Ayrılış ve Başlayış (Xaphan)

[GM - Dimensio]

Eletha’ya karşı cümlen ağzından çıkmaya başladığı anda, Eletha’nın gözlerindeki şaşkın ifadeyi görebiliyorsun. Kafanı eğmenle birlikte ise Eletha birden lafa giriyor ve“Kul mu? Daha neler?”diyor. Ardından ise eğdiğin kafanda gözlerini görmek için kendisi de eğilen Eletha“Buna gerek yok Xaphan, rahat ol lütfen.”diyor. Bir şekilde, Eletha’nın sözleri rica ve şaşkınlık içerse bile, bunları kati bir emir gibi addediyor vücudun ve Eletha’nın sözleriyle birlikte birden doğrulduğunu fark ediyorsun. Ancak yine Agrupnia’da hissettiklerinin aksine, bu baskınlığa karşı vücudun karşı koyma iç güdüsü bile geliştiremeyecek gibi geliyor.

Eletha’nın sorusuna cevaben söylediklerin, Eletha’nın yüzünde beliren tebessüm parıldayan yüzünü daha da aydınlatıyor. Bakışlarını bir an Agrupnia’ya çeviren Eletha“Bak, insanlar kıvanç ve kıskançlık hissediyormuş. Bu yanlış olurdu, değil mi?”diyor. Agrupnia ise, bu ana kadar koruduğu dik duruşunu hiçbir şekilde bozmuyor. Sanki bilinçli olarak bu halde duran Agrupnia, bakışlarını bir saniye bile Eletha’dan ayırmadan “Sizin takdiriniz nasıl uygun görüyorsa.” demekle yetiniyor. Eletha ise bu sözlerle tatmin olmamış gibi bir kez daha bakışlarını sana çevirdiğinde, yüzünde beliren hınzır bir ifadeyi belli belirsiz görüyorsun. Ancak hemen ardından Eletha“Inias ve Diniel’i… Nasıl desem?”diyor ve bir şeyler düşünür gibi göz bebeklerini yukarıya doğru kaldırıyor. Birkaç saniye bu pozisyonda duran Eletha uygun kelimeyi bulmasının sevinciyle bir kez daha gözlerini sana çeviriyor ve“Deneysel!”deyiveriyor. Kendi söylediğine sessiz bir şekilde gülmeye başlayan Eletha bir an Agrupnia’ya bakarken“Kendimi bir an Uphin gibi hissettim, bu normal değil.”diyor. Ancak tam bu anda, kendini adeta konudan sapmış gibi hisseden Eletha, Agrupnia’dan gelecek karşılığı beklemeden sana dönüyor ve“Kendimce denemek istediğim bir yolu seçerek onlara bir görev verdim. Arzu edersen sana da aynı görevi verebilirim. Tabi başka yapacağın önemli bir şey yoksa.”diyor heyecanlı bir şekilde. Bu anlarda bakışların saniyelik olarak Agrupnia’ya kaydığında, onun hareketsiz ve bakışlarını Eletha’dan ayırmayan duruşunu koruduğunu görebiliyorsun.

[Xaphan]

Xaphan'a olanlar doğal geliyordu aslında, ama belli ki biraz abartıyordu. Neyi neden yaptığını da pek bilemiyordu gerçi, ama gelen tepkilere göre tavrını değiştirecek, alışık olmadığı düzene ayak uyduracaktı. Zaten uymasa bile komutan da hükümdar da bir şekilde uyduruyorlardı onu. "Sikicem bunları ha, yeter artık!" Sinirlense bile aradaki farkı anlayacak kadar uyanıktı. Komutanın vücuduna hükmederken uyandırdığı his ile hükümdarınki tamamen farklıydı. Komutan vücuduna ne yapacağını dikte ediyordu sanki, ama hükümdarın buyrukları kulu tarafından neşeyle karşılanıyordu adeta. Yani, bu sefer sinirlendiği şey isteği dışında ona hükmedilmesiydi, yaptığı hareketi istemiyor oluşu değildi. "Garip bir durum, bu fark neden oluşuyor acaba..."

