak kadar kafası çalışıyor. Orospu çocuğu beni deli edip kendine sövdürtmeye çalışıyor! Yoksa ne diye hala beni yemesin ki? Mal olduğu için küfrettiğimde olumlu karşılıyor sanmıştım. Mazoşist iblis!" Sayıp söveyim derken kendi laflarının kaynağının nefreti değil, hayattan alınmış veriler olduğunu unutmuştu. Nefretle yoğurulmadıklarını söylemek ise büyük bir yalan olur...

Eğer düşünceleri doğruysa bu iblisi nasıl yola getireceğini biliyordu. Belki uzun bir sövme seansı karşılığında bir anlaşmaya varabilirlerdi ama istediği şey bu değildi. Ya tutarsa diyerek farklı bir şey deneyecekti. Tok biri için bir elma sadece bir elmayken aç biri için bir elma yaşam ve ölüm arasındaki farktır.

Sağa sola bakmayı bırakıp tekrar iblise döndü. Bu sefer yüzüne tatlı, sevecen bir ifade takındı. Omuzları düştü, sırtı tekrar kamburlaştı. Ellerini klasik yalaka, içten pazarlıklı insan profilindeki gibi önünde birleştirip ovuşturarak iblise yaklaşmaya başladı. "Doğru söze ne denir. Benim gibi bir insan posasından Tanrı olacakmış, peh!" İyice yakınına girdiğinde önünde ovuşturduğu elleri ayırıp hafifçe öne uzatacaktı. "Senin de rızan varsa şu güzel beyaz tenini okşamak isterim." diyecek cevap beklemeden de sırtını, kolunu falan okşamaya, ovuşturmaya başlayacaktı. "Dokunması da pek keyifliymiş. Dokusu falan ne kadar güzel, nasıl bakıyorsun kendine de böyle oldu bu ten? Yoksa anan da mı böyle güzeldi senin, ha? Ahahahaha..." Sonra şöyle baştan ayağa bir de yakından inceleyecekti iblisi. "Aman amaaannn. Bu toynaklar, kaslı kollar, bakımlı tırnaklar. Bambaşka bir şeysin sen ya! Gözümle görmesem olmaz öyle şey derim yani." Bir de öpücük konduracaktı yanağına kusmamaya çalışarak. Sonrasında da minik elleriyle bir makas alacaktı öptüğü yanaktan. "Sikin de kocaman ve iki tane. Tüm kadın iblisler senin peşindedir kesin. Artık burada fındığın muadili nedir bilmiyorum ama seni gidi ondan kıran seniii..." Tüm bu merasim bittikten sonra da iblisin kişisel alanını ihlal edecek kadar yakınında duracak ve müthiş bir tatlılıkla suratına gülümseyecekti. Bir ihtimal iblis sinirden kudurup onu önce şu malum iki diliylen dilleyip sonra da daha da malum iki sikiylen sikebilirdi. Diğer ihtimalde ise bol keseden yediği küfürlerden sonra bu tavır onu peşin satan durumunda veresiye satan durumuna düşürebilirdi. "Veresiye veremem, arkan sıra gelemem; Gelirsem de bulamam, bulursam da alamam. Düşün dur şimdi işkembe kılıklı orospu çocuğu!"

[GM - Dimensio]

Duruşunu değiştirip ellerini ovuşturmaya başladığın anda, karşındaki iblisin sallanan uzuvlarının bir anda durduğunu fark ediyorsun. Yaşadığın değişimi bir şekilde hissetmiş gibi duran iblisin olduğu yerde kaskatı bir şekilde durmaya başlaması ise sana hareketlerini sergileme ve konuşmanı yapma imkanı sunuyor. Sözlerinle birlikte, bir anda fiziksel temasın başlamasıyla, iblisin var olmayan gözlerinin şaşkınlıktan kocaman açıldığını hissedebiliyorsun. Ancak iblisin sert yumuşak arası sayılacak ancak dokusu itibariyle insanda bir tiksinti yaratan tenine dokunmak senin açından beklediğin kadar kolay olmuyor. Yer yer uzuvlarından çıkmış sıvıların tenine yapmışmış olması nedeniyle eline gelen kayganlıklar, sende daha büyük bir tiksinti yaratıyor. Fakat yürüyeceğin yolu belirlemiş olarak, başladığın işi bitirmek amacıyla kendini olabildiğince kasıyor ve iğrenme hissini midene indirmeye çalışıyorsun.

