Gökleri Arayanlar (Esther | Theo)

[Esther]

Esther, Theo'nun müzik çalma teklifini reddedemeden kanalizasyon kokulu adam onun yerine cevap vermişti. Kader ortağına karşı takındığı üslup her ne kadar hoşuna gitmese de bunu dile getirecek kadar Theo'yu önemsemiyordu. Elbette ona karşı büyük bir merak içerisindeydi. Uphin'e söylediği yalanlara mantık çerçevesinde bir çok sebep bulabiliyordu fakat ismi konusunda neden yalan söylediğini düşündükçe meraktan aklını kaybedecek seviyeye geliyordu. Theo ile saatlerce konuşmak, gerekirse ona işkence ederek aklındaki soru işaretlerini gidermek istiyordu. Onun gerçek ismini ilk duyduğu anda ona yiyecek gibi bakmasının da sebebi buydu... Yine de bunları yapmanın nafile olduğunu biliyordu. Sosyal ilişkilerde pek yetenekli değildi, dolayısıyla insanların yalan söyleyip söylemediğini anlamakta usta sayılmazdı. Theo'nun ne kadar iyi bir yalancı olduğu ise gün gibi ortadaydı. Onu darlasa dahi kendisini ikna edebilecek bir yalana kanabileceğinin farkındaydı. Bu sebepten ötürü ondan hiçbir zaman gerçeği öğrenemeyeceğini düşünüyordu fakat bu pes etmesi için yeterli bir sebep değildi. Sadece doğru anda, doğru soruyu sorması gerekiyordu.

Kısa bir süre sonra masaya gelen garson, Yreona'nın lüks talepleri karşısında şaşkınlıkla yanlarından ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu esnada Esther, çevredeki masaların bulundukları masadan bariz bir şekilde uzaklaştığını fark etti. Hemen ardından Yreona'da aynı şeyi fark ederek Anarma'ya kızdı. Her ne kadar kokuya bir nebze alışmış olsa dahi çevredeki insanların tepkisini oldukça net bir şekilde anlayabiliyordu. Şahsen onların yerinde olsaydı masasını daha da uzaklaştırırdı.

Anarma Urilirn'in geleceğini söylediği anda Esther'in gözleri fal taşı gibi açıldı. Bahsettikleri kişinin buraya geleceğini düşünmüyordu açıkçası. Geceyi burada geçirdikten sonra Urilirn'in yanına gidecekleri düşüncesindeydi. Her ne kadar yanılmak hoşuna gitmese de duyduğu haber karşısında mutlu olmuştu.

Esther düşüncelere dalmış vaziyetteyken Yreona konuşmaya başladı. Sorduğu sorunun mantıksızca olduğunu düşündüğü suratından gayet net bir şekilde belli oluyordu. Tam yanıt vereceği esnada Theo'nun yanıt vermesiyle birlikte daha da şaşkın bir hale büründü. Esther her ne kadar farkında olmasa da fazlasıyla bireyci birisiydi. Diğerleri hakkında belli başlı düşünceleri olmasına rağmen onlara gönülden bağlanan birisi değildi. Özlem, sevgi, acıma gibi başka şahsa karşı hissedilen duygulardan bir nevi yoksundu. Kafasını hafifçe yana eğerek kısa bir süre düşündükten sonra "Neden özlemeliyim ki?" diye yanıt verdi.

