Yeni Bir Hayat (Dina)

[GM - Dimensio]

Odana geri dönmenin ardından geçen 6 gün senin normal hayata alışmanı sağlıyor. Bu süre zarfında iblislerden ziyade gündelik hayata ilişkin bilgiler alıyor ve normal bir yaşama dönmeye hazır hale geliyorsun. Bunu sağlayan ise, odandan çıkıp üste gezmenize izin verilen alanlarda karşılaştığın kişiler ve sana yemek servisi yapan insanlar oluyor. Rütbe olarak önemli noktalarda olmayan bu kişiler sana son derece saygılı ve nazik davranıyor. Bununla birlikte kafanda yaşama dair sorulara da yanıt bulabiliyorsun. Ancak konu iblislere ve buna bağlı diğer konulara geldiğinde, konuştuğun kişiler kibarca bu konularda sana bilgi veremeyeceklerini, kendilerinin de sınırlı bilgileri olduğunu ve söyleyeceklerinin bildiklerinden çok da farklı olmadığını iletiyor. Bu nedenle, kendini daha çok normal yaşama dair geliştiriyor ve bu konudaki bilgilerle dış dünyaya kendini hazır hale getiriyorsun.

Altıncı günün sonunda odana gelen bir görevli, yarın için üsten ayrılacağın bilgisini sana iletiyor. Bununla birlikte, 3 organizasyonun görüşme talebinde bulunduğunu, ancak bölüklerden herhangi bir şekilde talep gelmediğini iletiyor. Aklına ister istemez bölüklerden neden talep gelmediği sorusu yankılandığında ise, görevli kişi genellikle bölüklere doğrudan alım yapmadıklarını ve bir süre organizasyonda zaman geçirmiş kişilerin daha rahat bir şekilde bölüklere dahil olabildiğini, bu yüzden böyle bir amacın olması halinde aceleci ve karamsar olmamanı sana bildiriyor. Akabinde iyi dileklerini ileterek odandan ayrılıyor.

Bu, belki de bu odada geçireceğin son gecen oluyor. Bu ana kadar yaşadıklarını bir kez daha aklından geçiriyorsun ister istemez. Ayrıca bu, gerçek anlamda yeni hayatına başlaman için geçireceğin son gece de oluyor. Her ne kadar zihninde halen daha bilinmezlikler bulunsa bile, bundan sonraki hayatında tüm bu gizemlerin de çözüleceğini düşünüyorsun.

Off Topic

Bu konuda geçerli olan pasiflik süresi 72 saattir.

Bu konuda Geri Sarım Kartı kullanılamaz.

[Dina]

Senin hakkında konuşuyorlar mı? Küçük kız, ne kadar da acizsin böyle. Minnacık ellerin var. Buklelerin bembeyaz alnına düşmüş. Ak zambaklar açmış gibi, yer yer mor sümbüller. Kaderin de bu kadar aydınlık mı? Ne kadar da zavallı görünüyorsun. O kararlı gözler, her şeyi yapmaya kadir eller ve şekilden şekle giren o surat görünmez prangalarla bağlı. Bambaşka bir dünya, bambaşka bir hayat. Geçmişsiz, izsiz ve tekinsiz. Güven, son yediği akşam yemeğini hatırladığı kadar. Tutku, gözünü diktiği tavan, izlediği sallanan avize ve kulağına dolan sivrisinek uğultusu gibi. Canlı ve hayatın içinde. Gerçek. Gördüğü her şey gibi fazlasıyla gerçek. Nefes alır gibi, tutkuyu soluyor olmalı. Başka bir yolu yok zira. Tutku içindeki tek şey. Ateşi yanan tek meşale, önünü görebileceği yegane his.

Yaşadıklarını hazmeder hazmetmez kendisine yeni bir maske beğenmişti. Daha iyiydi. Daha sevecen, daha anaç.

Üsten ayrılacaktı. Dina'nın geçirdiği bir haftanın tek güzel yanı ona rahatça ve keyifle dinlenebilme hazzını tattırabilmesiydi. Bunu çok arayan biri olmadığı belliydi. Zira bedeni düşündüğünden daha dirençli geliyordu ona. Ruhu ise yatmaktan ve miskinlikten sıkılıyordu. Yine de düşünmeyi seviyordu. İnsanlardan uzak kalıp düşünebilmek onun için yeterliydi. Dinlenmenin amacı buydu onun için. Pek bir şey öğrenememişti nihayetinde. Önce Azuldir, sonrasında ise Gyugnal'dan öğrendikleri sahip olduğu tek şeydi. Bir adım ileriye gitmemişti lakin bu canını sıkmıyordu. Biraz da hayatına alışmayı kendisine görev edinmişti. Bir kaç gün içinde tüm meraklarını giderdikten sonra bunun da pek anlamı kalmamıştı. Sonrasında üsten ayrılacağını öğrendi. Mutluydu.

