Topraktan Yükselen (2. Kısım) | Esther

[GM - Dimensio]

Bir yandan ak gözleriyle hükmeden ve diğer yanda kendini bulan… Hangisi daha korkunç diye soracak olsalar bana, kuşkusuz zikretmekten çekinirdim ikisinin de ismini… Ak gözleri gördüm, karanlığı nasıl aydınlattığını ve aydınlık sanılanı nasıl karanlığa boğduğunu… Ve o genç kız… İblisini ararken bulduğu kendisine ne boyun eğdi ne de reddetti… Pek de nasip olmazdı ya insana, gördü hem kendini hem iblisini bir başka diyarda… Şimdi sorsalar bana, hangisi daha korkunç diye… Korkarım ikisini de anmaktan aynı safta…

…

İsterdim ki bu gözleri başka gerçeklere erişsin sessizliğin içerisinde. Ancak bu gözler bile bilemez, istenen mi ulaşılan mı gerçek diye… Belki de ilk defa feri sönsün isterken, bir kıvılcımın daha yanışını hissettim gözlerimde. Başından beri farklı olanın, aslında gerçek olana erişmesine kaç yüzyılda bir denk gelinirdi ki? O’nu hatırlatıyor olsa bile, O’ndan çok farklıydı yolu… O’nun iblisi şimdi bir başka karanlıkta sınanırken, sanki ruhu o gençteydi… Böyle olsun ister miydi, bilemiyorum… O tek tercih anından yüklendiği karanlığın, bugün kapkaraya çalınmasına ne derdi ki? Güler miydi her zamanki gibi, yoksa gözyaşı mı dökerdi hiçliğe savrulduğu gibi… Kimse bilemezdi, iblisinden başka… Oysa şimdi iblisi başka bir karanlıkta, onu andıran başka bir diyarda…

…

Hep bir insandan ve hatta kendisine Aludir diyenlerden de öteydi… Beni duymayan kulaklarına fısıldanan ismiyle yaşadığı bu hayatta hep daha ötesini istedi… Haddime değil, attığı adımlara yanlış veya doğru demek. Ancak görüyorum, şimdi kendinden bile öte! Ne zamandır görmedi bu gözler, onun gibisini… Görmeyi ister miydi, bilemiyorum! Karanlığını görmek bu kadar heyecan verirken, dizlerimin korkudan titremesine nasıl engel olabilirim ki? Peki ya sen? Tüm bunlardan korku mu duyuyorsun, heyecan mı? Her şeyden öteye geçip bir hiçten fazlası olmaya çalıştığını söylesem, beni de boğar mısın karanlığına? Kendini bulduğun o karanlığı sahiplenirken, yaratacağın karanlıklara dayanabilir misin? Ak gözlünün karşısında durduğun gibi, masumların veya iblislerin karşısına çıkabilir misin? Daha da garibi… Bir kez daha görsen kendini, onu bu sefer yok edebilir misin?

…

Buradayım, göremeyecek olsan da… Görüyorum, bilemeyecek olsan da… Görmekten korkuyor, korkumdan heyecan duyuyorum… Tek dileğim, bu gördüklerimin gözlerime mil çekilmesini arzulamama neden olmaması! Gün gelir de duyarsan, bil istedim sadece… Yürüdüğün yol, seçtiğin kader, aldığın nefes hep senin… Ancak her geçtiğin yol, her seçtiğin kader ve aldığın her nefes giderek daha karanlık… Ne bir insan… Ne bir Aludir… Ne de bir iblis… Peki senden geriye kalan ne olacak, söyleyebilir misin?


…

Esther...

…

Teşekkürünü içten bir tebessümle karşılayan Vamaldir, daha fazla ayakta durmak istemediğini belli ederek koltuğa oturmasının ardından, aldığı birkaç nefesten sonra tekrar sana odaklanıyor. Vamaldir, yüzüne yerleştirdiği tebessümle bakışlarını sürdürürken, kaybettiğin ilgine hafif şaşkın bir bakış atmakla yetiniyor. Ancak bu aşamada sözünü kesmeden konuşmanın bitmesini bekliyor. Sözlerin sonlandığında ise, Vamaldir kendini geriye yaslıyor ve gözlerini kapatıp biraz daha yayılarak oturmaya başlıyor.

Vamaldir aldığı birkaç nefesin ardından, biraz olsun yüzüne gelen renkle kafasını çevirmeden bakışlarını sana yöneltiyor ve“İlgini kaybetmene sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Gücünü test etmeye gelince… Umarım bunu makul sebeplere dayandırarak yaparsın. Ancak unutma, Esther… Bu güç üzerinde tam hüküm sağlamadan seni yarı yolda bırakabilir. İblisinin sahip olduklarını gerçekleştirmen, seni giderek bir iblise dönüştürebilir! Bu yüzden, her zaman dikkatli ol…”diyor. Bu sözlerinden sonra bakışlarını senden çekip tekrar kapamasıyla birlikte ise“Levalles ile ilgili ne yapacaksın? Daha doğrusu, bunu yapan her kimse, bize yönlendirmeyi nasıl amaçlıyorsun? Droges muhakkak ki çok güvendiği ve kesinlikle kudretli birini yanına verecektir. Bu işin sonunu bırakmayacağı aşikar. Yanlış anlamadıysam, hem faili bulacak hem de bize yönlendireceksin. Hem de yanında Droges’nin bir adamı varken… Tüm ilgim ve merakımla seni dinliyorum Esther…”diyor.

Off Topic

Bu konuda geçerli olan pasiflik süresi 72 saattir.

Bu konuda Geri Sarım Kartı kullanılabilir.

