Bilenmiş Kılıç (Inias)

[GM - Dimensio]

Gözlerini karanlıkta kapayıp bir anda kızıllıkla açıyorsun. Daha öncesinde de bulunmuş olduğun Nuwihn Bölgesine bir kez daha gelmiş olmak, zihnine nostaljik anıların hücum etmesine neden oluyor. Bu yerde Cysa ile yaşadıklarınız, iblisle olan savaşın ve ardından Eletha’nın olaya el koyuşu… Bu an bir anda çarpıcı bir şekilde zihninde çaktığında, Eletha’nın ağzından dökülen sözler de sanki birkaç saniye önce söylenmiş gibi kulaklarına doluveriyor. Yüzüne yerleşen kendine has bir ifadeyle bulunduğu noktadan etrafı gözlemlediğinde, tanıdık turuncu ve kızıllığın karmaşasını görüyorsun. Ancak buna karşın ilk dikkatini çeken şey, bulunduğun bölgenin aşırı sıcaklığına rağmen bedeninin bu kez sıcaklığa herhangi bir belirgin tepki vermemesi oluyor. Ne nefes alıp vermede zorlanıyorsun ne de alnında biriken ter damlaları oluyor. Sanki bedenin, doğduğu andan beri bu sıcaklığa maruz kalmış da çoktan buna alışmış gibi… Belki de ruhun var olduğundan beri…

Vücudunun bu kez yanında olmasının yanında bakışlarına etrafına daha dikkatli baktığın anda, dikkatini çeken ilk şey, daha öncesinde kaynarcasına fokurdayan ancak buna rağmen suyunda azalma olmayan nehrin bu kez tamamen dingin bir halde olması oluyor. Bununla birlikte, nehrin orta kısımlarına doğru parçalanmış kayalar ve yerden yüksekliği 20 metreye varan, kemerli genişçe bir kapı ve içindeki garip kızıllık doğrudan dikkatini çekiyor. Oldukça nizami ve gösterişli bulunan kemerli kapının tam da göbeğinde dalgalanan kızıllık, adeta içinde bulunduğun toprakların ısı kaynağıymış gibi gözüne yansıyor.

Bu anda, bedenindeki farklı tepki vermesinin gerçekten ısının düşmüş olma ihtimalinden olabileceğini de düşünmeden edemiyor. Tüm bunların yanında etrafında bakındığında, herhangi bir varlığa ilişkin bir şey hissedebildiğin söylenemez. Daha önce bulunduğu yerde, ancak daha önce bulunduğundan farklı şekilde Nuwihn Bölgesi bir kez daha seni içine çekiyor.

Off Topic

Bu konuda geçerli olan pasiflik süresi 72 saattir.

Bu konuda Geri Sarım Kartı kullanılabilir.

[Inias]

Bu bölgenin ona nostaljik geleceğini kırk yıl düşünse, aklına getiremezdi. Tanıdık renkler, tanıdık sıcaklık, tanıdık su ama farklı İnias ve farklı Kho'Raktar. Su da aslında farklı. Sıcaklığa karşı tepkisizliğinin nedeni ise tartışmaya açık. Önceden görmediği bir yapı ile karşılaşıyor. Kırmızı rengi ile bu kadar düzenli karşılaşması hayra alamet mi değil mi derken, etrafa baktığında, tek ipucunun bu ardında kırmızıyı saklayan kapı olduğunu görüyor.

"Hiçbir şey sezmiyorsan, içeri giriyorum."

Kho'Raktar'a da ucundan değinerek kapıya doğru ilerliyor. Kanın, ölümlülüğün ve isteğin temsili ona ne sunacak acaba?