Fiziksel temasını iblisin yanağına öpücük kondurma noktasına getirdiğin anda iblisin haz edilmesi mümkün olmayan teninden aldığın öpücükle birlikte, iblisin olduğu yerden geriye doğru sıçramasına neden oluyorsun. Uzuvları bu kez belli bir düzen olmaksızın ve agresifliğini belli edercesine sallamaya başlayan iblis, sanki senin temas ettiğin yerleri iki diliyle “temizlemeye” başlıyor. Bu esnada son cümlelerini de kurabiliyorsun, ancak bunların iblise ulaşıp ulaşmadığını tam olarak anlayamıyorsun.

İblisin yarım dakikadan biraz daha az süren kendini “temizleme” seansı bittiğinde, aranızda yarım metreden biraz daha fazla bir mesafe oluyor. İblis sana bu aşamada yaklaşmak ister gibi görünmüyor ve “İki tane penisim var görmüyor musun? Adam mı sik’cen pörsümüş bülük?” diyerek sözlerine ilk tepkisini veriyor. Hemen ardından uzuvlarını sana doğru hareketlendirirken “Bir daha bana bu şekilde sokulursan, erkek merkek demem iki sikimi de ağzından çıkartana kadar köklerim tamam mı? İyi ki biraz sevdik seni dedik, hemen sikiş sokuş peşine düştün!” diyor. Adımlarını geri geri atmaya başlayan iblis “Ya sen siktirip git ya da ben gidiyo’m. Ben böyle bi’şey görmedim, ar namus da yok amın artığında! Sanki koca memeli insanım da bana yürüyor ibnenin doğurduğu!” diyerek söylenmeye başlıyor. İblis bu aşamada bir şeyler daha söyleniyor olsa da, bunlar senin için tamamen iblisin kendi kendine mırıltısı ve hırıltısından ibaret geliyor.

[Xaphan]

Suratına rol icabı yerleştirdiği yavşak gülümseme iblisin konuşmasıyla beraber şeytani bir hal alıyordu. Bu kadar küfür kıyametten sonra tepki veremeyecek iblise karşı atağa geçmiş, şaşkınlığını fırsat bilip yapmak istediği her şeyi yapmıştı. Ki iblise dokunmak hele hele öpmek gibi şeyleri içine içine kusarak yapmıştı. Ama ödülü karşısında duruyordu. Artık bu iblisi yola getirmenin yolunu biliyordu: Ödül ve ceza. Bu iğrenç varlığa boyun eğdirmekle övünecek değildi, tam tersine kendine hakaret sayardı. Ama bir şekilde buradan kurtulması gerekiyordu ve bu yolda önemli bir adım atmıştı.

Geri kazandığı iktidarla beraber tekrar dikeldi, birkaç santim uzadı. İblisin kendisini temizlemesini izlerken -"Sanki kedi kahpenin evladı, bir de kendini yalıyor."- ne yapması gerektiğini düşündü. Bu iblisi kontrol edecek mekanizmayı çözmesi buradan nasıl çıkacağını öğrendiği anlamına gelmiyordu. Buradan nasıl kurtulacağını da öğrenip, iblisi bu yönde yönetmeliydi. Bunca zamandır salağa yatan iblisin daha fazlasını bilip bilmediğinden şüphelendi. Yürüyüp gideceğini söylemişti söylemesine ama O'nun alıştığı zaman-mekan kurallarından farklı kurallar işliyor olmalıydı iblis diyarında. Nasıl bir anda herkes kaybolup bu hilkat garibesiyle baş başa kalmıştı farklı kurallar yoksa? Bu iblis gerçekten görüntüsünün hakkını verecek şekilde bu kurallara hakim miydi yoksa bozuk konuşmasının hakkını verecek kadar lafazan mı? Kesin olan tek şey buradan tek başına çıkamayacağıydı.