[Esther]

Esther'in sözleri Vamaldir tarafından biraz yanlış anlaşılmış olduğundan ötürü suratında hafif sitemkar bir ifade oluşmuştu. Büzüştürdüğü dudaklarıyla birlikte ve kendine has ses tonuyla yaşlı adama hiç düşünmeden yanıt verdi. "Sence oradan bakıldığında amaçsızca etrafta gezip güç gösterisi yapacak birisine mi benziyorum?" Genç kız kısa bir süreliğine duraksayarak aynı soruyu kendisine yöneltti. Kısa bir düşünme faslının ardından cevabın hayır olduğu kanısına vararak devam etti. "Tehlikeli bir gücü elimde bulundurduğumun farkındayım fakat bunu ben kontrol edemeyeceksem kim edebilir ki?" Genç kızın tavrına kimileri kibirli diyebilirdi fakat o anda sadece kendisine ne kadar güvendiğini belli ediyordu. İçinde bulunan kudreti kontrol edebilecek yegane kişinin kendisi olduğunun bilincindeydi. Riskleri de anlamıyor değildi fakat daha önce kimsenin adım atmaya cesaret edemediği bu yolda korkusuzca yürüyecek olan kişinin kendisinden başkası olamayacağını düşünüyordu.

Esther bu kısımla ilgili düşüncelerini belirttikten sonra elini çenesine götürerek birkaç dakika boyunca düşündü. "Açıkçası oldukça dezavantajlı durumdayız, elimizde iki şüpheli var fakat failimizin hangisi olduğuna dair herhangi bir fikrimiz yok. Seni bir anda ortaya çıkartıp 'bakın aradığınız adam bu' diye açıklayıp direkt buraya gelmelerini de sağlayamayız... Yine de bir planım var, lütfen yanlışsam düzelt zira dünya hakkında henüz yeterli bilgilere sahip değilim... Anladığım kadarıyla bu dünyada bilgi alışverişi hanlar aracılığıyla gerçekleşiyor. Gezginler birer birer gelip gidiyor ve hanlarda konaklayarak çeşitli hikayeleri hiç çekinmeden birbirlerine aktarıyorlar. Şahsen buraya tek başıma gelseydim yapacağım ilk şey herhangi bir hana giderek kendime kalacak bir yer ayarlamak, sonrasında da şehirde gezerek bilgi aramak olurdu. Elbette ilk olarak sorularımı handaki insanlarla paylaşırdım... Eğer buraya kadar varsayımlarım doğruysa suçlumuzu bulmak pek zor olmayacaktır... Şehirdeki hanlara Urilirn'in adını kullanarak haber salmayı planlıyorum. Urilirn'in kayıp yoldaşını aradığını, onu bulacak kişiye yüklü miktarda ödeme yapacağına dair bir haber. Ortada bir ödeme olduğundan ötürü sıradan insanların da dikkatini çekeceğinden dedikodu şehirde hızlıca yayılacak ve failimizin kulağına gidecektir. Eğer gerçekten de tahmin ettiğim gibi katliamı yapan kişi Theo veya Mihr ise kendi ayaklarıyla bize geleceklerdir... Yalnız şöyle bir problemimiz bulunuyor, Mihr'in neye benzediğine dair herhangi bir fikrim yok. Theo'nun dış görünüşünü tarif edebilirim. Oldukça dikkat çekici bir dış görünüşü var ve kolaylıkla bulunabilir fakat Mihr konusunda ne yapacağımıza dair bir fikrim yok. Tabii sen neye benzediğini biliyorsan bu işimizi oldukça kolaylaştırır." Esther kısa bir süre bekledikten sonra Vamaldir'e dönerek kendinden emin bir şekilde "Sence işe yarar mı? Yoksa farklı bir şekilde mi ilerlemeliyiz?" dedi. Genç kız Dünyanın nasıl işlediğini az çok kavramış olsa da hala bir çok konuda eksik olduğunun bilincindeydi. Bu konularda kendisinden daha bilgili birisinden tavsiye alma konusunda da herhangi bir çekincesi yoktu.

[Fortius]

Vamaldir’in sözlerine karşı ilk olarak konuşmaya başladığında, Vamaldir’in yüzünde endişeli bir ifade olduğunu görebiliyorsun. Ancak kelimelerin ağzından çıkmaya devam ettikçe, edindiğin bu güçle ilgili olarak Vamaldir’in giderek rahatlamaya başladığını yüzüne yerleşmeye başlayan tebessümden anlayabiliyorsun. Nitekim, bu konudaki sözlerinden sonra Vamaldir’in konuyla ilgili herhangi bir şey dile getirmemesi de, sözlerine duyduğu inancı gözler önüne seriyor.

Levalles konusundaki düşüncelerini aktarmaya başladığında ise, Vamaldir seni dikkatli bir şekilde sallıyor ve yer yer sözlerini onaylarcasına başını hafifçe sallayarak kendisini de konuşmanın içinde tutuyor. Zikrettiğin Mihr ve Theo isimlerine karşı kaşlarını hafifçe kaldırması, onlarını isimlerini zihnine kazıdığını ve hedefinizin kimler olduğunu anladığını gösteriyor. Sözlerin sonlandığında ise Vamaldir elini hafifçe çenesine götürüyor ve parmak uçlarıyla gerçekleştirdiği birkaç sıvazlama hareketinden sonra, gözleri hemen önüne sabitlenmiş bir şekilde“Söylediklerin işe yarayabilir.”diyor. Ancak Vamaldir’in ses tonunda içine sinmeyen bir şeylerin olduğunu rahatlıkla anlayabiliyorsun ve birkaç saniye sonunda ise Vamaldir bakışlarını sana doğru çevirirken“Mihr dediğin kişinin nasıl bir görünümü olduğunu bilmiyorum. Bu durum da bizi yanlış ihbarlara yönlendirebilir ve zaman kaybı yaratabilir. Eğer hızlı bir çözüm arıyorsak, en azından elimizdeki daha somut olan kişiye, yani Theo’ya odaklanmalıyız… Tabi tüm bunları yapan o iki kişi veya onlardan biriyse.”diyor. Bu sözlerinin ardından ise Vamaldir hafifçe yüzüne geri gelen tebessümüyle sana bakarken“Bir de şu ödül işini söylediğin gibi yaymak zaman alacaktır. Bu konuda sana yardımcı olabilirim. En azından seni han han gezdirmektense, tek bir nokta atışıyla olayı kapatabiliriz!”diyor.

