Gökleri Arayanlar (2. Kısım) (Esther | Theo)

[GM - Dimensio]

Urilirn’in açmış olduğu boyuttan karanlığa ilk adımınızı attığınız anda, bu ana kadar girip çıktığınız İblis Diyarına aşinalığınız bulunduğundan, içinizde herhangi bir tedirginlik bulunmuyor. Aklınız daha çok bundan sonra neler yaşayacağınız ve ne amaçla İblis Diyarına gidiyor olduğunuz gibi sorularla doluyken, adımınızı sonlandırdığınız anda gözlerinizin önünde var olan karanlık birden, sanki adeta bir perde gibi kalkarak turuncuya ve kızıllığa bırakıyor kendini!

Gözleriniz istemsiz bir şekilde gökyüzüne yöneldiğinde, turuncu ve kızılın hakimiyetine dalıyorsunuz. Beyaz bulutların yerlerini çoktan siyaha yakın griliğe terk etmesi, tüm bu renk hakimiyetiyle birleştiğinde, kasvetli ve insanın içine korku salan bir görüntü yaratıyor. Havada kümelenmiş bulutlar, hapislikten kurtulmak için hareket etseler bile, dönüş dolaşıp buldukları tek şey, turuncu ve kızıldan başka bir şey olmuyor. Kendinizi bir anda havadaki bulutlar gibi hissettiğiniz anda ise, bakışlarınız giderek yeryüzüne dönmeye de başlıyor.

Bakışların yeryüzüne indiğinde ayaklarınızın altındaki kayalık zeminin, sanki cayır cayır yanıyormuş gibi parladığını fark ediyorsunuz. İrili ufaklı kayalar, belirgin bir yoldan ziyade alelade etrafa saçılmış gibi duruyor. Herhangi bir şekilde düzenleme veya düzeltmenin bulunmadığı bu taşlıkların sizi nereye kadar götürebileceğini görmek istediğinizde, bakışlarınızı hafifçe ve biraz da tedirgin bir şekilde önünüze doğru götürüyorsunuz. Kayalık yolun pek de bir varış noktası bulunuyor gibi durmuyor. Ancak gördüğünüz manzara, bir adım atmanızı bile zorlar gibi duruyor. Zira, etrafınızda herhangi bir canlının olduğuna dair en ufak bir ipucu göremiyorsunuz. Sanki yer ve gök, turuncu ve kızılın üstünlüğünü ezelden beri kabul etmiş gibi duruyor.

Etrafınızda herhangi bir canlı varlık aramaya devam ettiğinizde, ilk dikkatinizi çeken şey, engebeli, dağlık ve bolca uçurumun bulunduğu bir arazide olmanıza rağmen, eteklerde beliren koyuluk oluyor. Yerden yüksek bir mevkide olmanız, etrafını daha rahat görebilmenize imkan tanıdığı için bu koyuluğu fark etmeniz de sizin açından kolay oluyor. En azından üzerinizdeki tedirginliği bir nebze attığınızda, etrafınızdaki yer şekillerine ve cisimlere daha hakim olabildiğinizi hissediyorsunuz. Odağınızı bu koyuluğa verdiğinizde ise, bu kez bu koyuluğun esasen bir dere veya nehir olduğunu düşünüyorsunuz. Suyun üzerindeki kısmi sis bulutları, kaynayan suyu fark etmenizi zorlasa bile en azından bu topraklarda suyun var olması bir şekilde huzur veriyor. Ancak suyun mevcut durumuna bakılırsa, içinde bulunduğunuz diyarın sıcaklığına daha fazla dayanabilecek gibi de görünmüyor.