Visyn'in söyledikleriyle yanlış bir şey söylediği şüphesine düştü. Ama hükümdarın yüzü gülüyordu, Agrupnia da ters bir cevap vermemişti. Sıkıntı yok diye düşünüp üstünde durmadı. Ama Agrupnia'nın hükümdar karşısındaki tavrını da kafasına bir yere not etti. Hükümdar içerideyken sanki biraz içerlemiş gibiydi, şu an ise dediği her şeye tamamdı. Üstüne üstlük tavrında bir kendini zorlama belirtisi de yoktu. Hükümdarla arası iyi mi kötü mü emin olamıyordu. Hükümdarın huzurundayken bunu anlayabileceği konusunda da şüpheliydi.

"Deneysel demek..." İtiraf etmeliydi ki hükümdardan diğerleri kadar nefret etmemişti. Şu ana kadar ona yaptığı tek yamuk zorla vücuduna hükmetmesiydi. Hükümdar olduğu için ona herkesten çok üstten bakacağını, emirler yağdırıp duracağını düşünüyordu. Hele bir de kadının birinden emir alacağı için hükümdara iyiden kıl olur sanmıştı. Ama kadın sanki mahrum bırakıldığı saygıyı ona gösteriyordu. Normalde herkes görüntüsünden başlar, tavrıyla emin olur ve tepeden bakardı Xaphan'a. Sonuçta insan müsveddesi gibi bir hali vardı. Yine de bir Aludirdi ve birçok konuda kendi seviyesindekilerden becerikli olduğuna emindi. Derdi de bir yerde hak ettiği saygıyı ve değeri görmekti. Belki bunların eksikliğiydi onu bu kadar düşmancıl kılan. Belki de bu kadına düşman olmasına gerek yoktu... "Kendimi kandırıyorum... Bir şeyler için kullanacak beni belli ki, bu işin sonunda tavrının sahte çıkacağına eminim. Aptal değilim, kimseye hemen inanacak halim yok. Kendi yolumu kendim çizeceğim..." Ateşkes halinde kalabilirdi, ama kesinlikle tedbiri elden bırakmayacaktı.

Bakışlarıyla Visyn'in bakışlarını yakalayacak ve konuşmaya başlayacaktı. "Deneyinizin bir parçası olmaktan daha önemli bir iş düşünemiyorum." diyecekti gülümseyerek. Sonrasında aklındakileri açacaktı etrafındakilere. "Ama, uygun görürseniz size bir teklifim olacak." Eğer hala ilgisi üzerindeyse uzatmadan devam edecekti. "Bu bir deney olduğuna göre bizi karşılaştırdığınız bir de normal, sıradan durum olmalı. Eğer Inias ve Diniel'in bunun bir deney olduğundan haberi yoksa her şeyi daha ilginç hale getirebiliriz." Sunduğu şart da karşılanıyorsa teklifini sunması için önünde hiçbir engel kalmayacaktı. "Deney denen şeyin doğası gereği iki durum arasındaki farkı görmek istiyorsunuz. Her şey beklediğiniz gibi giderse aradaki farkı göreceksiniz, ama bu farkın nedenini anlayacağınız anlamına gelmiyor. Inias ve Diniel halihazırda deneyinizin bir parçası. Benim teklifim ise şu, beni karşılaştırma yaptığınız sıradan ve elde etmeyi umduğunuz sonuç konusunda bilgilendirin. Zaten Inias ve Diniel üstünden deneyinizin sonucunu alacaksınız. Ben ise üçüncü bir durum olarak sizin için gözlem yapayım. Görmeyi umduğunuz fark oluşuyor mu, oluşuyorsa neden oluşuyor ilk elden gözlemleyeyim. Böylece belki bu farkın neden oluştuğuna dair bir iç görü de kazanabilirsiniz. Bakarsınız bu iç görü sizi yeni deneylere gark eder... Tabi nedenler sizin için önemliyse." Bu şekilde hem daha bilgi sahibi olduğu, hayatını daha kolay koruyabileceği bir duruma sokacaktı kendini hem de Agrupnia'nın da neler olduğu öğrenmesini sağlayacaktı. Üstüne bir de hükümdarın gözüne girme ve aklından geçenler hakkında bilgi sahibi olma fırsatı olacaktı. Planı buydu. Duruma tam olarak hakim değildi ama elindekileri en iyi şekilde kullanmıştı. Her şey yolunda giderse Inias ve Diniel'den çok daha önde olacak, belki hükümdarın bilgi kazanma yolunda ortağı olacaktı. Yine de nasıl bir bokluğa bulaşacağı konusunda biraz endişeliydi...