[GM - Dimensio]

Kızıla çalan turuncunun içinde yankılanan sözlerin, zihnindeki derin boşlukta var oluşu gizemli bir dev tarafından işitilse bile, herhangi karşılık gelmiyor bu sözlerine. Bu anda, Kho’Raktar’ın varlığını hissetmeyi bir süredir ihmal ettiğini, en azından Agrupnia’nın odasında gözlerini açtıktan sonra zihnindeki o azgın alevlerin daha durgun bir hale geldiğini düşünüyorsun. Buna karşın adımların durmaksızın ilerliyor ve çevreni kolaçan eden bakışların bir an durmaksızın, etrafında olabilecek en ufak bir detayı bile yakalamaya çalışıyor. Tepeden aşağıya inişin, seni nispeten diğer zeminlere göre daha dağınık bir yere ulaştırdığında, ilk düşündüğün şey rüzgarın eseri oluyor. Ancak zemindeki yer yer ıslaklıklar, nehre olan mesafeyi de göz önüne aldığında pek de doğal durmuyor senin nezdinde. Tüm duyularını olabildiğince açık bir hale getirerek bir süre olduğun yerde beklesen bile, etrafında değişen herhangi bir şey olmuyor. Her şey olabildiğince turuncu ve kızıl bir şekilde yaşamını sürdürüyor…

Adımlarını bu noktada nehir yatağına doğru götürdüğünde, uzaktan gördüğün kapının giderek daha heybetli bir hal aldığını görüyorsun. Ancak bu heybet, içten içe hayranlığın yanında korkunç bir hava da uyandırmıyor değil. Her attığın adım, bir öncekine göre daha kararsız olsa bile, içten içe tüm bu olumsuz duyguları silebilecek kararlılığı yakalıyorsun. Her adımın seni kapıya daha da yaklaştırırken, ısının giderek arttığını fark edebiliyorsun.

Bu aşamada önüne sorun olarak çıkan ilk şey ısı olacak gibi görünse bile, bir anda havada yayılan kötü bir koku tüm duyularını sindirmeye çalışıyor. Bu kokuyla birlikte, esas seni sarmalayan şeyin baskın bir aura olduğunu fark ettiğin anda ise, bir anda ruhun vücudundan sıyrılıp gibi kontrolü ele alıyor. Belki de tüm vücudunu ayakta tutmayı başaran ruhuna sığınarak adımlarını ilerlettiğinde ise, gördüğün heybetli kapının hemen önünde duran iki varlık görüyorsun. Ancak bu iki varlıkla göz göze geldiğin anda, ikisi de doğrudan seni fark etmiş gibi bakışlarını sana çeviriyor ve havayı saran tüm aura birden üzerine çökmeye başlıyor!

Olduğun yerde bir anlık duraksamanla birlikte, iki varlıktan ilki sana doğru yaklaşmaya başlıyor. Yaklaşık 2 metreyi bulan boyu, koyu yeşil bir derisi olan, göğsü ikiye ayrılmış gibi dursa da halen yaşadığına inanmanın güç olduğu, uzun pençe şeklinde elleri ve mor parlak gözleri olan, uzun siyah saçları hiçlik ile yokluğun kavuşmasında buluşmuş gibi duran varlığın bir iblis olduğunu anlamak senin için zor olmuyor. İblisin sivri çenesi ve kaosu çağıran yüz hatları bile başlı başına yeterliyken, bir de buna yaydığı o baskın aura eklendiğinde, daha önce karşılaşmadığın bir karanlık içinde buluyorsun kendini. Aldığın tüm o kötü kokulu auranın bu iblisten geldiğini fark ettiğinde, bakışların istemsizce diğer iblise kayıyor.