Suyun bu durumu, bir an için kendinizin ne halde olduğunu sorgulamanıza neden oluyor ve tam bu esnada, nefes alışverişlerinizin bir hayli zorlandığını hissetmeye başlıyorsunuz. Yoğun sıcak havanın ciğerlerinize dolması, beklediğinizin aksine insani ihtiyaçlarınızı karşılamakta zorlanıyor gibi görünüyor. Alnınızda biriken ter damlalarının yavaşça yanaklarınızdan süzülmeye başlaması ise, vücudunuzun bu sıcaklığa karşı direncinin giderek zorlaşabileceğini gösteriyor. Bakışlarınız istemsizce Urilirn’e kaydığında ise, onun durumunun sizinkinden oldukça farklı olduğunu görüyorsunuz. Sanki gözlerini burada açmış bir vahşi hayvan gibi ne soluk alıp vermede ne de ortamın yarattığı baskından olumsuz etkilenme gibi bir durum içinde olmadığını rahatlıkla anlayabiliyorsunuz. Urilirn kendi açtığı kapıyı kapatmasının ardından bakışlarınızı size çeviriyor ve ikinizi de süzmesinin ardından “Burası Nuwihn Bölgesi olarak bilinen yerdir. İblislerin arasında ‘Ateş’in Toprakları’ olarak da bilinir. Normal denilen iblislerin bile var olmak istemeyeceği yerlerden biridir yani.” diyor. Urilirn bu açıklamalarını sanki kendi diyarınızdaki herhangi bir yerden bahseder gibi önemsiz ve umursamaz bir şekilde dile getirirken sizlerin baktığı ufuk noktasına doğru dönerken “Yapacağımız şey ise, Nuwihn yöneticisini indirmek!” diyor.

Off Topic

Bu konuda geçerli olan pasiflik süresi 72 saattir.

Bu konuda Geri Sarım Kartı kullanılabilir.

[Theo]

Konuşma faslını bitirdikten sonra tüm hesabı Arnarma'ya iteleyip mekandan çıktık. Tefi geride bıraktığı için biraz kötü hissetsem de bu olay sayesinde moralim bir anda yerine geldi. Zaten misafir olarak geldiğim ve yanımda bir kuruş param olmadığı için hesabı ödemeyi düşünmüyordum ama hesabın Arnarma'a yıkılması sürpriz oldu. Hiyerarşide en tepede olduğu için bu işi Lordun halledeceğini düşünmüştüm. Eğer bu olacakları ön görebilseydim yükte hafif pahada ağır ne bulabilirsem sipariş vererek hesabı olabildiğince arttırırdım. Bir sanatçının doğuşuna engel olduğu için bunun ödemesi gereken küçük bir bedel olduğunu düşünüyorum.

Dışarıya çıktıktan sonra Lordu takip ederek iblis diyarına geçiş yaptık. Artık üçüncü seferim olduğu için yavaş yavaş buraya alışmaya başladım. Her seferinde bir amacım olduğu için oyalanacak bir şeylerim oluyordu. Bu seferin öncekilerden tek farkı şimdilik neden buraya geldiğimizi bilmiyorum. Ancak bu bilinmezliğin çok uzun süreceğini sanmıyorum. Lord bizi belli bir amaç uğruna buraya getirdi. Eninde sonunda bu amacını bize açıklayacaktır. Biraz manzaranın keyfini çıkartalım kendisini hazır hissettiği zaman gerekli açıklamaları yapar.

Lordun açıklamasını beklerken etrafa göz gezdiriyorum. Bu keşif sırasında etrafımızda görebildiğim kadarıyla hiçbir canlı yaşam formu yok. Ayrıca abartısız bir şekilde her taraf turuncu kırmızı karışımı oldukça renkli bir manzaraya sahip. Belli belirsiz bir göz var ama o da miladını doldurdu dolduracak bir seviyede. Bölgede yoğun sıcaklık yüzünden her an yok olma tehlikesi ile karşı karşıya. Suyun bile kaynadığı bu sıcaklıkta nefes almakta zorlanmaya başladığımız sırada Lord beklediğim açıklamayı yaptı. Açıklaması kısa ve özdü. Bizden istediği buranın yöneticisini indirmemiz.