Gyug'un da bahsettiği gibi, organizasyonlarla görüşmesi gerekiyordu. Dina için formalite sayılırdı. Lakin küçümsememeyi de öğrenmişti. Nitekim görüşeceği insanlar bilgisel anlamda ondan kat be kat üstündü. Alttan alabilir, kendisini sevdirebilir ve saygıda kusur etmeyebilirdi. Bir süre onun için en uygun olan yolu takip etmeliydi. Biraz engebesiz, taşsız ve rahat tırmanılabilen bir patikadan ilerleyebilirdi. Bunu çok uzun bir süre beceremeyecekti, ancak yapabilirdi. İçinde yeşeren, kanla bezeli dürtüleri durdurabilir, karanlığında tutabilirdi.

Yatağın sağına, duvara doğru yuvarladı kendini. Daha soğuktu, daha karanlık, daha rahat. İçli içli düşündü. Sabah kalkacak, yeni bir Dina olarak yürümeye ve nefes almaya devam edecekti. içinde vuku bulan çalkantılar, kaos isteği ve kan arzusunu biraz daha bastıracaktı. Görünen o ki karnı burnundaydı artık. Onun yerine kan soluyan ve kuduran biri daha vardı.

"Eğlenceli olacak. Öyle değil mi Vybukh?"

Hiç bitmeyen bir harbin ortasında, çamurlu siperler arasında yorgun argın devrilmiş gibiydi. Bombalar patlıyor, uğultular kulaklarını gündüze çeviriyor ve etrafa dağılan uzuvlar onun görüşünü bir panayıra çeviriyordu. Huzurlu çehresi biraz daha ifadesizleşti. Yorgun argın, uykulu bir şekilde biraz daha devrildi gözleri. Sonrasında sımsıkıya kapandı. Mühürlendi göz kapakları. Gün ışığı vurana kadar öyle kaldı.

[GM - Dimensio]

Vybukh'a hitaben söylediğin sözlerin, zihninin içinde aç ve vahşi bir şekilde bekleyen iblisin tarafından duyulduğunu bilsen bile, ondan herhangi bir cevap gelmemesi aranızdaki ilişkinin hala daha sağlıklı olmadığına işaret ediyor. Bunun üzerine, Vybukh ile karşılaştığından beri yaşadıklarını bir kez daha zihninden geçiriyor ve tüm bu olaylar silsilesi içerisinde birbirinize karşı olan tutumlarınızı sorguluyorsun. Bu konu hakkında kendince bir cevap bulsan veya bir cevabı kabul etsen bile, gözlerin daha fazla bu tür şeylerle meşgul olmamayı tercih ediyor. Aklından geçen tüm düşüncelere rağmen gözlerin kapanmayı düşünmeye yeğliyor.

Gecenin karanlığını gündüzün ışığına teslim ettiği vakitlerde, kapının çalınmasıyla birlikte gözlerin açılıyor. Uyandığın anda kapının neden çaldığını ve bundan sonraki sürecin başlangıcını aşağı yukarı tahmin edebiliyorsun. Yatağından doğrulmanın ardından kapıyı açıyor ve karşında, seninle en son konuşan görevliyi görüyorsun. Sabahın erken saatleri olmasına rağmen yüzünde uykuya veya uyanamamışlığa dair hiçbir emare bulunmayan adam güleryüzlü bir şekilde seni selamlıyor. Bu selamının ardından ise hazırlanmanı ve organizasyonlardan gelen kişilerin mülakat amacıyla seni beklediğini iletiyor. Ardından da bir adım geri çıkarak seni odanın içinde rahat bırakıyor.

Odanın içinde hazırlıklarını tamamlamanın ardından odadan dışarıya çıkıyorsun. Belki de bir daha hiç dönmeyeceğin bu odaya son bir bakış atarak bu ana kadar yaşadıklarını bir kez daha anılarında canlandırıyorsun. Kapının kapanmasıyla birlikte ise, yeni hayatında yeni bir bölümün başlayacağını daha iyi idrak edebiliyorsun. Görevliyle birlikte koridoru geçip aşağı kata iniyor ve bu katın koridorundaki odaların önünden geçmeye başlıyorsun. Üsse hakim olan sessizlik, esasen alıştığın bir durum olsa bile, istemsizce kapıldığın heyecan ve merak duygusuna engel olmakta güçlük çekiyorsun. Görevli, bir kapının önünde durduğu anda bakışlarını sana çeviriyor ve odanın içinde mülakata gireceğini söylüyor. Görevlinin kapının kilidini açmak için bir girişimde bulunmaması, kapının zaten açık olduğunu gösteriyor. Bu aşamadan sonra görevli sevecen bir şekilde iyi şanslar dilerken, artık şansa mı inanman gerektiğini yoksa kadere mi kendini bırakacağını düşünmeye başlıyorsun.