[GM - Dimensio]

Eletha’nın sözlerine karşılık verdiğin ilk cevap, onun bir hayli hoşuna gitmiş görünüyor. Yüzüne yayılan tebessümle sanki bir an önce seni de bahsettiği deneyinin bir parçası haline getirmek ister gibi duruyor. Ancak tam bu esnada, teklifin olduğunu söylediğin anda Eletha bir anda tüm mimikleriyle birlikte donuyor. Bu sözlerinden sonra Agrupnia da tüm öfkesi ve çatık kaşlarıyla sana doğru dönerken “Ne cüretle Hükümdarımıza teklif sunarsın!” diyor. Sıktığı dişlerini kırmasına ramak kalmış olan Agrupnia, bir hışımla ve sadece bakışlarıyla seni yok etmek ister gibi durduğu esnada Eletha araya giriyor ve“Önce dinleyelim…”diyor sakin bir şekilde. Eletha’nın bu cümlelerine rağmen sadece vücut hareketlerini durduran Agrupnia çatık kaşlarını ve öfkesini halen daha sana yöneltmiş bir şekilde beklemeye koyuluyor.

Eletha, yüzüne yerleşen boşluk ifadesiyle birlikte eliyle yaptığı bir işaretle sana devam etmeni söylüyor. Bu sayede aklından geçenleri söylemeye başlıyorsun. Konuşmanı sürdürdükçe Eletha’nın yüzünde tekrar bir tebessüm oluşmaya başlıyor ve konuşman sonlandığında Eletha’nın tüm bu süreçten memnuniyet duyduğunu hissedebiliyorsun. Sözlerinden sonra birkaç saniye sessiz kalan Eletha Agrupnia’ya dönerek“Gözlem diyor… Sen ne dersin?”diye soruyor. Agrupnia ise, öfkeli bakışlarını senden çekip olabildiğince normal şekilde bakarak Eletha’ya döndüğü anda “Arzunuz ne şekilde buyuruyorsa.” demekle yetiniyor. Bunun üzerine tekrar sana doğru dönen Eletha“Teklifini kabul ediyorum Xaphan!”diyor heyecanlı bir şekilde.

Yeni bir şeyler deneyecek olmanın verdiği hevesle heyecanlanmış gibi duran Eletha, bu heyecanını bastırmaya uğraşırken“Olayımız şu Xaphan…”diyerek konuşmaya başlıyor. Eletha tüm dikkatini sana vermiş bir şekilde“Organizasyona dahil olan yeni Aludirlerin en büyük sıkıntısı, hükmettikleri güçle uygun olmayan faaliyetler yürütmesi. Kudretleri bakımından zengin olsalar bile, organizasyonların içinde yeterli kapasiteleri ortaya koymaktan uzaklar. Bu nedenle, yeni Aludir olan kişilere doğrudan verdiğim üst seviye görevlerle, onların gerçek potansiyellerini ortaya çıkarmayı amaçlıyor ve bu halleriyle organizasyonlar içerisinde faaliyetlerini yürütmeleri gerektiğini düşünüyorum.”diyor. Bu sözlerinden sonra sağ elini sana doğru yere dik bir şekilde uzatan Eletha Görmeyi istediğim sonuç, yeni Aludir olmuş kişilerin kudretlerinin ne denli etkin olduğu…”diyor. Hemen ardından sol elini yine sana doğru ve yere dik bir şekilde uzattıktan sonra ise“Senden istediğim şey ise, olumlu veya olumsuz sonuçlar bakımından, söylediğin gibi nedenleri ortaya koyman.”diyor.

Görevle ilgili açıklamalarını yapmasının ardından Eletha bir süre düşünmen için sana fırsat verdikten sonra“Aklına takılan bir şey yoksa ve hazırsan, sen de görevine başla bakalım Xaphan.”diyerek cümlelerini tamamlıyor. Tüm bu konuşma esnasında yer yer göz ucuyla baktığın Agrupnia ise, ilgisi çekilmiş bir şekilde sana doğru dönerek vereceğin cevabı beklemeye koyuluyor.

Off Topic

Konudaki pasiflik sınırı geçici bir süreliğine kaldırılmıştır.