Vamaldir bu sözlerinden sonra yerinden kalkıp dinlenmiş bir şekilde vücudunu yavaşça gererken, sana Viernoit içerisindeki gitmen gereken yeri tarif etmeye başlıyor. Dar sokakların ve birkaç isimli dükkanın adının geçtiği bu anlatımdan sonra Vamaldir bakışlarını tekrar sana çevirerek“Yolun üzerinde, sol kısımda bir genelev… Ancak elbette bir han görünümünde… Yanından Droges’in bir adamı olacağı için konuşmaları ona bırakman gerekecek, lakin oraya vardığında Katie Lonicera ismini ver… Onu bu isimle tanıyan pek yoktur, bu yüzden seni derhal ona götüreceklerdir.”diyor. Bu sözlerinin ardından Vamaldir ismi doğru anladığına emin olduktan sonra“Katie, para için her türlü insanı ve her türlü eşyayı bulabilecek biri. Ancak aldığım duyumlara göre, bizi arayan insanların da ulaşmak istediği bir isim olmuş. Bu yüzden, bu olayın arkasında bizim olmadığımızı anlatacak şekilde görüşmende fayda olduğunu düşünüyorum.”diyor. Ne var ki bu sözleriyle birlikte yüzü hafifçe asılmaya başlayan Vamaldir“Ve bizim gibi ona ulaşmaya çalışan başkaları varsa, dua edelim Katie, Theo veya Mihr’e ulaşmamış olsun! Böyle bir durumu sezersen, Clevania’ya bağlı biri olduğunu veya duruma göre başka bir senaryoyu uygulamaya koyarsın.”diyerek sözlerini tamamlıyor.

[Esther]

Vizelerim yüzünden büyük ihtimalle 1 hafta yazamayacağım.

[GM - Dimensio]

Vamaldir’den aldığın bilgiler senin açından bu aşamada yeterli oluyor ve bundan sonra artık sürenin dolmasını beklemek dışında bir şey yapmaya gerek duymuyorsun. İçinde düştüğü sessizlik içinde Vamaldir yer yer gözlerini uzun süre kapatarak dinlenmeye geçiyor ve o da senin gibi sadece beklemeye koyuluyor. Nitekim, zaman su gibi akıp geçiyor ve beklenen zaman geliyor. Dışarıdan gelen sesler size zamanın geldiğini anlatıyor. Seslerle birlikte Vamaldir de gözlerini açıp kapıya dikiyor ve kapının aralanmasını beklemeye koyuluyor. Dışarıdan gelen sesler, Droges Le Doulcet ve ordusunun yaklaşmaya başladığını haber verirken, Vamaldir’in gözlerine çöken rahatlığı görebiliyorsun. Bu rahatlık, fırtına öncesi bir sessizliği de özgüvenin verdiği kudreti de bir bütün olarak taşıyor. Dışarıdan gelen sesler, nizami bir şekilde kesildiği anda ise Vamaldir derin bir nefes alıp bunu hızlıca dışarıya veriyor.

İçinde bulunduğunuz yapının kapısı bir kez daha aralandığında, içeriye ilk giren Droges Le Doulcet oluyor. Ancak bir şekilde, odaya dolmaya başlayan farklı bir aurayı rahatlıkla hissedebiliyorsun. Keskin, sinsi ve ansız bir yok ediciliği beraberinde taşıyan bu aura, adeta Droges’i takip ediyor. Droges içeriye girdiği anda, hiçbir şey söylemeden önceki yerini alırken, bakışları ilk önce sana ve arkasından da Vamaldir’e dönüyor. Sizin bakışlarınız ise, Droges’in ayak izlerini takip eden, 180 santim boylarında, 30’lu yaşlarının başında duran, tertemiz yüzlü, sarı dağınık kısa saçları olan, kısık gözleri bir bıçak gibi keskin, üzerindeki resmi üniforma ve omuzlarından düşen altın sarısı peleriniyle göz kamaştıran kişiye takılıyor. Droges omzu üstünde bu kişiye bakış attığı anda, adam Droges’in hemen sağ tarafına denk gelecek ve arada üç adım kalacak şekilde duruyor. Bakışları tamamen Droges’te olan adam, tamamen Droges’e odaklanmış ve odadaki varlığınızı bile umursamıyor gibi duruyor. Droges ise bakışlarını size çevirdiğinde “Radulf Le Cordier!” diyerek adamı sizlere takdim ediyor.

