Göklerden Düşen (Esther)

[Esther]

Viernoit kelimesinin duyulmasıyla birlikte kendisiyle konuşan adamın suratındaki ifade bir anda değişti. Yılışık yılışık gülümseyen adam, sanki davranışlarından pişmanmışçasına bir ifadeye büründü. Urilirn'in adının tekrardan zikredilmesi dikkatini çekmiş olsa da pek önemsemedi. Köy halkının ona bir çeşit hürmet duyduğunu anlayabilmişti ve açıkçası onu bekliyorlarmış gibi görünüyorlardı. Hal böyle olunca Esther, Urilirn'in henüz buraya gelmediğini bir nevi doğrulamış oldu. Urilirn ya hala iblis diyarındaydı, ya da Aclania'da bitmemiş işleri vardı. İki türlü de kendisi için pek önemli değildi zira günün birinde yollarının tekrardan kesişeceğine emindi.

Adam arkasında bulunan arkadaşlarına dönerek onlara bir şeyler söyledikten sonra kalabalık heyecanlı bir şekilde kendilerine doğru gelmeye başladı. Adam panik içerisinde tekrardan konuştuktan sonra grup adımlarını yarıda bırakarak kederli bir şekilde aralarında konuşmaya başladı. Ne konuştuklarına dair herhangi bir fikri olmasa da Urilirn ve Azahil isimleri konuşmada bir çok kez geçti. Hemen ardından grup büyük hayal kırıklığı içerisinde arkasına dönerek uzaklaştı.

Grubun uzaklaşmasını ardından kel adam Esther'e dönerek bir şeyler söyledi fakat Esther herhangi bir şey anlamadığından ötürü adama bakmakla yetindi. Hemen sonrasında adamın aklına vücut dilini kullanmak geldi ve aynı Esther'in yaptığı gibi yaparak kendisini takip etmesini belirtti. Azahil adındaki adama gittiklerini anlamıştı ve tahminlerince Azahil, Urilirn gibi Aledeslerden biriydi. Onunla karşılaşmadan emin olması elbette mümkün değildi fakat adamı takip etmekten de bir zarar gelmezdi.

Kısa bir yürüyüşün ardından çöplerle kaplı bir evin önünde buldu kendisini. Kel adam güven vermek amacıyla yavaşça kapıyı ittiği vakit kapı menteşeleri den koparak büyük bir gürültüyle yere çakıldı. Kapının düşmesiyle kel adamın suratında şapşal bir gülümseme oluşması aynı anda oluyor fakat Esther buna da pek aldırış etmeden içeriye doğru devam ediyor. Kapıdan girdikleri anda adam bağırarak Azahil'e sesleniyor.

Büyük sayılabilecek salonun içerisini ahşap masa ve sandalyeler doldurmuş vaziyetteydi. Yerlerdeki ve duvarlardaki pislikler uzun süredir burada bir temizlik yapılmadığının işaretçisiydi. Açıkçası Esther burada birilerinin yaşadığını düşünmüyordu, daha doğrusu düşünmek istemiyordu fakat sadece birkaç saniye içerisinde pisliğin içerisinden mor bir saçın yükselmesiyle bu düşüncesi ortadan kalktı. Tam bu esnada kel adam hızlıca eğilerek bir selam verdikten sonra koşarak evden uzaklaştı.

Mor saçlı adamın sapıkça yorumu karşısında Esther soğukkanlılığını koruyarak konuşmaya başladı. "Ben Esther." Kısa bir süre duraksadıktan sonra kafasını hafifçe yana eğerek kısa bir süre adamı inceledi ve "Sende bir Aledes'sin... Sanırım..." dedi. Hemen ardından duruşunu düzelterek adama kısaca durumundan bahsetti. "Urilirn ile yollarımız ayrıldı, şu anda Viernoit'e doğru gidiyorum. Yardımcı olabilirsin diye düşünüyorum." Esther adamdan pek bir şey beklemiyordu zira adını unuttuğu fakat Theo ile buluştuğunda yanlarında olan pis adamdan farksız gözüküyordu. Yine de en azından Viernoit'e nasıl gidebileceğini tarif edebilirmiş gibi gözüküyordu.