Görevimizi aldığımız zaman bir şey dikkatimi çekti. Biz terden sırılsıklam olmamıza rağmen Lord gayet normal bir şekilde buraya adapte oldu. Ondan bir kaç tüyo alabilmek ve ortamı azıcık da olsa serinletebilmek için "Şu ocağın altını kısarsanız kimi isterseniz indiririz." diyeceğim. Açtığı geçidi kapattığı için buradan çıkmamızın tek yolu onun dediklerini yapmaktan geçiyor. Bu yüzden biraz zaman kazanıp duruma adapte olmamız lazım. Ayrıca konuşmayı uzatarak belki yararlı birkaç şeyde öğrenebiliriz.

[Esther]

Sabah yazıyorum.

[Esther]

12:00'a kadar yazmış olurum.

[Esther]

İblis diyarına adımını attığında ciğerlerini dolduran sıcak hava, İnsan diyarında bulunan en sıcak çölden dahi sıcak hissettiriyordu. Kızıla boyanmış gökyüzü ve topraklar, kaynayan suyun yarattığı sis bulutu ve daha niceleri Esther'in, cehennemin en derinliklerine adım atmış gibi hissetmesine neden olmuştu. Zorlukla nefes aldığı bu anlarda bakışları Urilirn'e kaydı. Theo ve kendisine kıyasla Urilirn oldukça rahat gözüküyordu. Defalarca kez bu ve benzeri topraklara adımını attığını sadece suratına bakarak bile söylemek mümkündü.

Urilirn içerlerinde bulunduğu bölgeyi açıkladıktan sonra buraya gelme amaçlarının da ne olduğunu söylemişti. Esther açıkçası oldukça şaşırmıştı, zira iblis diyarında bulunan bölgelerin birinin yöneticisini indirecek olmak onun beklediği en son şeydi. Daha herhangi bir iblisle anlaşma dahi yapmayı başaramamıştı. Kaldı ki herhangi bir dövüş deneyimi de yoktu. O ve Theo bu tarz konularda yeni doğmuş bebek sayılırdı. Yine de garip bir şekilde endişelenmemişti. Yavaş yavaş üzerindeki şaşkınlığı atarak kendisine gelmeyi başaran genç kız heyecanlanmıştı bile. İlk defa zifiri karanlık olmayan bir iblis diyarı bölgesinde bulunuyordu ve etrafta keşfedilecek onlarca şey vardı. İblisler hakkında öğreneceği şeyler hakkında konuşmuyorum bile.

Genç kızın içinde, tekrardan iblis güçlerinin kendini göstereceğine dair bir his vardı. Gücü elde etmek için başka bir iblisle karşılaşmasının yeteceğini nedense biliyor gibiydi.

Urilirn ufka bakarak konuşmasını sonlandırdıktan sonra Theo havanın sıcaklığından yakındı. Hemen ardından ise Esther merak ettiği soruyu sordu. "Nuwihn'in yöneticisi nasıl bir iblis?" Aslında bunu görerek öğrenmeyi tercih ederdi fakat hayatını ortaya koyacağı bir savaştan önce olabildiğince bilgi alması gerektiğini biliyordu. Yine de burada duyacağı şeyler heyecanını ve merakını yok edecek şeyler olmayacaktı, aksine bu duyguları daha da kabartacaktı.

[GM - Dimensio]