Radulf Le Cordier

İsminin Radulf olduğunu öğrendiğiniz adam, Droges’in ağzından ismi döküldüğü anda tek dizinin üstüne çöküp başını yavaşça yere doğru eğiyor. Radulf’un bu saygı belirten hareketinin size karşı olmadığını, tamamen Droges’in ağzından isminin dökülmesine karşılık yapıldığını hissedebiliyorsun. Nitekim Droges belli belirsiz bir şekilde eliyle Radulf’a ayağa kalkabileceğini gösterdiğinde, Radulf nizami bir şekilde ayağa kalkıyor. Droges bu kısa gösterinin ardından “Kendisi Kraliyet Muhafızları Komutanıdır. Benim için oldukça değerli biridir. Sözü, benim sözümdür.” diyor. Droges’in bu sözleri üzerine Radulf hafifçe başını eğerek puslu bir sesle “Lütfediyorsunuz Kralım.” diyor. Radulf’un bu sözlerini herhangi bir tepki vermeyen Droges bakışlarını sana doğru çevirirken “Radulf’a senin planlarına ayak uydurması, ancak seni yalnız bırakmaması söyledim. Senin de buna göre hareket edeceğini umuyorum. Şimdi detayları paylaşırsanız, şu işi bir an önce halletmek isterim.” diyor. Vamaldir, Droges’in sözlerinden sonra bakışlarını yavaşça sana doğru çevirip sözü sana bıraktığını belli ederken, Radulf da ilk kez gözlerini sana doğru çeviriyor ve onunla ilk kez göz göze geliyorsun. Ne var ki, bu göz göze geliş ağzında oldukça kekremsi bir tat bırakıyor. Droges’in bakışları da sana döndüğünde, sahnenin sana ait olduğunu hissedebiliyorsun.

[Esther]

Esther ne yapması gerektiğini biliyordu fakat aklında net bir plan bulunmuyordu, içinde bulunduğu isteksizlik de göz önüne alındığında genç kızın işi oldukça zor gözüküyordu. Günün sonunda faili bulacağının bilincindeydi fakat bu işi pek uzatmak istemiyordu. Bu yüzden aklındakileri Vamaldir'e anlatırken bir yandan da yeni bir plan üzerinde düşünmeye başlamıştı. Onun belki de en güzel özelliği her durumda birden fazla plan yapabiliyor olmasıydı. En kötü senaryoyu her zaman göz önüne alıp ona göre hareket eden birisi olduğundan ötürü böyle bir özelliğe sahipti. Kimi zaman kafa yorsa da genel olarak güzel bir özellik olduğu da söylenebilir.

Genç kız düşünme sürecindeyken yardımına Vamaldir yetişti. Sonuna kadar dinledikten sonra elini çenesine götürerek kısa bir süreliğine düşündü, hemen ardından da başıyla Vamaldir'i onayladı. Failin ayaklarına gelmesi planının en ideal senaryo olduğunu düşünüyordu fakat bunu gerçekleştirmenin pek kolay olmayacağının da farkındaydı. Lakin Vamaldir'in vermiş olduğu bilgilerle eksik parçalar tamamlanmış ve plan tam anlamıyla mükemmelliğe ulaşmıştı... Aslında mükemmel demek tam olarak doğru değil. Aradıkları fail Theo veya Mihr'den başkası olabilir, Katie kendisiyle işbirliği yapmayı kabul etmeyebilir ve daha nicesi. Genç kız bu gibi senaryolar için de birer plan oluşturmuş olmasına rağmen açıkçası bunlarla uğraşmak istemiyordu.

Plana karar verdikten sonra ikili sessizleşerek beklemeye ve dinlenmeye başladı. Esther özellikle yaşadıklarından ötürü yorulmuş vaziyetteydi fakat bu fiziksel bir yorgunluktan ziyade zihinsel bir yorgunluk olduğundan ötürü genç kızı pek rahatsız etmiyordu. Sadece birkaç on dakikalık bir dinlenme süreci bile oldukça toparlanması için yeterli olmuştu... Dışarıdan gelen seslerle birlikte gözlerini açmış ve bakışlarını kapıya dikmişti. Kusursuz bir diklikte içeriye girecek olanları beklemeye koyuldu.

Kapı açıldığında içeriye giren ilk kişi Clevania Kralı olmuştu. Hemen ardından ise biraz sonra Kraliyet Muhafızları Komutanı olarak tanıtılacak olan Radulf Le Cordier girmişti. Genç kız bakışlarını 30'lu yaşlarının başında duran bu adamın üzerinden bir anlığına dahi olsa çekmemişti. Kralın karşısında yere kapandığını gördüğü anda genç kızın suratı hafifçe ekşimiş, gözlerinde aşağılayıcı bir bakış belirmişti. Kral kendisine hitaben konuşmaya başlayana kadar bu ifade yerini korumaya devam etmişti.

Kral konuşmasını bitirdikten sonra genç kız beklenilenin aksine normal bir şekilde konuşmaya başladı. "Faillerin kim olduğuna dair bir tahminimiz bulunduğundan ötürü işimizin pek uzun süreceğini sanmıyorum." Bakışlarını bir anlığına dahi olsa kralın gözlerinden çekmeden konuşmasına devam etti. "Potansiyel faillerimiz Theo ve Mihr'in başına bir ödül koymayı planlıyorum. Vamaldir'den aldığım bilgilere göre Katie Lonicera adındaki biri onları bulmamız konusunda bize yardımcı olabilirmiş, elbette kesenin ağzını açtığımız takdirde. Bu yüzden ilk olarak bu şahsı ziyaret ederek onunla görüşmemiz gerektiğini düşünüyorum. Aradığımız kişileri bulamayacak olursa daha farklı bir planla yolumuza devam edeceğiz." Esther konuşmasının bu kısmında bakışlarını kralın üzerinden çekerek hemen yanında bulunan Radulf'e çevirdi. Genç kızın ses tonu ve surat ifadesi bariz bir şekilde değişirken konuşmasına devam etti. "Bu ülkeye gelişimin üzerinden oldukça kısa bir süre geçtiğinden ötürü henüz sizlerin dilini öğrenme fırsatı yakalayamadım. Bu sebepten ötürü konuşma işlerini sana bırakıyorum sayın tercüman." Genç kızın suratına her zamanki kibirli ifadesi tekrardan yerleşmişti. Radulf'un gözlerinin içine bakıyor olmasına rağmen bakışları onu delip geçiyor, onun varlığını reddediyor gibiydi.