Sarı saçları olan, 180 santim boylarında, boyuna göre ideal vücut hatları olan, iki kulağının olduğu yerde boynuzları bulunan, gözlerinin altından başlayıp çene kemiğini takip eden yüz hattında kemik olan ve burnunun ortasında da bir kemik parçası bulunan varlık, mavi gözlerinde durgunlukla üzerinde gelmekte olan iblisin tam tersi bir profil çiziyor. Kapının önünden bir an olsun ayrılmayacak kadar ve aranızdaki 30 metre kadar olan mesafeyi kapatmayı düşünmeye şekilde kararlı görünen bu iblise karşın, üzerine doğru gelen iblisle aranızdaki mesafe 15 metreye kadar indiğinde, iblis gırtlağından gelen bir hırıltıyla gülme sesini andıran bir ses tonuyla“Daha gelenler var demek ki!”diyor. Gözlerindeki vahşiliğin iblisin her bir uzvuna işlediğine ilk elden şahit olduğun bu anlarda, iblis“Hey Tagrinath! Bu insanı İblis Lordu Vagror’un en sadık hizmetkarı Akuun olarak parçalamaya iznim var, öyle değil mi?”diyor. İsminin Akuun olduğunu öğrendiğin ve daha önce de ismini duymuş olduğun iblis, isminin Tagrinath olduğunu öğrendiğin iblisten onay almaktan ziyade yapacaklarını sana iletmek ister gibi söylediği bu sözlerin ardından, Tagrinath bakışlarını tamamen sana kilitlemiş bir şekilde sessizce beklemekle yetiniyor.

Akuun

Tagrinath

[Inias]

Bu iki iblis ile karşılaşması İnias'a hiç istemediği bir anı anımsatıyor. Başka bir iblisin elinde uğradığı bozgunu. O zamana kıyasla şu an çok daha üstün. Kesinlikle öyle. Yine de, aptallığın gereği yok. Dersini aldı. Yandaki sessiz ve soğuk iblis ile karşılaştırıldığında karşısındaki pis kokulu iğrenç görünümlü iblis adını ve "rütbesini" vermekten çekinmiyor. Demek ki, kendisini aşağıda gördüğü için ve egosunu tatmin etmek adına çene çalmaktan çekinmeyecek. Belki İnias onun ağzından birkaç bakla çıkarabilir. İmparatorluğunu, Kishenliğini sergilemeyi ve kendini kendisine kanıtlamayı her şeyden çok istiyor. Ancak ikiye bir olduğu ve bunun onu bir bozguna götürebilecek büyük bir dezavantaj olduğu ortada. Hem Kho'Raktar'dan ses çıkmıyor. Kho'Raktar'ım durgunluğu onun çokça garipsediği ve anlam vermekte güçlük çektiği bir durum. Göçmüş Komutan ile olan karşılaşmasını unutmadı. Eğer Kho'Raktar ile aynı sayfada değillerse, unvanın getirdiklerini kullanamaz. Kirgath onu biçerken Kho'Raktar'ın mal mal etrafa bakındığını nasıl unutabilir ki? Görme, duyma, koklama, tatma, dokunma, sezme; ne kadar duyusu varsa İnias'ın, Kho'Raktar hepsinde İnias'a ayak uydurmalı. Aynı olmak zorundalar. İnias'a sorulursa, bu çok kolay olmalı ama...

"Akuun demek. Adını önceden duymuştum. İblis Lordu Vagror'un En Sadık Hizmetkârı olduğunu da. Adın sahibi ile sonunda karşılaştım. Benden önce gelenler de olduğunu vurguladın. Kapının ardında kutlama mı var yoksa?"

[GM - Dimensio]