[GM - Dimensio]

Theo’nun sandalyesini Esther’e doğru yaklaştırmasına masadakiler olumsuz bir tepki vermiyor. Yreona’nın sorusuna istinaden verdiğiniz cevaplar ise, pek de yeni bir konu açmaya elverişli gibi durmuyor. En azından Arnarma çoktan kendisini müziğe kaptırmış gibi duruyorken, Yreona da buradaki sohbetten daha çok başka şeylere odaklanmış gibi duruyor. Elbette Esther, Yreona’nın bu beklentisinin Urilirn’den yana olduğunu rahatlıkla hissedebiliyor. Bu yüzden sohbetiniz tıkanmaya bir adım yaklaşmışken, kurtarıcı olarak garson masaya tekrar geliyor. İlginç bir şekilde hızlıca hazırlanmış yemekleri masaya koymaya başlayan garson iki tabakta pişmiş biftek ve bir sürahi ile iki bardak getiriyor. Bu getirdiklerini daha çok Arnarma’nın önüne doğru koyan garson Yreona’nın siparişini birazdan getireceğini söyleyerek masadan ayrılıyor. Bu aşamada Arnarma, henüz daha garsonun gitmesini beklemeden elleriyle bifteği parçalamaya başlıyor ve özensiz bir şekilde kopardığı parçaları ağzına atıyor. Ağzını şapırdatmasa bile iştah kapatıcı bir tonda yemeği yemeye başlayan Arnarma bir eliyle Theo’ya sürahideki içeceği bardaklara koymasını işaret ediyor.

Theo kendisine söyleneni yapmakla yapmamak arasında gidip gelirken, Arnarma’nın yoğun iştahı ona düşünmek için yeterli süreyi tanıyor. Yarım dakikalık bir sürecin ardından ise bu kez Yreona’nın siparişleri geliyor ve bir tabak onun önüne konurken, diğer tabak da Esther’in önüne koyuluyor. Ortaya gelen bifteğe göre çok daha iştah açıcı duran ve albenisi olan et, kokusuyla bile oldukça cezbedici dursa da, Yreona önce çatal ve bıçağını özenle hazırlıyor ve ardından Esther’e bakarak “Afiyet olsun.” diyor.

Bir şekilde sizlere servis edilen yemekleri yemeyi -veya yememeyi- tercih etmenizin ardından kısa bir süre geçtiği anda, Esther’in arkasından gelen “Afiyet olsun.” sesiyle odağınız bu sese çevriliyor. Özellikle Arnarma’nın varlığına rağmen bir kişinin masanıza bu kadar sokulması değişik bir his uyandırırken, Yreona’nın bakışlarını sese doğru çevirdiği anda büyümesiyle birlikte, Esther durumu aşağı yukarı anlayabiliyor. 170 santim boylarında, boyuna göre fit bir görünümü olan ve 20’li yaşlarının başında görünen siyah saçlı bir adam hafif donuk bakışlarıyla Esther ve Theo’ya bakmasının ardından “Yemeğiniz sırasında rahatsız ettiğim için üzgünüm.” diyor. Sesinde herhangi bir samimiyetsizlik sezmediğiniz adama karşı Yreona giderek kızarmaya başlarken, adam “Ben Urilirn. Tanıştığımıza memnun oldum.” diyor.

Urilirn

Kendisini tanıtmasının ardından Yreona ve Arnarma’ya bakışlarını çeviren Urilirn, Yreona’yı nutku tutulmuş bir halde, Arnarma’yı ise hala tıkınır bir vaziyette görüyor. Ancak bu tavırlara aldırış etmeyen Urilirn, Theo’nun sandalyesini kaydırmasıyla yarattığı boşluğu gözüne kestirip oraya doğru ilerlerken diğer bir masadan sorgusuz bir şekilde aldığı sandalyeyi çekiyor. Yavaşça sandalyesine otururken masadaki yemeklere göz atan Urilirn sırtını sandalyenin arkasına yaslamasının ardından “Bana aldırış etmeyin ve yemeğinize devam edin.” diyor. Ancak hemen ardından bakışlarını hafifçe Arnarma’ya doğru deviren Urilirn, burnuna çarpan çürük kokuyu bastırmaya çalışırken başını tekrar masaya çeviriyor ve “Senin bittiyse gidebilirsin Arnarma.” diyor.