Birkaç saniye boyunca daha bakışlarını Raudulf'un üzerinde tuttuktan sonra tekrardan Droges'e dönerek devam etti. "Herhangi bir sorunuz veya eksik olduğunu düşündüğünüz bir kısım var mı? Cevaplamaktan memnuniyet duyarım." Esther'in sözleri her ne kadar kibar gibi gözükse de aslında oldukça kibirliydi.

[GM - Dimensio]

Konuşmaya başlamanla birlikte, üzerine dönmüş olan gözlerin ardındaki dikkat miktarının oldukça arttığını hissedebiliyorsun. Odanın içerisinde Clevania tarafında olanların bakışları gözlerine kilitlenmişken, Vamaldir’in seninle hiçbir şekilde göz teması kurmaması, adeta sana duyduğu güvenin bir yansıması gibi görünüyor. Droges’in bakışları altında herhangi bir art niyet sezememene karşın, Radulf’un bakışlarındaki hissizlik giderek içine kurt düşürmeye başlıyor. Konuşman esnasında ilk olarak Theo ve Mihr isimleri ağzından döküldüğünde, Droges Radulf’a ufak bir bakış atıyor. Radulf ise başını kısa ve ani bir şekilde iki yana salladığında, Droges’in bakışlarıyla bu kişilerin bilinip bilinmediğini sorduğunu ve Radulf’un da bu konuda bilgisi bulunmadığını anlayabiliyorsun. Konuşmanın devamında Katie Lonicare ismini söylediğinde, Droges ile Radulf’un arasında aynı bakışma olsa da, Radulf bu kez başını yine kısa ve ani bir şekilde öne eğerek bu ismi bildiğini belli ediyor. Droges, en azından bahsettiğin bu kişinin bilinir olmasının verdiği bir rahatlıkla tekrar sana dönüyor ve konuşmanı dinlemeyi sürdürüyor.

Tüm sözlerin tamamlandığında Droges hafifçe bakışlarını Vamaldir’e çevirdiğinde, Vamaldir sanki kendisine çoktan bir soru yöneltilmiş gibi“Ne diyorsa o… Aklına yatmayan bir yer var mı?”diyerek karşılık veriyor. Droges ise biraz strese girmiş gibi kafasını hızlıca kaşıyıp sakallarını sıvazlamaya başlarken “Bilemiyorum Vamaldir… Yani öyle bir çıkmaza sürükleniyoruz ki, ne sormam gerektiği konusunda bile bir fikrim yok.” diyor. Droges’in bu sözlerine Vamaldir hafif bir tebessümle karşılık vermesinin ardından“Belki sen de artık kenara çekilmeli ve işleri gençlere devretmelisin.”diyor. Bu sırada hem Vamaldir’in hem de Droges’in bakışları Radulf’a yöneliyor ve Droges bakışlarını sana doğru çevirirken “Belki de… Kim bilir? Mesele keşke kenara çekilip her şeyden kurtulabilmek olsaydı.” diyor. Fakat hemen ardından bir anda bakışlarını Vamaldir’e döndürdüğünde “Hem sen kenara çekildin de ne oldu? Her geçen gün eridiğini fark etmiyor muyum sanıyorsun?” diyor. Bu anda Droges’i sesine düşen ince tedirginlik parçalarını hissetmen pek de zor olmuyor. Ancak Vamaldir bu sözlerin üzerine ufak bir kahkaha attıktan sonra“Kenara çekildiğimi de nereden çıkardın? Ben başından beri olmam gereken yerden uzak, ancak bulunmam gereken yerdeyim.”diyor. Vamaldir’in sözleri odanın içine ağır bir kaya bırakılmış gibi sessizlik yaratsa da, Droges birkaç saniye sonra çattığı kaşları ve sahte kızgınlık tonuyla “Yine senin cümlelerinin içine düşüp anlamlandırmaya çalışmayacağım! Daha önemli işlerim var!” diyor.

Droges ve Vamaldir arasında geçen ve sonunda ufak tebessümler barındıran bu konuşmanın ardından Droges bir kez daha sana dönüyor ve “Ödül falan ne diyorsan, onları ayarlayabiliriz. Radulf sana iletişim konusunda ve diğer başkaca pürüzlerde yardımcı olacaktır. Elinizden ne geliyorsa yapın ve bu işi en kısa sürede halletmeye bakın. Anlaştık mı?” diyor. Droges’in sözleri her ne kadar herhangi bir emir içermese bile, Radulf hızla başını eğiyor ve “Emredersiniz Kralım!” diyor. Ardından ise Radulf gitmek için hazır olduğunu sana belli ediyor ve Droges ile Vamaldir de aynı şekilde bakışlarını üzerinizde dolaştırarak sessizliğe gömülüyor.