Akuun’un sözlerinden sonra bir anda konuşmaya başlaman, Akuun’un adımlarını bir anda kesiyor ve iblisin sana dik dik bakmasına neden oluyor. Sanki ömrü boyunca karşılaşmayı beklemediği bir manzarayla yüzleşmiş gibi duran Akuun, sıcak nefesini umarsızca etrafına saçmasının ardından“E bu konuşuyor!”diyor anlamsız bir tepki şeklinde. Bu sözlerinden sonra kapının önünde duran ve bakışlarını senden bir an olsun ayırmayan Tagrinath isimli iblise doğru kafasını çeviren Akuun“İnsanların konuşmaları çok seviyorum. Öyle boş konuşup sonra da geberip gidiyorlar ki! Onlarla konuşup sonra da parçalamak ayrı bir zevk!”diyor. Akuun, sanki Tagrinath’ı lezzetli bir akşam yemeğine davet eder gibi söylediği bu sözlerin ardından bakışlarını tekrar sana çeviriyor ve“Evet, bir kutlama var! Sen de katılmayı düşünür müsün?”diyor nezaketten uzak bir tonda. Akuun’un bu teklifi, kulağına bir an, içinde ölümden başka bir şey barındırmayan karanlık bir deliğe atlamak gibi gelse bile, kapının önünde duran Tagrinath’ın dingin bir ses tonuyla konuşmaya girmesi, tüm odağının ona dönmesine neden oluyor. Akuun’un aksine, kendisinden yayılan ne bir aura ne de bir his hissettiğin Tagrinath“Akuun’un ismi kulağına geldiğine göre, neden burada olduğumuzu da anlamış olmalısın.”diyor. Bu sözlerinin ardından ise ilk kez yerinden hareket eden Tagrinath hiç de acelesi olmadığını gösteren ağır adımlar atmaya başlarken“Ben, İblis Lordu Vagror’un en sadık hizmetkarı Tagrinath… Burada, İblis Lordu Vagror’un önündeki engellerden biri olan seni yok etmek için bulunuyoruz.”diyor. Bu sözlerinden sonra ise Tagrinath’ın bakışlarında gözle fark edilir bir keskinlik belirdiği anda Tagrinath“Lütfen İblis Lordu Vagror’un hakkındaki övgülerini boşa çıkarma Inias!”diyerek sözlerini tamamlıyor.

Tagrinath’ın sözlerini tamamlamasının ardından seninle doğrudan bir mücadeleye girmeyi isteyen herhangi bir hareketlenmesi bulunmuyor. Buna karşın Akuun, karşında azgın dişleri ve baskın aurasıyla bir an önce seni sarmalamak ister gibi duruyor. Her iki iblis de, Tagrinath’ın son sözlerinin başka bir konuşmaya kapı açtığını, ancak bu konuşmanın kudretlerinizle olacağını sana kabul ettirmeye çalışır gibi duruyor. Yine de, Tagrinath’ın sana verdiği hissizlik içten içe seni fazlasıyla rahatsız ediyor. Akuun’un savrukluğuna karşın Tagrinath’ın bu keskin sessizliği, işlerin kolay olmayacağını sana en başından anlatmak ister gibi duruyor.

[Inias]

Akuun'un alaycı ve aşağılayıcı tavrı devam ediyor. Inias çenesi düşük diye nitelendirmekte haklıymış. Ne var ki, bilgi hiç beklemediği iblisten geliyor. İblis Lordu Vagror demek. Sahi, Akuun ile birlikte onun da adını duymuştu, değil mi? İblislerin kendi içinde nasıl rütbelendiğini bilmiyor ama Lord unvanı yüksek bir unvan olsa gerek. Lafı daha nasıl uzatabileceğini düşünürken, bütün düşünceleri kesiliyor ve sakinliği onu terk ediyor. Adını Tagrinath'ın ağzından duyduğu gibi gözleri açılıyor. Tehlike çanları çalıyor beyninde. Adını biliyorlar, övgü ile bahsedilmek mi? Adından fazlasını biliyorlar.

Yok edilmeliler!

Hepsi!

"Yeri ve göğü yarıp geç, Kho'Raktar!"

"İkisi de tehlikeli, ikisi de yok edilmeli. Onlardan iki tane var. Bizden ise bir tane. Benle eşzamanlı ol, kendini benimle eşle. Üstünlüğe ancak bu şekilde ulaşabiliriz. Tagrinath en tehlikeli gibi duruyor. İkisi ile de savaşacağız ama Tagrinath'a fırsat vermemeliyiz. Eğer Akuun'u uzaklaştırarak resimden çıkarırsak, Tagrinath'ın icabından gelmek daha kolay olur."