Off Topic

Odaya girmeyi tercih etmen halinde, son bir tur yazdıktan sonra bireysel konunu açılacaktır. Odaya girmemeyi tercih etmen halinde ise, konu bu başlık altında devam edecektir.

[Dina]

İçindeki canavarın bağırdığını ya da homurdandığını duyamıyordu. Lakin biliyordu ki cevabını ondan esirgiyordu. Belki de henüz ona hükmedebilmiş sayılmazdı. Vybukh sevgi sözcükleriyle ya da güven tahsisiyle yola gelecek gibi değildi. Belki de düşüncelerini okuyabiliyor ya da anlayabiliyordur. Bu daha kötü olmalı. Kendi düşüncelerinden saklanamamak hayatın gerçeği, bu gerçek etrafında dolaşmanın da hiç bir yolu yok. O nedenle bu sorun üzerinde daha fazla durmamayı seçti. Karanlık, şehla gözlerine özlem dolu bir sevgili gibi kavuşmaya uğraşırken; kapının çalındığını işitmişti. Pek uykulu sayılmazdı. Yaşadığı bu kısa zaman diliminde uykuyu hiç sevmediğini fark etmişti. Kapıyı açtığında ona tanıdık bir simayı gördü. Görevlilerden birisi olmalıydı. Yüksek ihtimal daha önce konuşmuşlardı. Uykulu gözükmüyordu.

Kısa sürede hazırlanıp odadan çıkmıştı. Yürümeye koyulmuş, odadan ayrılırken bir miktar huzursuz hissetmişti. Yersiz ve yurtsuz olmak daha cazip gelirken nedense rahat bir yatağa bağlanmaktan korkmuş olmalıydı. Kıçı biraz sıcak ve rahat bir yer gördüğü için kalbi de yumuşamış olabilir miydi? Dina için rahat diye bir şeyin net bir tanımı yoktu. Eğer onu tatmin edecekse, bir kan gölünde de rahat ederdi. Kokusunu içine çeker, gözlerine ziyafet çektirirdi. Sırf bunun düşüncesi bile onu keyiften titretebilirdi. Lakin şu an için güzel yemekler yiyip sıcak bir yatakta uyumak onu bambaşka bir diyara yollamıştı. Tüm bu düşünceler arasında aldığı keyfi düşündü. Ne olacağını sanıyordu? İblis diyarına nasıl tekrar dönebilirdi? Sanıyordu ki bu mülakat dedikleri şeyi geçebilirse, bunu başarabilirdi. Lakin onun içini gördükler an, bu kadar dengesiz ve açıkca pragmatik birinin aralarında olması gerektiğini düşünürler miydi? Dina bu iş için uygun olmadığını Azuldir ile karşılaştığı andan itibaren biliyordu. Kendisini oynarsa bu mülakattan geçmesi imkansızdı. İstediği zaten bu değildi. Elinden gelse, onu mülakata alacak herkesin boğazını keserdi. Bunu sırf keyif almak için yapabilirdi. Lakin bir yerlerde onu bekleyenler olmalıydı. Bir dağın zirvesini tırmanmalı, çölleri aşmalıydı. Başarılar yani. Başarılar kazanana kadar başarısız olmalıydı. Bunun için ise en iyi yaptığı şeyi bir kez daha yapmaya hazırdı.

Canı oyun isteyen bir kedi gibi mırlayabilirdi. Lakin bu isteğini bastıracak, sonraya saklayacaktı.

Görevlinin kapıyı açmak için davranmamasından kapının açık olduğu izlenimine kapılmıştı. Görevliye tek söz etmedi. Eli hiç düşünmeden, refleksif olarak kapı koluna gitti. Odadan çıktığı an kararını vermişti. Deneyimlemenin büyüsü Dina için bambaşkaydı. içeri girdikten sonra şaşkın gözler ile etrafını süzecek ve ilerlemeye devam edecekti. Biri ona söz vermeden konuşmamaya çalışacak, aşırı mimiklerini olabildiğince gizlemeye çalışacaktı. O noktadan sonra nabza göre şerbet vermeye başlayabilirdi.

[GM - Dimensio]

Önünde durduğunun odanın kapısını açıyor ve içeriye girerek hayatının bir sonraki aşamasına geçiş yapıyorsun.

Off Topic

Konu bu aşamada bireysele dönmüştür.

Dina'nın hikayesi "Seçim (Dina)" konusundan devam edecektir.