[Xaphan]

İkisini de gebertecekti. İkisini de! Hiçbir şey anlamıyordu, bir anda kendisini öldürecek kadar gerilmişlerdi ve ne yaptığından bile habersizdi. Gayet işlerine yarayacak bir öneriyle gelmişti, ama bir öneri sunması ayıp, hatta hakaret kabul ediliyordu. Hükümdar olduğu için mi böyleydi? Bilmiyordu. Ama bu ülkeden bir bok olmayacağını düşünmeye başlamıştı. Gereksiz prosedürler, en üst düzeydekiler arasındaki kopukluk, üstüne bir de bu tarz bağnaz geleneklerle yetenek ve fikir havuzundan yeterince faydalanamamaları sonları olacaktı. Ha bugün ha yarın, bir yerde çevrelerindekilere karşı olan göreceli avantajlarını kaybedeceklerdi. Hiç bilmiyordu çevrelerindeki ülkeleri, ama şu ana kadar okudukları martavallara göre Aclania büyük bir ülkeydi, şanlıydı, falan filan. Büyük ülke, büyük gelenek, büyük insanlar, büyük prosedür ve ritüeller, hükmedilen geniş coğrafya... İşin doğası gereği var olmuştu bunların hepsi, ve işin doğası gereği çöküşünü getirecekti ülkenin. Çevrelerindeki küçük ülkeler avantaj kazanmak için her türlü değişikliği değerlendirirken Aclania büyüklüğünün sebebi olduğunu düşündüğü bunları muhafaza etmek isteyecekti. Ama bunun bir yanılsama olduğunu biliyordu Xaphan. Bunlar olduğu için büyük değildi Aclania, Aclania büyüdüğü için var olmuştu hepsi. Bir de tepelerine hükümdar diye bir şarlatan dikmişler kendileri çalıp kendileri oynuyorlardı. Ama Xaphan gemiyi ne zaman terk etmesi gerektiğini iyi bilirdi. Zamanın ve mekanın belirli bir noktasında, belirli bir ülke dalgayı yakalar ve sörf yapmaya başlardı. Hükümdarı beceriklidir veya değildir önemli değildi, aynı becerikli hükümdar aynı şeyleri 10 yıl önce yapıp çok kötü bir hükümdar olarak da anılabilirdi. Asıl beceri neyi, ne zaman yapacağını bilmek, biraz da şanslı olmaktaydı ve Xaphan, hükümdar takımında pek böyle bir ışık görmüyordu.

Kin, öfke ve nefretini yuttu doğru zamanda kusmak için. Tüm olanları daha sonra değerlendirmek için unuttu hepsini. Şimdi ona verilen göreve odaklanacak, bu aptalların güvenini kazanacaktı.

Dikkatle dinledi hükümdarı. Kendinden isteneni anladı, bunu gerçekleştirmek için nelere ihtiyacı olduğunu düşündü. Sonrasında da hükümdara düşüncelerini bildirdi. "Aklıma takılan birkaç şey var hükümdarım. Aludirlerin hükmettikleri güç veya kudretleri derken tam olarak neyi kast ediyorsunuz? İblisleri mi, iblisleri üzerindeki kontrolleri mi veya iradeleri gibi bir şey mi? Bir de organizasyonların neden bu potansiyeli ortaya çıkaramadığını düşünüyorsunuz? Eğer bunları bilirsem daha isabetli önermeler oluşturabilir ve test edebilirim. Şu an bir şey görmeden organizasyonlar hakkında bir yorum yapmam pek doğru olmaz sanıyorum, ama arzunuz o yönde olursa organizasyonumda görev aldıkça gözlemlerimi size raporlayabilirim." Kafasında birkaç hipotez vardı aslında şimdiden ama diğer etkenlere göre değişimini inceleyeceği şey hükümdarın "kudret" dediği şeydi ve bununla neyi kast ettiğini iyice anlaması çok önemliydi. "Belki de beyni bomboş olan insanlara gidip organizasyon seçtirttiğiniz için gidip kendilerine uygun olmayan organizasyonlar seçiyorlar sonra da potansiyellerini ortaya koyamıyorlardır? Sorun sistemsel değil de sistemin doğru işletilmemesi de olabilir yani, çaktın mı Visyn hanım?" Gebertecekti hepsini...