Bir kez daha Nuwihn Bölgesi'nde, bir kez düşman karşısında, bir kez daha iblislerle savaşacak. Bu sefer ona eşlik edecek Cysa'sı yok. Onun ardını kurtaracak Hükümdarı da olmamalı. Bir fark yaratmak zorunda. Önce Akuun'u ya uzağa fırlatacaklar ya da olağanca uzun bir süre işlevsiz kılacaklar. Sonrasında ise en kısa sürede Tagrinath'ı ortadan kaldırmaları gerekecek. O keskin bakışları ve sessizliği Inias'ı dürtüyor. Tagrinath'a yapılacak ilk saldırı hızlı olmalı ama ağır olmamalı. Savurgan hiç olmamalı. Önce tepkisini ölçmeleri gerek.

[GM - Dimensio]

İblis diyarının bu bölgesine hüküm süren sıcaklık, Kho’Raktar’ı var edecek sözlerle birlikte dingin bir meltemi andırırken, vücudunda daha önce hiç hissetmediğin bir sıcaklığı hissediyorsun. Daha evvelinde Kho’Raktar’ı her var edişinde ruhuna işleyen ve seni kucaklayan sıcaklığın, bu kez tam anlamıyla seni yok etmek için dalgalanmaya başladığını fark ediyorsun. Ruhunun en derininde başlayan bir yangının, hiç vakit kaybetmeden her bir hücreni eritmek ister gibi hareketlenmesi, bedeninin maruz kaldığı ısıyı dünyanın en önemsiz detaylarından biri haline getiriyor. Vücudunu yavaşça saran Kho’Raktar’ın kızılı, sanki sadece ruhunu değil bedenini de eritmek için elinden gelen tüm çabayı ortaya koyar gibi duruyor. Alışık olmadığın bu tabloya karşı, dişlerini sıkmaktan ibaret olan tepkin esasında son derece yetersiz kalıyor. Bir şekilde sımsıkıya sıktığın avuçlarını fark ettiğinde, bedeninin istemsizce bu yanma duygusuna karşı gelmeye çalıştığını fark edebiliyorsun. Bir an için, Kho’Raktar’ı burada var etmenin yaptığın en yanlış seçimlerden biri olduğunu düşünsen bile, Kho’Raktar’ın kızıl parlaklığı bedeninden ayrılıp fiziki formuna kavuştuğunda, tükenmiş bir şekilde sadece yere çökmek istiyorsun.

Kho’Raktar’ın devasa vücudu, karşısındaki tüm varlıkları yok etmek isteyen baskın bir aurayla var olduğunda, karşındaki her iki iblisin de kendilerine has bakışlarıyla Kho’Raktar’ı süzdüklerini görebiliyorsun. Akuun, rakibinin koca bir dev oluşundan dolayı gayet mutlu gibi azgın dişlerini bilerken, Tagrinath daha aklı başında bir iblis gibi sadece Kho’Raktar’ı süzmekle yetiniyor. Esasen bu durum, sana kendini toparlamanı sağlayacak süreyi de yaratıyor ve ruhundaki yangının etkileri geçip gittiğinde, zorlanarak ayakta tuttuğun bedenine tekrar dilediğin gibi hükmedebileceğini anlıyorsun. Tüm bu yaşadığın durumlara karşılık olarak karşındaki her iki iblisin de durumu fark ettiklerini pek düşünmüyorsun.

Kho’Raktar, her zamankinin aksine doğrudan öfkesini gökleri yarmak için salmak yerine daha metanetli bir şekilde varlık bulurken, sözlerini de ona iletebiliyorsun. Sözlerinin ardından Kho’Raktar sana karşı herhangi bir tepki vermeden bakışlarını Akuun ve Tagrinath’ta gezdiriyor. Tam bu esnada Akuun“Hey Tagrinath! Demek alaşağı edeceğimiz yarma bu!”diyor sevinçli bir şekilde. Ancak Tagrinath, olduğu yerde bir süre daha Kho’Raktar’a bakmasının ardından yavaşça geriye doğru adımlarken“Hepsi senindir Akuun.”demekle yetiniyor. Bu sözlerin Akuun’un bir hayli hoşuna gittiği akmaya başlayan salyalarından belli olurken hemen önündeki Kho’Raktar’ı gözüne kestirmiş bir şekilde adımlamaya başlayan Akuun“Normalde evcil hayvanlarımı kullanırım savaşmak için. Ama bu yarma beni fena gaza getirdi! Karşılık ver de keyfine varalım!”diyor. Bu sözlerinin ardından ise Akuun, fiziğinden beklenmeyecek bir hızda Kho’Raktar’ın üzerine doğru koşmaya başlıyor!