Nuwihn’in kavurucu sıcağı, derinizin giderek gerilmesine neden olurken sıcağı sözleriyle serinletmek için Theo cümlesini kuruyor. Urilirn, Theo’nun sözlerine karşılık donuk bakışlarını ona çevirmekle yetinirken, diline gelen sözleri söylemenin kifayetsiz olacağını belli eden bir tavırla hafifçe nefesini vermekle yetiniyor. Theo’nun sözlerinden sonra kendini olaya daha çok vermiş gibi görünen Esther’in sorusu üzerine Urilirn bu kez ilgisini çeken bir konuya değinildiğini gözlerindeki parıltıyla belli ederek Esther’e doğru dönüyor. Urilirn birkaç saniyelik bakışının ardından tekrar gözlerini ufka doğru çevirirken, iki omzunu da hafifçe kaldırıp silkmesinin ardından “Kim bilir?” diyor. Urilirn’in sanki dünyaya dair hiçbir bilgisi yokmuş gibi ağzından dökülen bu sözleri, her ikinizi de karanlık ve yakıcı bir boşluğa sürükler gibi olurken, Urilirn bakışlarını ikinizin üstünde gezdirmeye başlıyor ve “Ama bulmamızın çok zor olacağını düşünmüyorum.” diyor.

Urilirn son sözleriyle sanki bilinmez bir kapıyı sizin için aralar gibi dururken, ansızın bakışlarını tekrar ufka doğru çevirmesiyle, içinde bulunduğunuz bölgenin kavurucu sıcağı derin bir buhranla harlanmaya başlıyor. Urilirn’in umarsızca ortama yaydığı aura, sanki sıcağın kemiklerinizi eritmeye meyletmesine neden olsa da, bir şekilde kendinizi güvende hissedebiliyorsunuz. Urilirn’in aurası kavurucu sıcağa kavuştukça, gökteki turunculuğun kızıla erişmek istercesine dalgalanmaya, nispeten size yakın olan kayaların titremeye ve gördüğünüz nehrin üzerine çöken sis bulutunun dağılmaya başladığını görüyorsunuz. Birkaç yüz metre ötenize tesir eden bu durum, Urilirn’e yönelik karşılaştığınız itaatkar tavırların boş olmadığını sizlere göstermeye başlarken hafifçe fokurdamaya başlayan suyun sanki bir gazabın habercisi olduğunu hissediyorsunuz. Ortamdaki tek eksiğin bir kaos havası olduğunu düşündüğünüzde, Urilirn’in bunu da sağlamış olması tüm algılarınızın topyekun açılmasına ve harekete geçmesine neden olurken, ansızın gözlerinizin kayaların arkasındaki hareketliliğe takılmasıyla ilk kez başkaca varlıkların varlığını idrak ediyorsunuz. Bakışlarınız bir anda bulunduğunuz tepenin alt kısımlarına doğru kaydığında, siyaha çalan bedenleri olan iblisleri net olarak görebilmeye başlıyorsunuz. Bir şekilde bulunduğunuz tepeye doğru çıkmaya çalışan iblisleri fark ettiğiniz anda ise, Urilirn “Başlıyoruz.” demekle yetiniyor.

Tepenin ucunda beliren, 150 santim boylarında, cılız ve bedeni neredeyse küle benzer duran iblis vücudunun bazı kısımlarında halen daha alevler bulunduğunu görebiliyorsunuz. Sanki bu diyarın alevleriyle kavrulmuş iblisin yüz hatlarına dair hiçbir detay da bulunmuyor. Ancak buna rağmen, bir şekilde garip sesler çıkarmayı başlayan iblis, olduğu yerde beklemeye başlıyor. Tam bu esnada, benzer ikinci bir iblisin de tepeye çıkmak üzere olduğunu görebiliyorsunuz. Nitekim, ilk gördüğünüz manzara neticesinde, bu türden en azından 50 kadar iblisin size yaklaşmakta olduğunu anlayabiliyorsunuz. Buna karşın Urilirn her zamanki donukluğu ile olduğu yerde duruyorken “Yani en azından siz başlıyorsunuz. Bunları hallettikçe daha büyükleri gelecektir.” diyerek size hedefinizi açıkça gösteriyor.