[Theo]

Kadim dostum beklediğimin aksine isim mevzusuna birazcık alınmış olabilir. Ortada alınacak bir şey olduğunu düşünmesem de kadim dostum ile aramın kötü olmasını istemiyorum. Bu yüzden bir şekilde kendimi affettirmem lazım. Örgüt seçerken onu arkada bırakmama rağmen şimdi işler değiştiği için Esther'in yanımda olmasını istiyorum. Çünkü etrafımızdaki yeni arkadaşlara nazaran bu masada güvenebileceğim ve beni ne yaparsam yapayım engellemeye çalışmayacak tek kişi o. Arnarma daha şimdiden iki defa eğlenceme mani oldu. Güzelim tef duvarda onu almama beklerken Arnarma yüzünden masadan ayrılmayı bile düşünemiyorum. Etrafı yaydığı kokuya bir tek ben laf etmeme rağmen karşılığında beni masaya hapsetti.

Sandalyemi Esther'in yanına yaklaştırdıktan sonra masayı ölüm sessizliği sardı. Bu sessizliği siparişler ile gelen garson bozdu. Garson arkadaş ilk olarak basit olan Arnarma'nın siparişlerini getirdi. Onları masaya bıraktıktan sonra diğer siparişleri de getireceğini söyledi. Arnarma, yemeği geldikten sonra hiç vakit kaybetmeden çıplak elleriyle yemeği parçalamaya başladı. Şu ana kadar gerek konuşmaları gerekse yaptığı hareketlerden böyle bir şey yapmasını beklediğim için çok fazla şaşırmadım. Yine de yaptığı şeyin iğrenç olduğunu düşünüyorum. Azıcık daha kibar olabileceğini düşünüyorum. Gerçi Arnarma'nın kibarlığın ne demek olduğunu bildiğinden pek emin değilim. Galiba yavaş yavaş Esther'in yanındaki arkadaşın onu neden pek sevmediğini anlamaya başladım.

Arnarma, bir yandan yemek yerken bir yandan da benden şarap doldurmamı istedi. İsteğini yerine getirip getirmeme konusunda kararsız kaldım. Bana yaptıklarından sonra böyle bir iyiliğe layık olduğunu düşünmüyorum ama bu dağ ayısının gözü döndüğü zaman neler yapabileceğini de kestiremiyorum. Gerçi beni buraya kadar getirdikten sonra zarar vereceğini düşünmüyorum. Bu yüzden istediğimi yapabilirim. Neden olduğunu bilmiyorum ama şu anda hem Esther hem de ben onlar için çok değerliyiz.

Diğerlerinin de yemekleri geldikten sonra çaktırmadan kendime kocaman tıka basa bir bardak şarap doldurduktan sonra Arnarma'nın bardağının da yarısını dolduracağım. Arnarma'yı gördükten sonra yemek yiyebileceğimi sanmıyorum onun yerine açlığımı şarap ile gidermeyi deneyeceğim. İki yemeği de dolaylı yoldan kendisine aldığı için gelen bir sürahi şarabı paylaşmayı düşünmüyorum. Belki isterse kadim dostuma çeyrek bardak verebilirim o kadar.

Biz yemek yerken aniden Urilirn gelerek bize katıldı. Gayet kibar bir şekilde kendini tanıttıktan sonra yemeğimize devam etmemizi söyledi. Ardından da benim açtığım boşluğa bir sandalye çekerek Arnarma'yı masadan kibarca kovdu. Beni sürekli engelleyen biri gideceği için mutluyum ama tedbiri elden bırakmam lazım. Kesin masadan kalkarken şaraba hamle yapacaktır. Bu yüzden şarabı iki elimle sıkı sıkı tutup güvenceye aldıktan sonra Arnarma'ya gülümseyerek "Görüşürüz." diyeceğim.

[Esther]

Bugün yazıyorum.