Konum olarak Kho’Raktar senin birkaç metre önünde bulunurken, Akuun aranızdaki 15 metreye varan mesafeyi göz açıp kapayıncaya kadar kapatacak gibi görünüyor. Bununla birlikte Tagrinath ise tekrar kapıya doğru adımlamaya başlayarak aranızdaki mesafenin açılmasını sağlıyor.

[Inias]

Isı ve sıcaklık yerini Inias'ı kaskatı ve hareketsiz kılan acıya bırakıyor. Önceleri kendisini sarmalayarak güçlendiren komutun şu an onu adeta öldürmeye çalışması Inias'ı hiç ama hiç mutlu etmiyor. Aklında hızla yer edinmeye çalışan "yanlış karar" düşüncesini silip atıyor. Hissettiği tükenmişlik onu bir hayli şaşırtıyor. Bundan sonra hızlıca düşmanlarına bakıyor. Durumu fark etmemişler. Güzel. Onlara karşı bir zayıflık gösterme lüksü yok zaten. Bakışlarını Kho'Raktar'a çeviriyor. Bu olayın nedeni imparatorlukla mı ilgili? Yoksa, malum bir iblis halinden memnun mu değil? Kho'Raktar'ın kendisine zarar vermeye çalıştığı varsayımı bile onu sinirlendirmeye yetiyor. Akuun ağzını açıp onlara doğru atılana kadar dik dik Kho'Raktar'a bakıyor. Ardından Akuun'a bakıyor. Bu hız kesinlikle beklenmedik. Yine de, planı değiştirmeyecek. Bir an için ağzını açıyor fakat vazgeçiyor. Akuun aradaki uzaklığı kapatırken o da yürümeye başlıyor. Hayır, bu sefer geride durmayacak. Hayır, bu sefer seyirci kalmayacak. Hayır, bu sefer Kho'Raktar savaşmayacak. Bundan sonra Inias ile Kho'Raktar savaşmalılar. Beraber saldırmalılar, beraber savunmalılar, beraber göğüs germeliler ve beraber öldürmeliler.

"Planı uygula."

Bunu demekle yetiniyor Inias. Düşman ona doğru gelirken, o da düşmana doğru gidiyor. Önceki iki sefer nasıl imparatorluğunu kullandığını hala bilmiyor. İmparatorluğu sırasında bilinci yerinde olmadığı açık. Bu gerçek bir sorun. Belki bu sefer bilincini açık tutabilir. Belki savaşırlarken bir yolunu bulabilir. Artık özgürce güçlerini kullanmak ve kazanmak istiyor. Özgürce zafer kazanıp şanlanmak istiyor. Bu etten ve kemikten, kan dolu elleri ile düşmanlarını alaşağı etmek istiyor. Inias savaşmak istiyor ve Inias savaşacak.

[GM - Dimensio]

Akuun’un harekete geçmesiyle birlikte Kho’Raktar’a yapacaklarını bir kez daha dile getirmenin ardından Kho’Raktar ilk adını atıyor. Ancak Kho’Raktar adımını attığı anda Akuun onun hemen önüne kadar gelmiş ve sağ yumruğunu çoktan savurmak için hazırlamış oluyor. Kho’Raktar ile Akuun arasındaki boy farkına rağmen Akuun herhangi bir şekilde tereddüt etmeden bir anda zıplayıp Kho’Raktar’a yumruğunu indirmek için savurduğu anda, Kho’Raktar da alttaki kollarından bir tanesini çıkartıyor! Akuun ve Kho’Raktar’ın yumrukları havada çarpıştığı anda, sanki Akuun havada yarattığı bir zemin üzerinde kolayca durur gibi duruyor. Kho’Raktar ise sol ayağını yarım adım geriye çekip dengesini korumayı ve gücünü etkin bir şekilde uygulamayı sürdürüyor. İkilinin yumruklarının çarpışmasıyla, Kho’Raktar’ın yüzündeki öfkenin izleri daha belirgin hale gelirken, Akuun da bu eşleşmeden oldukça haz almış gibi görünüyor. Bu esnada Akuun“Tam dişime göre olduğunu mu düşünüyorsun? Oysa dişimin kavuğuna bile yetmezsin!”diyor cüretkar bir ses tonuyla. Bu sözleriyle birlikte Akuun havadaki yumruğunu indirirken, bir diğeri savurmak için hazırlanmaya başlamış oluyor.