Beliren İblislerin Görünümü

[Esther]

Her nefes çekişinde ciğerlerini dolduran kavurucu sıcak genç kızın konuşmasını dahi güçleştiriyordu. Fazla konuşkan biri olmadığından ötürü bunun sıkıntısını pek çekmeyecekti fakat sorusunu sormak için bir kereliğine dahi olsa ağzını açması gerektiğinin farkındaydı. O yüzden bütün cesaretini toplayarak derin bir nefes aldı. Aldığı derin nefes ne yazık ki yarıda kesildi, birkaç kez öksürdü ve Urilirn'e sorusunu yöneltti. Duygusuz bakışlarını genç kızca çeviren Urilirn, verdiği cevap ile Esther'i kısa bir süreliğine de olsa şoka uğrattı. Genç adamın, peşinde oldukları iblis hakkında hiçbir bilgisi yoktu ve bunu dert ediyormuş gibi görünmüyordu. Esther'in bakış açısından bakıldığında kendisine tamamıyla ters olan bu durum şoke ediciydi. Elbette kimi zaman içgüdülerine güvenmek zorunda kalmış olsa da onlara bel bağlamayı seven birisi değildi. Dünya hakkında elde ettiği her bilgiyle birlikte içgüdülerinden birer adım daha da uzaklaşıyordu. Hal böyle olunca içinde bulunduğu bilinmezlik canını sıkmak için yeterli olmuştu. Urilirn'e, verdiği cevap karşısında hayal kırıklığına uğradığını gayet net bir şekilde belli eden bakışlarını odakladı. Bakışlarının ardından azda olsa bir küçümseme dahi bulunuyordu.

Konuşmasını bitirdikten sonra bakışlarını ufka çeviren Urilirn çevresine yoğun bir aura yaymaya başladı. Genç adamdan yayılan sıcaklık, içerisinde bulundukları cehennemvari diyarla kıyaslanamayacak kadar fazlaydı. Kemiklerinin dahi eriyeceğini düşünen genç kız, sadece birkaç salise içerisinde bu fikirlerinden kurtularak kendisini güvende hissetmeye başladı.

Genç adam aurasını salmaya devam ettikçe yakınlarında bulunan kayalar titremeye başladı, sis bulutu dağıldı. Onun gücünü ilk elden hissettikten sonra Esther, Urilirn'in kendisine verdiği cevabı anlamlandırmayı başardı. Genç adamın karşısındaki düşmanı tanımaya ihtiyacı bulunmuyordu. Damarlarında akan kudret, basit iblislerin baş edebileceği seviyede değildi.

Aynı kudrete kendisinin de erişebileceğinin farkına vardığında Yreona'yı takip ederek doğru kararı verdiğini anlamıştı. Özgürlüğüne doğru giden yolda elde etmesi gereken bir numaralı şey güçtü. Aludirlerin ve Aledeslerin kendisine bulaşmak istemeyeceği kadar büyük bir güç elde etmesi gerektiğini biliyordu. Ancak o zaman bedenini saran zincirlerden kurtulabilirdi.

Sisin dağılmasıyla birlikte tepenin ucunda beliren, 1.50 boylarında, bedeni kül renginde, kısım kısım alevler içerisinde olan yaklaşık 50 iblis ortaya çıktı. Hepsi ağır adımlarla kendilerine doğru yaklaşıyordu. Urilirn, Theo ve Esther'den iblisleri halletmelerini istediğinde genç kız bir kez daha şaşırdı. Zira ne dövüşmeyi biliyor, ne de içerisindeki kudreti ortaya çıkarabiliyordu. Yine de bu şaşkınlık pek uzun sürmedi, aklına iblis kudretini ilk defa kazandığı vakit geldi. İçinden bir his tek yapması gerektiği şeyin karşısındaki iblisleri öldürene kadar yumruklamak olduğunu söylüyordu.

Esther, en yakınında bulunan iblise doğru hareket ederek onu tekmelemeyi planlıyordu. Amacı iblisi tepeden atmak ve aşağıya düştüklerinde nasıl bir tepki verdiklerini öğrenmekti. İblis parçalanacak mıydı? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi tekrardan ayağa mı kalkacaktı?