[GM - Dimensio]

Eletha ve Agrupnia, sorduğun soruları ve kurduğun cümleleri dikkatli bir şekilde dinlerken, Agrupnia’nın yüzünde memnuniyetsiz, ekşi bir ifade bulunuyor. Eletha’nın yüzünde ise, muzip bir durumun yarattığı tatlı bir tebessüm kendini içten içe hissettirmeye başlıyor. Yer yer Eletha’nın bakışlarını kontrol etmeyi ihmal etmeyen Agrupnia, bu aşamada lafa girecek gibi durmuyor. Ne var ki, konuyu uzatman ve Eletha’ya sorular yöneltiyor olman, onu epey rahatsız etmeye başlamış gibi görünüyor.

Bu aşamada odağın daha çok Eletha’da oluyor ve konuşman sonlandıktan sonra alacağın cevapları beklemeye koyuluyorsun. Eletha yüzündeki tebessümü korumaya devam ederken“Kudret ile bahsettiğim şey, esasen saydıklarının hepsinin bir bütünüdür. Aludirlerle bir şekilde iblislere hükmedebilme kudreti verilmiştir. Bu başlı başına bir kudret olarak addedilebilir olsa da, bu kudreti idare edebilmek, onu iyi ve doğru olan için kullanabilmek de bir kudrettir. Bunun yanında, bir Aludir’in genel ahlakı da bu kudret içerisinde yer alır. Dolayısıyla, kudret denildiğin zaman bunun tek bir şey ile açıklanabilmesi, kanaatimce, çok mümkün değildir.”diyor. Bu husustaki açıklamalarına bakıldığında, esasen Eletha’nın bu konuda daha derin düşünceleri olduğunu hissedebiliyorsun. En azından bu konu üzerinde durduğunu, belki bir sürü kaynaktan faydalandığını veya en azından kendi başına bir düşünce yapısı ortaya koymaya çalıştığını hissedebiliyorsun. Ancak bu konuyu uzun uzadıya burada tartışılmasının pek de mümkün olmadığını, yine Eletha’nın kurduğu cümlelerden sonra konuyu kapatışından anlayabiliyorsun.

Eletha birkaç saniyelik suskunluğundan sonra bakışlarını senden ayırmadan konuşmaya devam ediyor ve“Aslında her Aludir, organizasyonları tanımadan onlara dahil olmanın anlamsız olduğunu düşünüyor. Fakat ben bu fikirde değilim. Organizasyonlar hakkında yorum yapmaktan imtina etmeni anlayabiliyorum ve buna hak da veriyorum. Gel gör ki, organizasyonlara her şeylerini bilerek dahil olmak, bir Aludir’in kendini tanımasındaki ve geliştirmesindeki en büyük engellerden biridir. Organizasyonlar, Aludirlerin önüne bir gaye koyar. Aludirler ise bu gaye doğrultusunda hareket etmeye başlar. Eğer bu zaten bildiğin, üzerinde hüküm kurduğun bir gaye ise organizasyonlara dahil olmana gerek kalmayabilir. Ancak tam anlamıyla bilemediğin bir gaye için mücadele ettiğinde, bu gayenin eksikliklerini, yanlışlarını görebilir ve onu geliştirmede faydalı bir birey olabilirsin. Yoksa her şeyiyle bilinen bir şeyin üzerine koymak, insanın doğasına çok uygun düşmez. Zira insan, en yukarıyı arzularken elinde olanların fazlasının da olabileceği bilse bile, elindekilerle yetinebiliyorsa fazlasını istemez.”diyor. Bu uzun konuşmasından sonra derin bir nefes alarak kendini dinlendiren Eletha, öncekilere nazaran daha ciddi bir tutumda bu sözlerini sarf ettikten sonra“Elbette bunlar benim şahsi fikirlerimdir ve her daim savunabilirim. Ancak yeterli argümanlar sunulduğu takdirde doğru olup olmadığını da gözden geçiririm.”diyor.