Kho’Raktar ile Akuun’un mücadelesinin başlamasıyla birlikte Tagrinath da kapının hemen önündeki eski pozisyonuna geçmiş oluyor ve sanki tüm bu olan biteni dışarıdan izleyen öylesine biri gibi durmayı sürdürüyor.

[Inias]

Inias iki iblisin çarpışmasını izliyor. Yumruklarının tokuşmasını görüyor. Kho'Raktar'ın yarım adım gerileyip kendini dengelemesini görüyor. Akuun mu Kho'Raktar'la aşık atabiliyor? Yoksa, Kho'Raktar mı Akuun'la aşık atabiliyor? Arada fark var ve bu fark gidişatı etkileyecek. Cüssesine göre bu kadar hızlı olabilen ve havada asılı kalabilen bir iblis, İblis Lordu'nun sadık hizmetkarı olan bir iblis, acaba ne kadar ileri gidecekler? Inias yürümeye devam ediyor. O savaşmalı. Bir insan olarak değil, bir iblis olarak değil, bir aludir olarak ve aludir olmaktan da ötede, bir imparator, bir kishen olarak. Sorun, nasıl yapacağı? Inias yolunu arıyor.

İlk imparatorluk anında sınırları bir hayli zorlanmıştı. İlk imparatorluk anında kendinin olduğu yerde durduğunu bilmesine karşın her şeyi tepeden görmüştü. Her şey ona çok küçük ve anlamsız gelmişti. Suratına çarpan kanın suratına çarpmasını bile garipsemişti. Nasıl o kadar yükseğe sıçrayabilirdi ki kanı? Her bir hareketi, her bir kası ve o muazzam, o durdurulamaz, o ezip geçen ve devam eden saldırısı kendisinden öte iblisi ile yapılmıştı. İkisi de ilk seferde ne olduğunu anlayamamış ve hatta hatırlayamamıştı. İkinci impratorluk anı Inias'ın Kho'Raktar'a isyanı ile olmuştu. Neden peki? Çünkü biçilirken Kho'Raktar mal mal etrafa bakıyordu! Aynıyı görmeleri, aynıyı duymaları, aynıyı istemeleri gerekiyor. Aynı harekette bulunmaları, aynı saldırıyı aynı hedefe yapmaları gerekiyor. Inias bunu zaten biliyor. Kho'Raktar da biliyor. Bu sırada, Inias'ın aklına bambaşka bir şey geliyor. İlk defa Kho'Raktar'ın gözlerinden baktığında etrafına, her şey o kadar küçük ve bu yüzden o kadar anlamsız geliyordu ki ona. Her şeye o kadar uzaktı ki o an. Kho'Raktar her zaman böyle mi hissediyor acaba? Her zaman her şeye uzak mı buluyor kendisini? Bu yüzden her şeyi anlamsız mı buluyor? Her şeyi önemsiz ve küçük mü görüyor? Inias aklına gelen bu düşüncelerle Kho'Raktar'a bakıyor. Yanlış mı yaptı? Kho'Raktar'a isyan etmekle ve sinirlenmekle hata mı etti? O, Inias, Kho'Raktar'ın yerinde olsaydı, o fark edebilir miydi? Görebilir miydi olanları? Kho'Raktar'ın boyu, ağırlığı, dev oluşu, bunlar birer avantaj olduğu gibi, dezavantaj da olabilir mi? Eğer öyleyse, Inias'ın bu dezavantajları ortadan kaldıran ve eksilerini artı yapan taraf olması gerekmez mi? İki taraf birbirlerini anlamadan nasıl bütün olabilirler ki? Acaba İnias, Kho'Raktar'ın gözünden gördüğü gibi Kho'Raktar da İnias'ın gözünden görebilir mi? Bir devle karşılaştırıldığında Aludir olmanın ne kadar kısa olduğunu, ne kadar az yer kapladığını anlayabilir mi? Kısa ve ince olmanın hiçbir şeyi değiştirmediğini fark edebilir mi? İlk imparatorluk anında saldıran İnias idi. Yumruğu Kirgath'ın kemiklerini kırıp, organlarını ezip, onu Agrupnia'ya kadar sürükleyen ve aynısını komutana yapan İnias idi. İnias idi ama o yumruğunun arkasında, o yumruğunun içinde ve o yumruğunun beraberinde Kho'Raktar vardı. Sadece yumrukta değil, bütün benliğinde Kho'Raktar vardı. İnias o an Kho'Raktarı kendi bedeninde, ruhunda, duyularında ve aklında var etti. O an yeri ve göğü yaran Kho'Raktar değildi. O an yeri ve göğü yaran Kho'Raktar ile beslenen İnias idi. Ya bu yüzden Kho'Raktar'ı dışarı çıkarmak ona hata gibi geldiyse? Ya bu yüzden Kho'Raktar'ı dışarı çıkarmak ona acı çektirdiyse? Kho'Raktar'ı dışarıda değil içeride var etmesi gerekiyorsa? Bir ve bütün olmak bu ise?