O ana kadar çıkardığı noktaları kafasının bir kenarına not edip taze bir bakış açısıyla tekrar düşünmeye başladı iblisin sesi kulağına çalınırken. Ya O gidecekti ya da iblis. İblisin dediklerini yapabileceği kabulüyle başladı düşünmeye. Eğer iblis gider O kalırsa büyük ihtimal karanlık içinde tek başına kalacaktı. Ayrıca az önce mideye indirilen iblislerin gelip O'na benzer bir muamele yapmayacaklarının bir garantisi yoktu. İblisten ayrılamazdı, ama buradan ayrılmak istiyordu. İblisi takip ettiği senaryoda ise iblisin bu oyundan sıkılıp O'nu sikmesi ve yemesi riskini alması gerekiyordu. Ayrıca Vadlena'dan nasıl ayrıldığını bilmese bile sorgulamadan bu iblisi takip etmesi Vadlena'dan ayrılması ve iblis diyarında tek başına yaşam mücadelesi vermesi anlamına gelebilirdi. En azından neler olduğu hakkında bir fikir sahibi olmadan buradan ayrılmak pek güvenli bir seçenek değildi. Ne bu iblis ne de kendisi buradan ayrılabilirdi. Daha fazla bilgi edinmeliydi ve bunun yolu bu iblisle anlaşmaktan geçiyordu. "Hem ayranım dökülmesin hem götüm sikilmesin..."

İblisin suratı denebilecek yere nefret ve tiksintiyle baktı. "Amın artığı senin a..." İblisin dediği gibi ar ve namustan tamamıyla yoksundu, bu yüzden yarıda bırakmamıştı sözlerini. Sinsi gülüşü sebebini oldukça açık anlatıyor olmalıydı. "Seni bu kadar sevip okşadığım takdirde gerçekten beni sikebilir misin, iktidarsız büllük?" dedi iblise doğru bir adım atarak. Sinsi sırıtışı daha da yayılmıştı suratına. Ölçüler, miktarlar ve oranların had safhada önemli olduğu bir noktadaydı. İblisi fazla sıkmamalı, ama istediği şeyi de eli bol vermemeliydi. "Sorularıma cevap verirsen sana hak ettiğin gibi ağız dolusu söverim. Ne diyorsun amın artığı?" Ziyafet, hemen üstüne kıtlık... Bu küçük rüşvet onu heyecanlandırmak için yeterli olmalıydı. Eğer teklifini kabul ederse soruları da hazırdı. "Burayı nasıl buldun? Nasıl bir anda diğer insanlardan ayrıldım? İblis diyarında normalde nasıl yolculuk ediyorsunuz, normal bir şey mi bir anda herkesten ayrı düşmem? Buradan nasıl kurtulurum? Böylece sen de ben de siktirip yolumuza gidebiliriz. Ya da kendine çok güveniyorsan ve açsan yanımdaki insanları yemek için de kurtulmama yardım edebilirsin." "Seni bir siksin Lebrante de gör ebeninkini tersten."

[GM - Dimensio]

Bir anda tekrar değiştirdiğin ruh haliyle kalktığın atak karşısında, karşındaki iğrenç iblisin söylenmeyi kestiğini duyuyorsun. Penisine dair sözlerinle birlikte iblisin gözlerini göremesen bile şaşırdığı bir kez daha anlayabiliyorsun. İblis de bir anda iki penisini de hoyratça savurmaya başlayarak seni dinlemeye koyuluyor, ancak sana karşı bir hamlede bulunacak gibi görünmüyor. Söylediğin sözlerin ardından sunduğun teklif karşısında ise iblisini bir ikilem içine düştüğünü anlayabiliyorsun. Yavaşça oynatmaya başladığı uzuvlarıyla belki var olmayan beyninden bir şeyleri geçirdiğini anladığın iblis sana doğru ufak bir adım atarken “Önce şu konuda bi’ anlaşalım.” diyor. İki penisi bir kez daha hoyratça savurup suratına yaklaştırırken “Bak bi’ bunlara, bak! Nasıl da şahlanmışlar rüzgara karşı! Bunlar iktidarsızsa iktidarlı olanlarınki ne kadar büyük olabilir ki!? Bunlar iktidarın esas sahibi! Bak nasıl da dalgalanıyor havada kara kara! Penis dediğin böyle olur. Seninki kalkmıyor diye kıskanma ibiş!” diyor. Bu sözlerinin sonun bet bir kahkaha ekleyen iblis, penislerini biraz daha suratına yakın bir şekilde dalgalandırdıktan sonra geri çekiyor.