[Esther]

Droges ve Vamaldir'in arasında geçen diyaloğa müdahale etmeden dinlemekle yetindi. İkilinin arasında geçen arkadaşça diyalog belki de en az önemsediği şeylerden birisiydi. Ne bu ülkenin hükümdarına, ne de onun bir numaralı adamına karşı herhangi bir ilgi parçacığı dahi hissetmiyordu. Belki de bunun sebebi henüz tam olarak ne olduğunu anlamlandıramamış olmasıydı. Genç kız ne bir Aludir, ne bir Aledes, ne de bir insan gibi hissediyordu kendini. İç dünyasında yaşadıklarından sonra bunlardan çok daha farklı olduğunun farkına varmıştı. O gerçekten de eşsiz bir varlık olma yolunda ilerliyor, bu bilinmezliğin içerisine doğru attığı her adımda da merak duygusu kabarıyordu. Hissettiği merak ve bilgiye olan açlığı, bilinmezliğin getirdiği korku ve endişeyi bastırma konusunda oldukça başarılıydı. Hatta o kadar başarılıydı ki genç kız bu duyguları hissetmiyordu bile. Saniyeler içerisinde binlerce soru aklında dönüyor ve daha fazla sorunun ortaya çıkmasına vesile oluyordu. Bu sonsuz döngüden çıkamayacağının farkına varmasıyla birlikte derin bir nefes alarak düşünmeyi bıraktı. Tam bu esnada karşısındaki adamların arasındaki konuşma da sona ermiş ve bakışlar tekrardan üzerine yöneltilmişti.

Kısa süreli bir sessizliğin ardından kendine has ses tonu ve mimikleriyle birlikte konuşmaya başladı. "Harika, o halde gidebiliriz." Genç kız sözlerini bitirdikten sonra diğerlerine bir bakış dahi atmadan kapıya doğru yürümeye başladı. Rudolf'un yanından geçerken "Bir an önce halledelim şunu." demekle yetindi.

Genç kız doğruca Vamaldir'in tarif ettiği geneleve doğru hareket etmeye başladı. Rudolf pek konuşkan biri gibi görünmediğinden ötürü oldukça sessiz bir yolculuk geçeceğini tahmin ediyordu, tam da onun istediği gibi.

Genelevin önüne vardıktan sonra Rudolf'a hitaben bir konuşma daha yapmayı planlıyordu. "Söylediğim gibi konuşma işini sana bırakıyorum. Aradığımız kişiyi biliyorsun, bir şekilde onunla görüşmemiz gerekiyor." Esther bir kez dahi olsun Rudolf ile göz göze gelmemişti, zira onun kukla vari boş gözlerine bakmak canını sıkıyordu. Aslında onu rahatsız eden şey Rudolf'un kendisi değil, Aludirler ile birlikte kalmaya devam ettiği takdirde onun gibi bir insan olabileceği ihtimaliydi. Sanki farklı bir gerçeklikte kendisini görmüş gibi hissediyordu.

[GM - Dimensio]

Harekete geçiş vaktinin geldiğini dile getirmenle birlikte, Vamaldir ve Droges birbirlerine bakmaya başlıyor. Adımların Rudolf’un yanına geldiğinde, ona da sözlerini söylüyorsun. Ancak Rudolf senden gelen sözler yerine, Droges’ten gelenleri beklediği belli ederek yerinde hareketsiz bir şekilde durmaya devam ediyor. Droges başını hafifçe salladıktan sonra ise Rudolf tek dizinin üstüne çöküyor ve “Verdiğiniz göreve muvaffak olup döneceğim Kralım!” diyor. Rudolf’un sözlerine karşılık Droges Rudolf’un sol omzuna iki kez vuruyor ve Rudof da ayaklanıp başını eğdikten sonra senin adımlarını takip etmeye başlıyor.

Rudolf ile birlikte dışarıya çıktığınız anda, ilk dikkatini çeken kapının 10 metre kadar önüne yığılmış olan ordu oluyor. Rudolf ile birlikte dışarıya çıkmanızın ardından, ordunun ön saflarındaki kişilerin ellerini kılıçlarına götürdüklerini görebiliyorsun. Ancak Rudolf adımlarını atmaya başladığında, ordu bir anda ortadan ikiye ayrılıyor ve sizin yürüyebileceğiniz yol açılıyor. İşin en garip tarafı, ordunun arasında geçip giderken, askerlerin değişik ve sorgulayan bakışlarına şahit olsan bile, ufak bir nefes sesinin bile duyulmaması oluyor. İkiye bölünen tüm orduyu ardından bırakmanızın ardından ise, Viernoit sokaklarında yürümeye başlıyorsunuz Rudolf ile birlikte. Şehrin yabancılığı seni hapsetmeye başlarken, Rudolf’a konuşma işinden bahsediyorsun. Ancak Rudolf dik yürüyüşü ve sana döndürmediği bakışlarıyla “Bu olayın sorumluluğu senin omuzlarında. Sen söylersin, ben çeviririm. Sözlerini doğru çevireceğim konusunda tereddüdün olmasın. Ancak bunun dışında benim konuşmamı bekleme.” diyor. Rudolf ile bu konuda müzakere etmenin de pek mümkün olmadığını anlamanla birlikte, onun adımlarına kendini uydurarak ilerleyişiniz sürdürüyorsunuz.