[GM - Dimensio]

Azahil’in sözlerinin ardından yüzündeki ifade giderek yılışık bir hal almaya başlamışken konuşmaya giriyorsun. İsmini söylemenle birlikte ise, Azahil’in bakışlarındaki donukluk siliniyor ve yüzündeki yılışık ifade sabit kalsa bile, sadece ismini söylemekle bile onun tüm dikkatini çektiğini fark edebiliyorsun. İsminin ardından Azahil ile ilgili düşünceni dile getirdiğinde ise, Azahil’in yılışık ifadesinde gözlerindeki büyümeyi ve dudaklarının kenarlarına yerleşen tebessümü de görebiliyorsun. Her ne kadar tepkilerini büyük bir şekilde göstermese bile, bunun sarhoşluktan mı yoksa karakterden mi ileri geldiği konusunda da şimdilik net bir fikrin bulunmuyor. Yine de sözlerine devam ettiğinde, bu kez Urilirn’in ismi geçtiği anda Azahil yüzündeki tebessümü daha büyük ve görünür bir hale getiriyor. Sözlerin sonlandığın ise Azahil elini saçlarına götürüp önce karıştırmaya ve birkaç parmak darbesinden sonra ise sert bir şekilde kaşımaya başlıyor. Kafa derisini güzelce yüzmeye başladığını düşündüğün Azahil kafasını kaşımasından sonra yavaşça yerinden doğrulmaya başlarken, kendisini çevreleyen masa ve sandalyeleri de ayaklarıyla ittirmeye başlıyor. Bunu, elinden geldiğince gürültülü bir şekilde yapan Azahil “Ha~~ Demek sen Esth’imsin… Ne güzel, ne hoş!” diyor mırıldar gibi. Sesi, onca gürültünün arasında zar zor duyulur olsa bile buna pek aldırış etmez bir görüntü sergileyen Azahil etrafındaki dağınıklığı başka bir yere taşıyarak sana ulaşabileceği bir yol açmasının ardından, ufak adımlarla sana doğru yürümeye başlıyor.

Bir yandan seni süzen ve bir yandan da yüzüne gülümseyerek bakan Azahil, aranızda birkaç adım mesafe kalana kadar ilerlemeyi sürdürüyor. Önünde durduğu anda ise, seni daha dikkatli bir şekilde tepeden tırnağa süzen Azahil “Ah~~ Açıkçası Esth’im, seni daha hilkat garibesi gibi bir şey hayal etmiştim. Neden böyle düşündüm bilmiyorum, ama umduğum gibi çıkmadığına sevindim.” diyor. Azahil’in bu sözleriyle birlikte, ismini daha önceden bilmiş olduğu konusunda artık hiçbir tereddüdün kalmamışken Azahil hafifçe sana doğru eğilip ağzından gelen alkol kokusuna aldırış etmeden “Ah~~ Ama öyle ulu orta yerde Aledes falan demezsen çok iyi olur. Uri’m biraz boşboğazlık etmiş olabilir, ama bu senin de yapabileceğin anlamına gelmiyor.” diyor. Her ne kadar Azahil’in yumuşak ses tonu başında beri değişiklik göstermemiş olsa bile, son sözlerinin altında hissettiğin tehditkar tavır, karşındaki adamın sarhoş bile olsa ne yaptığını veya ne yapacağını bilen biri olduğu konusu sana fısıldamaya başlıyor. Azahil başını tekrar geri çekerken hafifçe kafasını boynundan oynatarak rahatlama hareketleri yapmaya başlıyor. Birkaç kez kafasını sallamasının ardından ise “Ah~~ Söyler misin Esth’im… Uri’m ile birlikte gelirsiniz diye düşünüyordum, ancak yollarınızın ayrıldığını söyledin. Uri’m nerede ve neden yollarınız ayrıldı?” diye soruyor. Azahil’in bu soruları altında ise, her ne kadar cana yakın bir konuşma tarzına sahip olsa bile, sana karşı güvensizlik duyduğunu da inceden hissedebiliyorsun.

[Esther]

Esther son zamanlarda çok değişmişti, özellikle iblis diyarında yaşadıklarından sonra duygularını daha net hissetmeye ve yansıtmaya başlamıştı. Belki de ölüme yakın bir deneyim yaşaması onu daha da insancıl yapmıştı. Her ne kadar soğukkanlı yapısı değişmemiş olsa da gücünü bir nebze kontrol edebilmesi egosunun kabarmasına vesile olmuştu. Korku ve tedirginlik duyguları içinde bulunmuyor gibiydi fakat o her ne kadar farkında olmasa da kalbinin derinliklerinde gün yüzüne çıkmak için sinsice bekliyorlardı. Azahil'in tehditkar yapısından bu sebepten ötürü pek etkilenmemişti. Adamın yılışık sözlerine de pek aldırış etmemişti. Lakin Aledes sözcüğünü bu kadar rahat kullanmaması gerektiğini söylediğinde genç kız suratını buruşturmuştu. Bunun sebebi elbette söyledikleri değildi, adamdan oldukça güçlü bir alkol kokusu geliyordu ve suratının dibinde fısıldıyordu. Adamın suratını itmek adına elini kaldıracağı esnada ise adam çoktan geriye çekilmişti.