Genç kız damarlarında dolaşan iblis kudretinin ortaya çıkmasına karşı da hazırlıklıydı. Kontrolü tekrardan iblise bırakarak aşağılanmaya niyeti yoktu.

[Theo]

Lord, Esther'in sorusunu geçiştirerek ikimizi incelemeye başladı. Anlaşılan bu adamda normal değil. Organizasyonlarının garip olmasının sebebi tamamen personel seçimleriymiş gibi duruyor. Şimdiye kadar tanıştığım hepsi istisnasız biraz kafadan kontak kişiler. Bir tek Lord diğer ikisine göre biraz daha ağırbaşlı ve karizmatik birisi gibi duruyordu ama o da iblis diyarına girince hızlıca değişmeye başladı. Onun yüzünden ortamda hep bir gizem hep bir karmaşa hakim.

Lord ikimizi incelemeyi bitirdikten sonra yine gizemli bir şekilde bir şeyler söyledi. Sözlerini bitirdikten sonra ise etrafımız aniden daha da ısınmaya başladı. Tüm bunların oluş zamanlaması çok manidar. Bence Lord bilerek buradaki iblisleri kışkırtıyor. Organizasyona girmek için bir sınavdan geçeceğimizi biliyordum ama karşı tarafı bile isteye kızdırarak sınavın zorluğunu bu kadar arttırmak birazcık fazla riskli. Daha iblislerimiz ile bağ kurmamışken sinirli bir bölge yöneticisini indirmek çok zor olacak ama belki de bu zorluk sayesinde eğlenebiliriz. Lordun Aludirlerin aksine Uphin ile olduğu zamanki gibi tehlikeli bir durumda bize yardım edeceğini pek sanmıyorum ama eğlenebildiğim sürece bu pek de önemli değil.

Bulunduğumuz tepenin alt kısımlarında tatlı siyah-grimsi iblislerin bize doğru geldiğini gördüm. Sayıları da bir hayli olan bu iblislere karşı Lord gayet sakin bir şekilde bunları yenmemizi söyledi. Bu şirin arkadaşlardan sonra daha tatlı büyük şeylerinde geleceğini de ekledi. İnsanlarla dövüşmek eğlenceliydi. Bakalım iblisler ile dövüşmek nasıl olacak.

Esther yapılan açıklamalardan ve gördüğümüz manzaran sonra hiçbir şey söylemedi. Aslında şimdi düşünüyorum da yeniden buluşmamızdan sonra benimle çok fazla konuşmadı. Bir ihtimal hala daha geçmişteki küçük şaka yüzünden bana karşı sinirli olabilir. Açıkçası kendisinin bu kadar kindar birisi olduğunu bilmiyordum. Bu beni bir hayli şaşırttı. Şu iblisleri temizledikten sonra onunla bu mevzu hakkında minik bir konuşma yaparak sorunumuzu ortadan kaldırmamız lazım. Kendisi benim kadim dostum olduğu için aramızın kötü olmasını sevmiyorum.

İblislere karşı nasıl bir strateji izleyeceğim konusunda hiçbir fikrim yok. Bu tatlı arkadaşlar konusunda bilgi eksikliğimiz var. Fiziksel saldırıların onlar üstünde işe yarayıp yaramayacağını bile bilmiyoruz. Bu yüzden doğaçlama yapmak dışında pek bir şansım yok. Uphin ile olan anılarımı hatırlamaya çalışarak o gün elde ettiğim gücü yeniden kullanmayı deneyeceğim. O zaman safi fiziksel güç kullanmıştım bu sefer de bir ihtimal o güç işime yarayabilir.