Viernoit sokaklarında ilerlerken, insanların giyinişinden konuşmalarına, tavırlarından havalarına kadar her şeyi sana epey bir farklı gelse bile, şehrin çarpık yapılaşmasına rağmen insanlar arasında bir düzen olduğunu fark edebiliyorsun. Yapıların kaotik düzenine rağmen insanların bu denli uyumlu görüntüsü, burada yaşayan insanlar nezdinde her şeyin yolunda olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Nitekim, çocuğundan yaşlısına, kan-ter içinde çalışanından aylak aylak duranına kadar birçok insanı görme şansı bulmanla birlikte, tüm gördüğün kişilerin hallerinde memnuniyet sana fazlasıyla masalsı geliyor. Özellikle karanlıkta açtığın gözlerle birlikte, birkaç kez karanlığa düşmüş bakışların arasında yaşanılanlara baktığında, Viernoit’nun tüm bu dünya işlerinden uzakta olduğunu bile düşünmeden edemiyorsun. Bunun yanında aklına kazıdığın bir diğer konuda, bakışları sizle temas eden kişilerin Rudolf’a karşı oldukça saygılı ve mutlu bir şekilde bakmaları ve selamlamaları oluyor. İnsanların bu bakışları altındaki geleceğin umudu emareleri gözünden kaçmıyor. Ne var ki Rudolf tüm bu bakışları ve selamlamaları es geçerek ilerlemesini sürdürüyor. Nitekim, dar sokakları arşınlamanızın ardından, bir hanın önüne geliyor ve burada duruyorsunuz.

İçeriye girmeden önce yapıya şöyle bir baktığında, Vamaldir’in de belirttiği gibi bir genelev olduğuna dair herhangi belirgin bir ibare göremiyorsun. Esasen bunun tam aksine, yapının hemen yanında ufak da olsa boşluk bir alan olması ve burada atları bağlamak için tahta bir düzenek ile hayvanların yiyecek-içecek ihtiyacını karşılamak için konulmuş ekipmanlar görüyorsun. Sadece birkaç saniyelik bu bakışında bile, bu boş alanda kurumuş ve taze at pisliklerini, halen kullanılabilir durumda olan yalağı ve yiyecek konulacak tahtadan bir ekipmanı fark edebiliyorsun. Bu haliyle, bu kısmın güncel olarak kullanıldığını ve şimdilik içeride bir at yoksa bile, birkaç atın rahatlıkla burada kalabileceğini anlıyorsun. Bakışlarını binaya doğru çevirdiğinde ise, binanın diğerlerine nazaran daha sağlam ve yeni bir görüntüsü olması, bu binanın diğerlerinden daha bakımlı olduğunu gösteriyor. Bununla birlikte diğer yapılardan gelen ışıkların hafif loşluğuna rağmen, bu yapıdan gelen ışığı tamamen parlak olması, kullanılan aydınlatmanın bile farklı olduğunu gösteriyor. Öte yandan, yine diğer yapıların içinden bazı zamanlarda müzik sesleri, bazı zamanlarda ise insan bağırtıları duyuyor olsan bile, söz konusu yapının içinden en ufak bir sesin dahi gelmemesi, yalıtımın da oldukça iyi yapıldığını belli ediyor. Son olarak, yapıya giren çıkan kişileri birkaç saniye süzdüğünde, genellikle iyi giyimli ve kendine özen gösteren orta yaşlı erkeklerin buraya geldiğini görüyorsun. Fakat seni şaşırtan bir diğer husus, benzer şekilde orta yaşlı kadınların da azımsanamayacak kadar yapıya giriş-çıkış yapması oluyor. Bir an için tüm bu kadınların hayat kadını olabileceğini düşünsen bile, giriş-çıkışlardaki fazlalık kadınların hayat kadını olamayacağını sana açıkça gösteriyor.

Sıradan bir insanın belki de saatlerini alacak gözlemini birkaç saniye içerisinde halletmenin ardından, bina girişine doğru ilerliyorsunuz. İçeriye girdiğin anda ciğerlerine dolan koku bir anda seni içine çekmeye başlıyor. Yumuşak ve tatlı kokunun arasında sıkıştırılmış cezbedici bir hava, doğrudan burun deliklerinden süzülüp vücudunu esir alırken, tıpkı bir hanı andıran geniş holle karşılaşıyorsun. Burada bulunan ve nizami dizilmiş masalar, içeride yemek yemenin de mümkün olduğunu gösterse bile, masalarda genellikle meze tarzı yiyecekler ile alkollü olduklarını düşündüğün içecekler olması, aslında bu bölümün sadece bir ön hazırlık olduğunu sana anlatıyor. Rudolf ile birlikte içeride ilerlemeye başladığınız anda ise, bir anda bir hareketlilik başladığını fark ediyorsun. Sadece birkaç saniye sonra ise etraftan size doğru gelmeye başlayan, dar etek ve gömlekli kadınları fark ediyorsun. Bu kişilerin çalışan olduklarını anlamanla birlikte, size doğru yaklaşmaya başladıkları sırada her birinin kendi dillerinde bir şeyler söylediğini duyuyorsun. Bu sözlerin içerisinde sadece Rudolf’un ismini anlayabilsen bile, gelen kadınların hal ve tavırlarından, oldukça saygılı bir şekilde Rudolf’a hizmet etmek istediklerini belirttiklerini algılayabiliyorsun. Rudolf ise etrafınıza toplanan 7 kadınla göz teması kurmaktan imtina ederek bakışlarını sana doğru çeviriyor. İçerideki kalabalığın da bakışlarını üzerinizde hissetmen, gerekenden fazla ilgili topladığınız bir işareti oluyor. Bununla birlikte, sizi çevreleyen ve bunların dışında etrafta bulunan kadınların bakışlarının sana dokundukları noktada, yoğun kıskançlık havasını da rahatlıkla sezebiliyorsun.