"Haklı mıyım?" diye soruyor içinde Kho'Raktar'a.
"Sence üstünlüğe giden yol bu mu?"
"Ben önüme çıkan her bir düşmanı parçalamak, ezip geçmek istiyorum. Her bir engeli yıkmak istiyorum. Her bir yumruğumun zaferi getirmesini istiyorum. Herkesin şanıma tanıklık etmesini istiyorum. Ben güçlü olmak istiyorum. Herkesten üstün olmak istiyorum. Senin de istediğini biliyorum. Sen de benim gibi emir almamak, boyun eğmemek istiyorsun. Özgür ve üstün olmak amacın. Ben sana katılıyorum. Sen de bana katılıyorsan, birbirimizi anlamamızı sağlayalım. Ben Dev bir İblis olmayı, sen ise cüce bir Aludir olmayı. Sonra ikimiz de İmparator olmayı, Kishen olmayı!"

İnias yürümeye devam ediyor. Dümdüz ileriye doğru. Asla dur durak bilmeden. Her şeyi ve herkesi aşarak. Taa ki, en ileriye varana kadar. Taa ki, üstünlüğe ulaşana kadar. Kalıcı olarak. Tartışmasız olarak. Ve umut ediyor. Bu yolda yalnız olmayacağını. Çünkü, dürüst olmak gerekirse, paylaşacak kimse yoksa, ne anlamı var ki en tepede olmanın? Beraber zafer şarabını içip şan sarhoşu olmak çok daha zevkli olmaz mı? Beraber göğüs gerip övünmek daha gurur verici olmaz mı? Böylesi çok daha anlamlı; çok daha olması gereken olmaz mı?

İnias elini havaya kaldırıp yumruk yapıyor. Akuun'a kitleniyor. Atmaya hazırlandığı yumruğuna. Kho'Raktar onun yumruğuna yumrukla karşılık vermeyi reddetmişti ama belki onun yumruğu ile yumruk atıp Akuun'un içinden geçmeyi reddetmez. Daha Tagrinath var sonuçta. Ve daha niceleri sırada bekliyor. Inias ve Kho'Raktar ikilisinden sıra dayağı yemek için! Tek bir yumruk! Akuun'u silmek için! Tek bir yumruk! Tagrinath'ı silmek için! Tek bir yumruk! En Güçlü olabilmek için!