[Esther]

İş temposundan ötürü bir süredir yazamıyorum bu yüzden öncelikle dostum Theo'dan sonrasında da anlatıcımız Fortius beyden özür dilerim. 12-18 arası yazmış olacağım.

[Esther]

Urilirn'in masaya gelmesiyle birlikte Esther ufak çaplı bir şok yaşamıştı, zira karşılaştığı şahıs beklediğinden çok daha genç ve yakışıklıydı. Esther'in hayalindeki Urilirn 40'lı yaşlarının başında, orta yaş karizmasına sahip, bilge bir adamdı. Arnarma ve Yreona'nın ondan bahsederken aşırı derecede saygılı olmaları ve isminin başına "Lord" ünvanını eklemeleri Esther'de böyle bir hissiyat uyandırmıştı... Açıkçası yaşıt olduğu birisiyle karşılaştığı için memnundu, zira yaşlı bir adamla anlaşmaktansa gençlerle anlaşması daha kolaydı. Elbette burada kritik etken şahsın kişiliği olsa da genel olarak böyle bir çıkarım yapılabilir.

"Esther"

Kendisinden beklendiği üzere lafını fazla uzatmadan kendisini tanıttı ve hemen önünde bulunan yiyeceklere yumulmaya başladı. Uzun süredir yemek yemediğini hesaba katarsak bu kadar dayanması bile mucize.

Esther yemeğini yerken konuşmayı diğerlerinin ilerletmesinin daha doğru olacağının farkına vararak sessiz kalmayı tercih etti. Elbette Urilirn'e sormak istediği bir çok soru mevcuttu fakat acele etmesini gerektiren bir durum yoktu ve içerisinde bulundukları ortam pekte detaylı konuşulabilecek bir yer değildi. Sorularının havada kalacağını hissetti ve böyle bir karar verdi.

[GM - Dimensio]

Urilirn’in sözlerinin ardından Arnarma ağzındaki lokmayı çiğnemeyi bir anda kesiyor. Yüzüne yerleştirdiği memnuniyetsiz ifadeye rağmen kendisine söyleneni yerine getireceğini belli eden bakışlarının ardından, ilk önce masadaki etten koca bir parça alıp ağzına atıyor. Hemen ardından ise şaraba elini uzatsa da, bir anda Theo’nun buna engel olmasıyla birlikte yüzündeki memnuniyetsizlik artıyor. Bir anda bakışlarını Urilirn’e çeviren Arnarma, onun tepkisi kalmasıyla içten bir sövüş gerçekleştirdikten sonra yanınızdan uzaklaşmaya başlıyor.

Arnarma’nın masadan ayrılması en çok Yreona’yı memnun etmiş gibi görünürken, sizler de yemeğinizi yemeğe devam ediyorsunuz. Tüm bu süreç boyunca oturduğu yerde duran ve size en ufak bir müdahalesi olmayan Urilirn, aradan geçen yaklaşık 15 dakikanın ardından ilk kez hafif bir nefes alarak varlığını belli ediyor. Yreona, tüm hayranlığı ve hisleriyle Urilirn vereceği nefesi yakalamak ister gibi dururken Urilirn “Yreona... Eğer karnın doyduysa bizi yalnız bırakman mümkün mü? Özel konuşmak istiyorum.” diyor. Urilirn’in sözlerini adeta keskin bir kılıca boyun eğercesine karşılayan Yreona “Nasıl arzu ederseniz Lord Urilirn!” diyor heyecanlı bir şekilde ve hemen elindeki çatalı bırakıyor. Sessizce kalktığı sandalyesinden son bir bakışını Urilirn’e gönderen Yreona, tüm hislerini sindirerek yanınızdan uzaklaşıyor.