[Esther]

Rudolf'a gerek şehirde, gerekse askerler arasında gösterilen saygı olağanüstü olmasına rağmen Esther bunu pek anlamlandıramamıştı. Oldukça itaatkar bir köpeğe benziyor olmasına rağmen bu saygı denilen şeyi kazanmak için geçerli bir sebep miydi? O da istese Vamaldir'in veya Aludirlerin önünde diz çökerek kısmeten kolay bir hayat yaşamayı tercih edebilirdi. Belki Aludirlerin köpekliğini yapmaya karar verseydi aynı Rudolf gibi saygı duyulan bir şahıs haline gelebilirdi fakat Esther'in istediği hiçbir zaman bu olmamıştı... Esther her ne kadar bu düşünceleri aklından geçirmiş olsa da Rudolf'u kıskanmıyor, aslında onu kendinden oldukça aşağı görüyordu. Elbette bulunduğu konuma gelmek için, gördüğü saygıyı kazanmak için bir çok başarıya imza atmış olması gerektiğinin farkındaydı. Zaten genç kızın onu kendinden aşağı görmesinin yegane sebebi Rudolf'un kendi benliğine saygısı olmadığını düşünmesiydi. Genç kızın özgürlüğe olan aşkı herkes tarafından bilinen bir gerçektir. Rudolf gibi bir başkasının önünde diz çökmektense ölümü tercih edebilecek kadar da mert birisidir. Droges harici kimsenin önünde diz çökmediğini tahmin edebiliyor olmasına rağmen yine de yaptığı aşağılık bir hareketmiş gibi geliyordu genç kıza.

Genç kız askerlerin arasından ilerlerken bir tanesinin dahi yüzüne bakmamış olmasına rağmen kendisine yapılan saygısızlığı hoş karşılamadığı net bir şekilde belli oluyordu. Kılıçlarını direkt olarak kendisine doğrultmamış olsalar dahi kılıçlarına davranmaları dahi oldukça büyük bir saygısızlıktı. Yine de genç kız bu saygısızlığı görmezden gelmeye karar verdi. Sonuçta bir filin, üzerine konan sineklerden rahatsız olsa da onlarla savaşmasının herhangi bir anlamı olmaz.

Rudolf konuşmakla ilgilenmeyeceğini fakat birebir tercüme yapacağını belirttiği anda Esther böyle bir yanıt almayı bekliyormuşçasına gülümsedi ve "Güzel." demekle yetindi. Genç kız en başından itibaren konuşma işini karşısındaki adama bırakmak istemiyordu fakat yerel dili bilmediğinden ve açıkçası pek uğraşmak istemediğinden ötürü önemsiz konuşmaları ona bırakabilmeyi umut ediyordu. Tabii bunun ihtimalinin pek yüksek olmadığının da farkındaydı.

İkili Viernoit sokaklarında ilerlerken genç kızın çevresini analiz etmek için bir çok fırsatı olmuştu. Her ne kadar konuşmalarını anlamlandıramıyor olsa da şehirdeki moralin oldukça yüksek olduğunu görme fırsatı yakalamıştı. Bu karman çorman, bunaltıcı şehrin sokaklarındaki hemen hemen herkes halinden memnun gibi gözüküyordu. Kendi çektiği zorluklarla kıyaslandığında burada yaşayan sıradan halktan neden daha farklı olduğunu da anlayabiliyordu... Genç kızın bir diğer fark ettiği şey ise insanların Rudolf'u gördükleri anda gözlerinin umutla doluyor olmasıydı. Anlamlandıramadığı nokta da buydu aslında. O insanların içerisindeki açgözlülükle, kıymet bilmezlikle henüz tanışmamış birisiydi. Dolayısıyla bu kadar refah içerisinde yaşamalarına rağmen neden hala Rudolf gibi birine umut dolu bakışlar attıklarını anlamlandıramıyordu. Kimileri daha da büyük bir refah hayal ediyor, kimileri ise olan düzenin sıkıntısız bir şekilde devam edeceğini görüyordu Rudolf'un simasında.

Birkaç dakikalık bir yürüyüşün ardından vardıkları genelev beklentilerini karşılamıştı. Aynı Vamaldir'in bahsettiği gibi dışarıdan sıradan bir handan farksız gözüken yapının en dikkat çekici kısmı müşterileriydi. Her cinsten, her yaştan zengin sayılabilecek kesimin uğrak noktası gibi gözüküyordu. İlk başta içeriye girip çıkan kadınların hayat kadını olabileceğini düşünmüş olsa da kişi sayısı bu düşüncelerinden kurtulmasına vesile olmuştu. Genç kız birkaç saniye daha binayı inceledikten sonra doğruca içeriye girdi, açıkçası bir an önce bunu halletmek istiyordu... Kapıyı açtığı anda ciğerlerini dolduran cezbedici bir hava bir anlığına aklını bulandırmayı başarmış olsa da genç kızın kendine gelmesi pek uzun sürmemişti. Yine de sadece bu birkaç saniyelik sekanstan insanların neden burayı tercih ettiğini anlamayı başarmıştı.

İçerisinin lüks bir restoran havasında olması genç kızın hoşuna gitmiş olsa da burada fazla vakit geçirmeye pek niyeti yoktu. Çevresini saran 7 kadın ve içerideki onlarca müşteri kendisine kıskançlık dolu bakışlarını doğrultmasına rağmen genç kız bunu pek umursamıyor gibi gözüküyordu. Esther yalan söylemeye ihtiyaç duymayan birisiydi, her ne kadar Vamaldir kendisini tembihlemiş olsa da yalan söylemek gibi bir niyeti bulunmuyordu. "Katie Lonicare ile görüşmek istiyorum." Genç kız daha fazlasını söyleme ihtiyacı duymamıştı. Yanındaki adam sayesinde bunun yeterli geleceğini anlayabiliyordu zaten.