[GM - Dimensio]

Her ikiniz de geçmişte yaşadıklarınızı tekrar tecrübe etmek istercesine odağınızı bu yöne çevirdiğinizde, Urilirn sanki iblislerle aranıza girmek istemez gibi alanı tamamen size bırakıyor. Kenara doğru attığı adımlarının ardından neredeyse yere çökecek gibi bedenini rahat bir halde bırakan Urilirn’in yüzünde kaygıya veya meraka dair en ufak bir iz göremiyorsun. Sanki her şeyden emin ve her şeyin olması gerektiği gibi ilerlediği yönündeki bakışlarının altında, tekrar karşınıza döndüğünüzde ikinci iblis de bulunduğunuz tepeye çıkıyor.

Zihninizden geçen anılarınız eşliğinde, o zamanki hissettiklerinizi tekrar yaşamaya çalışıyorsunuz. Bu anda, içinizde ilk harekete geçen kişi de Esther oluyor. İlk iblis henüz daha tepenin kenarından çok uzaklaşmamışken hareketlenen Esther, iblise olabildiğince yaklaşıyor ve hafif yan bir pozisyona geçerek iblisin karnına bir tekme indiriyor! İblis, yediği tekmeyle birlikte garip şekilde çıkardığı seslere devam etse bile, acıya ilişkin herhangi bir şey hissetmiyorsunuz. Ne var ki Esther’in tekmesi ayak tabanında hissedilir bir sıcaklık bırakıyor. Bununla birlikte tekmeyi yiyen iblis hafifçe geriye doğru savrulup ayakta durmaya çalışırken, son adımı bir şekilde boşluğa denk geliyor aşağıya doğru düşüyor! Esther bu iblisin akıbetini görmek için tepenin kenarına doğru ilerlese bile, bu anda ikinci beliren iblisin sağ tarafından gelen hırıltılı sesiyle sağ kolunu savurduğunu fark ediyor. Bunu fark etmesini sağlayan en büyük etmen, iblisin yaklaşmasıyla birlikte hissettiği sıcaklık hissi olurken, Esther bu savurmadan kaçınmaması halinde bedeninde bir yara açılabileceğini ve hatta belli bir kısmında yanıkların oluşabileceğini hissedebiliyor. Bunun yanında Esther, iblisin yukarıdan aşağıya doğru kolunu savurmasıyla birlikte, iblisin bedenini tamamen açıkta bıraktığını ve bir karşı hamle yapmasının da mümkün olduğunu görebiliyor. Buna karşın kafasına takılan tek sorun, az önceki tekmesiyle birlikte ayak tabanında hissettiği sıcaklığı bir kez daha yaşayıp yaşamayacağı oluyor.

Esther’in bir iblise tekme atmasını ve diğer bir iblisin saldırmasını görebilen Theo, tıpkı Esther gibi henüz daha bedeninde geçmişteki olduğu gibi bir hareketlenme hissetmiyor. Geçmiş anılara odaklanmanın yanında kendini şu an bulunduğu yere de vermek zorunda olan Theo, bu sırada tepeye çıkan iki yeni iblisi daha görebiliyor. Bu iki iblis henüz daha saldırıya dair bir harekette bulunmamışsa bile, Esther’in diğer iblisle olan mücadelesi sırasında bu iki iblisin de bir şeyler yapabilecek zamana erişebileceğini öngörebiliyor.

[Esther]