Masada üçünüzün kalmasıyla birlikte Urilirn hafifçe sizleri süzüyor. İkinizin de yemek faslını sonlandırmış olduğuna kanaat getirdiği anda ise “Sizlerle tanıştığıma memnun oldum.” diyor donuk bir şekilde. Urilirn’in yüzüne yerleşmiş keskin donukluğu sesine de hükmeder gibi duruyor. Özellikle takınılmamış bu doğal tavra alışmanız başta sizler için güç olacak gibi görünüyor. Ancak Urilirn bu hususa pek de takılmış gibi durmaksızın “Her ikinizin de burada olması, bazı şeyleri hızlı geçmemizi sağlayacak diye düşünüyorum. Aclania’nın size olan karşı tavırları, bunların nedenleri ve orada yaşamaya devam etmeniz halinde olacaklar… Sanırım bunları konuşmanın bir gereği yok, öyle değil mi?” diyor. Bu sözlerinden sonra ikinizin gözlerinin içine derin derin bakan Urilirn “Eğer öyleyse ben de kısa keseceğim. İkiniz de normal sayılabilecek türden Aludirler değilsiniz. Bu yüzden durmanız gereken yer Aclania’nın değil, bizim yanımız. Yani sizin gibi olanlar.” diyor. Son cümlesinin üzerinde normal konuşma tonundan farklı bir tonlamayla baskılı bir üslup kullanan Urilirn iki kolunu göğsü hizasında birleştirip gözlerini yavaşça kaparken “Esasında bizim ilkimizin…” diyerek sessizliğe gömülüyor.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Konuya yazmanızın ardından, bir sonraki turdan itibaren kurgu görevine geçiş yapılacaktır.

[Esther]

Genç kız Urilirn, Yreona veya Arnarma'yı hiç umursamıyormuşçasına önündeki yemeğe kafasını gömmüştü. Daha önce bundan kaliteli onlarca şey yemişti fakat gözlerini açtığı andan itibaren ilk defa bu kadar acıktığını hissetmişti. Neredeyse 24 saattir ağzına tek bir lokma dahi girmemişti, üstüne üstlük at arabasıyla engeli yollarda yolculuk etmiş, kızıla boyanmış bir kasabaya adımını atmış, içerisinde tanıştığı bir kızla birlikte tanımadığı bir adamla tanışmak adına oldukça uzun bir yürüyüş yapmıştı. Şu anda bakıldığında yaptığı tercihlerin yüksek risk içerdiğini net bir şekilde anlayabiliyordu, özellikle bizzat Urilirn ile karşılaştıktan sonra bunu daha iyi anlayabilmişti. Katı bir düzen içerisinde yürütülen Aludirlerin yanından ayrılarak 18'ine daha basmamış bir kız, onu kendine aşık etmiş 20'li yaşlarının başında bir adam ve duş alacak kadar onuru olmayan pis bir adamın olduğu grubu takip etmeyi tercih etmişti. Yine de tercihlerinden pişman değildi, bilakis doğru olanı yaptığını düşünüyordu. Kafese kısılmış bir kuş misali Aludir merkezinde bekleyerek görevden göreve dış dünyaya adımını atan bir insan olmaya niyeti yoktu.