Bir nebze de olsa durulan iblis tüm dikkatini senin üzerine vererek “Bak, benim derdim küfür kıyamet değil. Sadece boku püsürü seviyo’m, o kadar. İsterim ki herkes bok püsürle münasebete girsin. Öyle olunca bana küfredince de bi’ mutlu oluyo’m, yalan yok.” diyor. Hemen ardında ise kıs kıs güldüğü her halinden belli olan iblis “Ama burada boyun kadar boka batmışsın sen. Bi’ de kalkıp abuk subuk soruları soruyo’n.” diyor. Konuşması devam edecek gibi duran iblis uzuvlarını bir kez daha heybetli heybetli sallamaya başlarken “Diğer insanlar ne bokum bilmem ben. Sikimin keyfine bakarım. Şimdi sana istediklerini söylersem, karşılığında ne alacağım? İki küfür ed’cen, sonra yine yarak kürek konuşup Tanrı manrı di’cen bana. Ne anladım ben bu sikişten?” diyor. Tavrı bu noktada biraz umursamaza yakın olan iblisin bir şeyleri naza çektiğini fark edebiliyorsun. İblis ise bir kez daha konuşmaya başlayarak “Yanındakileri de istesem yerim zaten, amın sıçtığı! Sen kurtulsan n’olcak? Kendini nimetten falan sanma, yeminle göt deliğine 15 iblisi sokarım da daha yok mu dersin.” diyor. İblisin tüm bu davranışlarından sana yardım etme konusunda pek niyetinin olmadığını anlamanı sağlıyor. Ancak yine de, az önce gideceğini söylemesine rağmen halen daha burada duruyor olması da açık bir kapının bulunduğunu işaret ediyor.

[Xaphan]

Görünen o ki pek bir alınmıştı iblis sözlerine. Bayrak ve bayrak direğinin tek bedende vücut bulmuş gibi sağa sola sallanan kara uzuvlar bunu gösteriyordu. Piç piç güldü bu duruma. Diğer söylediklerini ise eliyle "Hadi ordan" hareketi yaparak geçiştirdi. İblisin kara dokunaçları kimine etkileyici gelebilirdi, ama O biliyordu ki önemli olan işleviydi. Kara uzuvların nasıl işletildiğini ise denemek hiç istemiyordu. İblisten iğrense de bu konuda başarılı olacağını kendisine itiraf etmeden kabul etmişti.

Sonraki bok püsür muhabbetinde ise iblisle hiç sağlıklı iletişim kurmadığını fark etmişti. Belki çelimsiz olduğu için başka alanlarda kendisini geliştirmesi gerekmişti belki hatırlayamadığı hayatında psikolojik olarak çok sağlıklı biriydi. Bunları bilmiyordu ama bu yaratıkla sağlıklı iletişim kuracak kadar da öz saygısını yitirmemişti. Bir şekilde etrafından dolaşabilecek kadar dilinin döndüğünü biliyordu. Şu anlık iblisin kendi ve bulundukları durum hakkında sunduğu verileri değerlendirip bir yol haritası çıkarmaya odaklanacaktı. Konuşma işi bu veriler ışığında aydınlanacaktı zaten.

İblis konuşmasını bitirmiş ama hala ne onu sikmiş ne de çekip gitmişti. "Ne istiyor bu orospu çocuğu benden?" İblisin de O'nun gibi kendini bir anda burada bulup bulmadığını merak etti. Belki o da buradan nasıl ayrılacağını bilmiyordu, belki de buradan ayrılmak için O'na ihtiyacı vardı. Blöf yapıp kendisi çekip gitmeyi düşündü. Ama bir kez bu taktiğin neden işe yaramayacağını kanıtlamıştı. Böyle bir riski alması için daha fazla şey bilmeye ihtiyacı vardı. İblis bir şeyleri saklıyordu, biraz daha kurcalarsa ne sakladığını bulabilirdi.

İblisin son sözlerini bu yolda kendisi için bir fırsat bildi. Sinirlenerek iblisin üstüne yürüdü elini mahalle kabadayısı gibi önünde sallayarak. "Bana bak oğlum! İblis aleminde tüm dişilerin eli yüzü çarık çoruk senin gibi de eli yüzü düzgün bir beni mi buldun? Beni siktiğin sikişten mi bir şey anlayacaksın. Oğlancı mısın sen, ne işsin lan?" Bir anlığına durakladı siniri geçermiş gibi. Sonra sinirli ama sinirine hakim olmaya çalışır gibi tekrar başladı bağırıp çağırmaya. "Söyle bana bir ne istiyorsun sen? Ne almak istiyorsun cevaplar karşılığında. Öksür hadi, dinliyorum! Nasıl memnun edeceğiz haşmetmeaplarını anlat ya bir bana! Anlat da çözelim sorununu." Böylece etrafından dolaşmış, "Ne almak istiyorsun?" sorusunu küçük bir öfke krizi rolüne gizlemişti.