Cehennem alevleriyle kavrulmuş iblise temas ettiği anda damarlarında dolaşan kanın kaynamaya başladığını hissetti. Uphin ve Melades ile iblis diyarına adımını attığında hissettiği hisle birebir aynıydı bu. Kış uykusuna yatmış olan iblis tekrardan ortaya çıkmak ve etrafı kasıp kavurmak için fırsat kolluyordu. Her ne kadar duygularını belli etmeyen bir insan olsa da hafifçe gülümsemeden edemedi... Genç kız bir çok sorunun cevabını merak ediyordu fakat en çok merak ettiği şey içerisindeki iblisin kim olduğu ve kendisine neden kudretini bahşettiğiydi. Tekrardan o kudrete ulaşabilecek olmasından ve bu sefer yanında sorularına cevap verebilecek birisi bulunmasından ötürü mutlu olmuştu. Yine de gülümsemesinin arkasındaki his bu mutluluk değildi, intikam hissiydi. Geçen sefer kendisini minik bir kuş misali kafese hapseden, vücudunun kontrolünü ele geçiren iblisten intikamını almak istiyordu. Onu asla çıkamayacağı bir kafese hapsetmek ve gücünün son damlasına kadar özümsemek istiyordu. Her ne kadar farkında olmasa dahi Esther oldukça kontrolcü bir insan. Özgürlüğüne bu kadar bağlı olmasının, bilinmezlikten nefret etmesinin altında bu his yatıyor. Her şeyin kontrolü dahilinde olmasını arzuluyor. Bu sayede her adımını özgürce planlayabilir ve hayatını dilediği gibi güvende yaşayabilir. Kendisine bırakılsaydı veya önceden Urilirn'in hiçbir şey bilmediği hakkında yeterli bilgiye sahip olsaydı asla Nuwihn'e adımını atmazdı, zira burada karşılaştıkları iblisler dahil her şey birer bilinmezlikti. Bu onun korkak olduğunu göstermez, zira kendisi bilginin en büyük güç olduğunu düşünen birisi.

İçerisindeki iblise o kadar odaklanmıştı ki ayak tabanının, iblisle temastan ötürü birazcık yandığını fark etmesi biraz vaktini almıştı. Tepeden aşağıya düşen iblise bakmak için gittiğinde suratındaki gülümseme çoktan silinmişti... İblisleri yumruklayarak öldüremeyeceğini biliyordu, en azından içindeki iblisin kudretini elde edene kadar böyle bir imkanı bulunmuyordu. Ki güç üzerinde tam olarak kontrolünü sağlasa dahi Neelenua’nın seviyesindeki iblislere karşı etkisiz kalacağının farkındaydı fakat sonsuza kadar aynı seviyede kalmaya niyeti yoktu. Önünde gücünü test edebileceği, gücün üzerindeki kontrolünü sağlamlaştırabileceği ve onu özümsemesine olanak sağlayan 50'den fazla iblis bulunuyordu. Esther özgürlüğünü kazanmak uğruna kudretlenmek istiyordu. Peki bunu yaşamla ölüm arasındaki çizginin iplikten dahi ince olduğu savaş alanında başaramayacaktı da nerede başaracaktı?

Esther'in hayatına değer vermiyor oluşu onu doğuştan bir savaşçı haline getiriyordu. Bu sayede savaş alında daha hızlı düşünebiliyor, normalde yapmaya çekinilecek hareketler yapmasına vesile oluyordu. Tepenin kenarına ilerlediğinde yanına yaklaşan iblisi biraz geç de olsa fark etmeyi başarmıştı. Sağ kolunu kaldırmış iblis, yukarıdan aşağıya olacak şekilde yumruğunu savurmaya hazırlanmıştı. Esther hızlıca kenara doğru çekilerek iblisi tepenin yamacıyla arasına aldı. Yumruğunu sertçe sıktı ve iblisin açıkta kalmış vücuduna doğru var gücüyle vurdu. Amacı bu iblisi de diğeriyle birlikte aşağıya yuvarlamaktı. Yumruğunun yanacağını, büyük bir acı çekeceğinin farkındaydı fakat bu onu durdurmak için yeterli değildi, aksine daha da teşvik etmişti. Dövüşmeye ve yaralanmaya devam ettiği takdirde içindeki iblisin kendisini ortaya çıkarma ihtimalinin de artacağını düşünüyordu. İblisin en zayıf anını kolladığını hissedebiliyordu. En zayıf anında dahi ondan üstün olduğunu kanıtlamak ve iblisin kudretinin tamamını sorgusuz sualsiz bir şekilde kendisinin yapmak istiyordu. Aslında bir nevi kendini, kendisine kanıtlamak istiyordu.