Esther yemeğini yerken öncelikle Arnarma, sonrasında da Yreona, Urilirn'in isteği üzerine masadan ayrıldı. Hemen ardından Urilirn, Theo ve Esther'e yönelik konuşmaya başladı. Konuşma esnasında şarabından bir yudum alan Esther, Urilirn'in konuşmasını bitirmesini sabırla bekledi. Kendisinden ne talep ettiğine dair az buz bir fikir aklında oluşmuştu ve açıkçası onlarla yolculuk etmenin Aludirler ile kalmaktan pek farklı olacağına inanmıyordu. Özel olduklarını biliyordu fakat bu kadar özel bir muameleyle karşılaşmayı da beklemiyordu. Aklında bir çok soru vardı fakat bütün sorularını sormadan önce kendisini ve amaçlarını karşısındaki adama açıklaması gerekiyordu. Elinde tuttuğu bardağı hafifçe sallayarak içerisinde hala bir miktar şarap olduğunu doğruladıktan sonra bardağı kafasına dikti. Yavaş bir şekilde bardağı masaya koyduktan sonra bakışlarını Urilirn'e doğrultarak net bir şekilde konuşmaya başladı. "Yanlış anlaşılmaların önüne geçebilmek adına Yreona'ya aktardığım düşüncelerimi sana da aktarmam gerekiyor... Aclania ile aranızdaki güç savaşı ile ilgilenmiyorum, umurumda da değil. Senden ve 'biz' olarak bahsettiğin kişilerden faydalanmaktan başka herhangi bir amacım yok. Lakin bu süreç içerisinde, benim sizden faydalandığım gibi, sizin de benden faydalanmanız konusunda herhangi bir sorun görmüyorum... Şu anda Aludirlerin yanında değil de burada olmamın tek sebebi burada daha özgür olabileceğimi düşünmem, dolayısıyla kimseye biat edeceğimi düşünmeni istemiyorum."

Esther'in bu kadar açık sözlü olmasının nedeni aptal veya ortamı ölçemeyen birisi olmasından kaynaklanmıyordu. Elbette ortamı ölçemeyen birisiydi fakat konunun kesinlikle bununla alakası yok... Esther kaybedecek hiçbir şeyi olmayan bir insan, hal böyle olunca korkacak herhangi bir şeyi de yoktu. Aslında birkaç gün önce başlayan hayatında değer veriyordu fakat onu özgürce yaşayamadıktan sonra herhangi bir değeri olacağını düşünmüyordu. Ölene kadar birilerinin altında köle gibi çalışmaya da niyeti yoktu.

Theo gibi sinsi bir insan olsaydı önce sorularını sorar, sonrasında gizli kapılar arkasından özgürlüğü için planlar yapabilirdi fakat Esther'in ne bunu yapacak yeteneği, ne de sabrı vardı. Genel olarak sabırlı bir insan olmasına rağmen insan ilişkilerinde daha da aceleci bir hal alıyordu fakat o bunun henüz farkında değildi. Ne de olsa sadece birkaç gün önce doğmuş bir bebekten farksızdı. Yaşadıkça kendisi hakkında daha fazla öğreniyor, sürekli olarak gelişiyordu.

Esther konuşmasını bitirdikten sonra birkaç saniyelik bir ara verdikten sonra daha ciddi bir ses tonuyla devam etti. "Şartlarımla ilgili herhangi bir sorun olduğunu düşünüyorsan beni burada öldürmeyi deneyebilirsin, zira taviz vermeye niyetim bulunmuyor." diye ekledi.

[Theo]

Bir anda gaipten beliren yeni arkadaşımız gelir gelmez masaya ağırlığını koyarak Arnarma'yı kibar bir şekilde uzaklaştırdı. Daha yeni tanışmış olmamıza rağmen gözlemlediğim kadarıyla özgürlüğüne düşkün olan Arnarma sorun çıkarmak yerine enteresan bir şekilde kendisine verilen emri itiraz etmenden hemen yerine getirdi. Yüzünden durumdan pek memnun olmadığı belli olmasına rağmen karşı çıkmak adına tek bir kelime bile etmedi veya bir hamlede bulunmayı bile denemedi. Sadece masadan kalkarken hem etleri hem de şarabı yanında getirmek istedi ama yaptığım stratejik hamleler sonucunda masadaki etler mundar olsa da şarabı güvenceye alabildim.