Eletha’nın bu konuşmalarından organizasyonlar hakkında sana pek bilgi vermeyeceğini anlayabiliyorsun. Zira düşünce yapısının özü itibariyle, Eletha’nın bu konuda bilgi vermesi halinde, yapacağın gözlemi bulandırabileceğine inandığını hissedebiliyorsun. Dolayısıyla, en azından bu aşamada organizasyonlar hakkında Eletha’dan pek bir bilgi alamayacağın gün yüzüne çıkmış oluyor. Kafanda Eletha’nın sözleri hala dolanmaya devam ederken Eletha biraz da sabırsızlanan bir halde“Başka bir şey yoksa…”diyor ve cümlesinin sonunu getirmeden susuyor. Cümlesini kestiği anda sağ elini yavaşça yere paralel konuma getiren Eletha, daha önce de karşılaştığın karanlık daireyi yavaşça oluşturmaya başlıyor. Ancak Eletha’nın daha önce karşılaştığın anahtarların bu boyutu açarken sergiledikleri konsantre olma veya hareketleri sergileme gibi bir çabaya girmemesi dikkatinden kaçmıyor. Sanki nefes alıp verir gibi rahat bir şekilde oluşturduğu karanlığa bir süre bakan Eletha, cümlesinin sonunu iblis diyarına açtığı bu kapıyla tamamlamış oluyor ve bakışlarını sana çevirdiği anda, hareket sırasının sana geldiğini belli ediyor.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Konu içerisinde pasiflik uygulanmaması, bu mesaj itibariyle sonlanmıştır.

Konuda geçerli olan pasiflik süresi 72 saattir.

[GM - Dimensio]

Off Topic

Xaphan birinci bildirilmemiş pasiflik uyarısını almıştır.

[Xaphan]

"Görüşmek üzere, hükümdarım, komutanım." dedi açılan kapıya hareketlenirken. Tekrar karanlığın içine girerken tüm olan biteni ta en başından gözden geçirdi.

Tiarmod ve Juntig çok uzak bir geçmişte kalmışlar gibi hissediyordu. Artık Utanç Temizleyiciler Birliği'nin bir üyesiydi. Juntigle epeyce sövmüşlerdi komutan bozuntusuna. "Şeytan görsün o orospu evladının yüzünü, amına koduğumunun gavatı!" Sonra iki izbandut yakalayıp götürmüştü Xaphan'ı. "Orada bir yarrağı yedik herhalde dedim, yalan yok..." Yarrağı yememişti, ama komutan denen lavuk da hiç hoşuna gitmemişti. Zorla onu istediği gibi hareket ettiriyordu. Ha, ortada bir gizem durumu vardı ve imalı imalı konuşmak Xaphan'a keyif vermişti. Bir şekilde yine Diniel ve Inias'ın da içinde olduğu bir durumda bulmuştu kendini. Ne yazık ki komutana sunabileceği bilgiler sınırlıydı ve her ne kadar bir şey biliyormuş gibi üstü kapalı konuşsa da bir şeyler bilmediğini anlamak pek zor olmamıştı. Şansına bu aşamada hükümdar onlara katılmıştı. Xaphanla tanışmış, hatta ona bir görev vermişti. Bu yolla içeride neler döndüğünden mahrum kalan komutan da son gelişmelerden haberdar olmuştu. Xaphan'ın amacı bir yerde komutanla bir bağ kurmak, belki onun adamı olarak yönetimin iç işleri hakkında daha fazla bilgi elde etmekti. Ama komutan denen yavşak hiç oralı değildi, hükümdar geldiğinden beri ayağını yalamadığı kalmıştı. Bir de durmadan sikecek gibi bakıyordu Xaphan'a. "Ben ne bileyim ne ayıp, ne değil! Daha yeni doğduk, adımız bir hafta önce kondu..." Ayar olmuştu komutana.

Hükümdar kötü birine benzemiyordu Xaphan'ı şaşırtacak biçimde. Belki kadın olmanın getirdiği zayıflığın sonucuydu bu. Ne olursa olsun hemen ona güvenecek hali yoktu. Büyük ihtimalle hiçbir zaman da güvenmeyecekti. Yine de mini minnacık bir aralık vardı kapı ve eşik arasında. Biraz hükümdarın istekliliğiyle biraz da kendi becerisiyle kopardığı göreve gitmek üzereydi şimdi. Bol bol gözlem yapacak, sonuçlarını da hükümdara bildirecekti. Bazı açıklamalar koparabilmiş olsa bile hala kafasında her şey net değildi. Ama biraz da işin doğası buydu, sonuçta bildiği bir şeyi öğrenemezdi.

Derin bir nefes alıp karanlığa adım attı Xaphan. Hem fiziksel manada hem de zihinsel. "İş başı orospu çocuğu, İblis Alemi'ne gidiyoruz!"

[GM - Dimensio]

Söylediğin sözlerin ardından Agrupnia sabit duruşunu korumaya devam ederken, Eletha başını hafifçe sallayarak seni iblis diyarına uğurluyor. Karanlığın içine doğru adımlayıp, kendini o bildik hisse bırakmaya başladığın esnada Ibe Anu’ya sözlerini de söylüyorsun. Zihninin içinde verdiğin haberle varlığını belli etmeye başlayan Ibe Anu, kendi karanlığını senden esirgemeden dururken, Eletha’nın araladığı kapının yavaş yavaş kapanmaya başladığını görüyorsun. Tam bu esnada Eletha istifini hiç bozmadan gözlerinin içine hafif bir tebessümle bakmaya devam ediyor ve “Söylemeyi unuttuğum bir şey var Xaphan…” diyor. Bu sözlerle birlikte bakışların ve odağın bir anda Eletha’ya dönerken, kapı sadece yüzünün görünebileceği kadar açık bir andayken Eletha “Üzgünüm, yalan söyledim!” diyor, yüzünde hiç de üzgün olduğunu belirten bir ifade bulunmaksızın. Bir anda bedenine onlarca mızrağın saplandığını hissederken, vücudundaki her bir yara izinin yeniden kanadığını düşünmeye başlıyorsun. Eletha ise sakin bir tebessümle durmaya devam ederken “Seni başka bir yere gönderiyorum. Akuun denilen bir iblis var, onu bul. Dikkat et, baya güçlüdür!” diyor. Cümlesinin sonunu sanki uzaktaki birine iletmek istediği bir bilgiymiş gibi bağıra bağıra söyleyen Eletha, içine girdiğin karanlık diyarın kapısının kapanmasıyla tamamen görüşünden siliniyor. Tam bu anda, zihninin derinliklerinden gelen Ibe Anu’nun sesini duyuyorsun.

“Kabul edelim, kadın götünden sikip geçti!”

Off Topic

Son bir RP aldıktan sonra yeni konuya geçeceğiz.

[Xaphan]

"Orospu karı!" Biliyordu, kimseye güvenmemesi gerektiğini biliyordu. Yine haklı çıkmıştı. Gidip öfke kusmayacaktı aşağılık fahişeye. Kendisi de ondan iyi değildi sonuçta. Ama hırsla doluydu, bir şekilde bu işin içinden çıkacak, zamanı geldiğinde de hükümdarın götüne koyacaktı.

Ibe Anu'ya aldırmadan düşündü. Gerçekten ihanete mi uğramıştı yoksa işin içinde başka bir şey mi vardı? Etik bir değerlendirme yapma niyetinde hiç değildi, ama bundan sonra takip edeceği yolun haritasını çıkarması gerekiyordu. Kesinlikle yaptığı şey için üzgün değildi. Belki Xaphan da deneyinin bir parçasıydı, kudretini ortaya koyup koyamayacağını görmek istiyordu? Bir karara varamadı. Sadece gördükleri ve duydukları bunun için yeterli değildi. Bu konudaki tavrına yolda karar vermek durumundaydı. "Kervan yolda düzülür derler, biz yola çıkmadan düzüldük üstüne bir de yola çıktık..."

Kalp atışları hızlanmıştı. Kendine hakim olmaya çalışarak gözlerini kapadı. Karanlık hala karanlıktı. Diyaframı üstündeki kontrolünün artırarak birkaç nefes aldı. Kendinden, içinde bulunduğu durumundan mental olarak uzaklaşmaya çalıştı. Sakin bir kafayla bir çıkış yolu bulabilirdi. Ölmek istemiyordu, ölmekten korkuyordu. Bu korku her ne kadar içini sıksa da hayatta kalmak için yapması gereken her şeyi yapmaya da itiyordu onu. "Sikmişim sevgiyi! Öfke, nefret, hırs, korku... Hayatın enerjisi bunlardan gelir ve bende hepsi bolca mevcut! Kurtulup o orospu kevaşenin götüne basıcam!"

Yavaşça ciğere çekilen hava, daha da yavaşça ciğerlerin boşaltılması... Üstüne ilginç bir sakinlik çökmüştü. Hiçbir şeye odaklanmıyordu ama her şeyin farkındaydı. Teninde hafif bir ürperti hissediyordu. Olması gerektiği yerdeydi ve başına geleceklere hazırdı. Oyundaydı!

"Ibe Anu, kimdir bu Akuun? Bir bilgin var mı?"