Arnarma yanımızdan uzaklaştıktan sonra biraz rahatlayarak sakince şarabımı içmeye devam ettim. Onun aramızdan gitmesine masadakilerin pek de üzdüğünü sanmıyorum. Hatta beni birazcık mutlu bile etti diyebilirim. Sürekli beni engelleyen birinin yanımdan gitmesi biraz daha rahat hareket edebilmem adına güzel bir haber. Yreona'nın da aralarında neler olduğunu bilmesem de Arnarma'yı çok fazla sevdiğini sanmıyorum. Yanımızdan gittikten sonra gayet alelade bir şekilde ondan kurtulduğu için mutlu olduğunu görebiliyorum. Bunu saklama gereği bile duymuyor. Şu anda masada neler oluyor hiçbir fikrim yok ama yavaş yavaş bu bilinmezlikten zevk almaya başladım. Yeni örgüt veya oluşumdan üç kişiyle tanıştım bireysel olarak güçlü olmaları dışında haklarında hiçbir şey bilmiyorum. Yine de oturmuş onlarla şarap içiyorum. Esther'in benim aksime bir şeyler bildiğini düşünüyorum ama isim şakam yüzünden bildiklerini benimle paylaşır mı emin değilim. Şarabım bitene kadar beklemeyi düşünüyorum ondan sonrada bir şeyler olmazsa inisiyatif alarak neler olduğunu öğrenmeye çalışmam lazım.

Lord arkadaşımız 10-15 dakika yemek yememizi bekledikten sonra bizimle yalnız konuşmak istediğini söyleyerek Yreona'yı da masadan gönderdi. Arnarma'da olduğu gibi verilen emiri sorgusuz bir şekilde yerine getirerek Yreona'da aramızdan ayrıldı. Onun gitmesinden sonra Lord, kısa ve öz bir konuşma yaparak bizden ne istediğini söyledi. Onun ardından kadim dostum konuşarak kendi şartlarını dile getirdi. Anladığım kadarıyla Arnarma üşengeçliği yüzünden bana temel bilgileri bile anlatmamış. Laf arasında zaten bir şeyler gevelemişti ama ben Lordun kendisinin en başından uzun uzun bir açıklama yapacağını düşünmüştüm. Şimdi elimde olan iki beyana bakarsam kısacası Aludirleri satarak onların safına katılmamızı istediklerini düşünüyorum. Aludirler ile aramızda öyle ağım şahım bir ilişki olmadığı için taraf değiştirme olayına çok da soğuk bakmıyorum. Ancak Esther gibi de ölsem bile size biat etmeyeceğim gibi bir düşüncem de yok. Başka bir seçeneğim yoksa her türlü sözleşmeyi imzalayabilirim. Sonuçta eğlenebilmem için öncelikle hayatta kalmam lazım. Benim aksime Esther'in neden bu kadar dürüst olduğunu anlamadım. Hiçliğin ortasında bir yerde rakip grubun lideri veya üst rütbeli birisiyle pazarlık etmek çok da mantıklı bir hareket değil. Aslında dedikleri konusunda bir sıkıntı yok. Hepsi çok mantıklı. Klasik bir işçi iş veren ilişkisi gibi iki tarafta bir şeyler alıp verdiği sürece devam edecek bir birliktelik kağıt üstünde kötü durmuyor ama sadakatin olmadığı bir birlikteliği karşı tarafın kabul edip etmeyeceğini bilmiyoruz.

Ortalık yavaş yavaş gerilmeye başladığı sırada olaya el atmamın geldiğini anladım. Sakin bir şekilde konuşmaya başlayarak "Açıkçası gözlerimi açtığımdan beri bizi sürekli bir şeylere zorladıkları için diğer tarafı pek sevmemiştim. Ancak onlar hiç değilse bizden ne istedikleri ve bize ne vaat ettikleri konusunda oldukça netlerdi. Onların aksine sizin bize ne sunacağınızı bilmiyorum ama mümkünse sunduklarınızla kadim dostum ile beraber yararlanmak istiyorum." diyeceğim. Lord anladığım kadarıyla zeki birisi onun gibi kısa ve öz konuşarak Esther ile beraber hareket edeceğimi anlayacağını düşünüyorum. Esther'e çıktığım bu küçük destek ile aramızdaki minik buzların da eriyeceğine inanıyorum.