Azahil her ne kadar geleceği haberini almış olarak görünse de Urilirn'in yanında olmayışı onu şüphelendirmişti. Açıkçası pekte haksız sayılmazdı zira normal şartlar altında Urilirn ve Theo ile birlikte buraya gelmesi gerekiyordu.

Esther adamdan gelen alkol kokusundan oldukça uzaklaşabilmek adına birkaç adım geriye attı. Suratındaki aşağılayıcı ifade sabit bir şekilde yerinde dururken "Fazla yaklaşma, çok kötü kokuyorsun" dedi. Hemen ardından üstten konuşarak devam etti. "Ayrıca bir daha beni tehdit etme cüretini gösterme." Genç kız karşısındaki kişinin nelere kadir olduğunu bilmese de kendisinden daha güçlü olduğunu az çok kestirebiliyordu. Açıkçası kendisi pek güçlü sayılmazdı, henüz gücünü tam olarak keşfedememişti fakat yine de karşısındaki adamın tehditleri karşısında altta kalmaya niyeti yoktu.

Esther giriş kısmını bitirdikten sonra kısa bir süre daha bekledi ve adamın tepkilerini inceledi. Hemen ardından ise başından geçenleri anlatmaya başladı. "Normalde Urilirn ve Theo ile beraber gelmem gerekiyodu fakat iblis diyarında Gyugnal ile karşılaştıktan sonra yollarımız ayrıldı. Theo ve Urilirn hala iblis diyarında olabilir diye düşünüyorum zira beni gönderdikten hemen sonra Theo'yu da göndermeye çalışacağını söylemişti fakat bir hafta geçmesine rağmen onunla karşılaşmadım. Bana son söylediği şey Viernoit'e gitmem gerektiği olmuştu." Esther adamı tekrardan süzdükten sonra bir kez daha konuşmaya başladı. "Bana karşı şüpheci yaklaştığını biliyorum fakat hislerimizin karşılıklı olduğunu bilmeni isterim. Ne kadar ısrar etsen de şimdilik anlatabileceklerim bu kadar."

Genç kız karşısındaki adama güvenmiyor değildi fakat henüz her şeyi anlatacak kadar da güvenmiyordu. İçinden keşke Theo yanımda olsaydı diye geçirmeden edemedi zira o burada olsaydı bütün konuşma işini ona bırakabilir ve sessizce kenarda bekleyebilirdi. Elbette arada sırada yalanlarını düzeltmek zorunda kalabilirdi ama bütün konuşmaları kendisinin yapmasından kesinlikle daha iyiydi.

[GM - Dimensio]

Azahil’e karşı cümlelerini kurmaya başladığın anda, kötü kokusuyla ilgili söylediklerinin ardından Azahil tek elini ağzıyla burnunu kapatacak şekilde koyuyor ve ardından elinin içine doğru nefes veriyor. Yüzü bir anda buruşarak sanki senin bu konudaki haklılığını ortaya koyan Azahil tam ağzını açıp bir şey söyleyecekken, gelen ikinci cümlenle birlikte kaşlarını hafifçe kaldırmakla yetiniyor. Bu ifadesiyle Azahil’in senden etkilendiği ve aynı zamanda sana sinir olduğu sonucunun birlikte çıkarman mümkün olsa da, konuşmanı hiçbir şekilde bölmüyor ve sözlerine devam ediyorsun. Urilirn’e olanlara ilişkin konuşmana başladığında ise Azahil havadaki elini yavaşça indiriyor ve seni umursamaz bir dikkatle dinlemeye başlıyor. Sözlerin esnasında Gyugnal’ın ismi geçtiği anda, Azahil’in suratında beliren anlık ekşime dikkatinden kaçmasa bile, konuşmana devam ediyorsun. Gyugnal dışındaki sözlerine belirgin bir tepki vermeyen Azahil tüm sözlerinin sonlanmasından sonra hafifçe nefes veriyor ve omuzlarını yavaşça gevşetmeye başlıyor.

Birkaç saniye boyunca ortama çöken sessizliğin ardından Azahil “Ha~~ Benden şüphe mi ediyorsun? Kırıldığımı söylemeliyim Esth’im… Senden şüphe duyduğum konusunda yanılgıya kapılmış olabilirsin. Çünkü öyle bir durum yok.” diyor ilk olarak. Sözleri ve ses tonu bir şekilde inandırıcılıktan uzak bile olsa, Azahil’i dinlemeye devam ediyorsun ve Azahil hafif bir tebessümle kurduğum ilk cümlelerinin ardından “Ah~~ Uri’min oralarda kalmasına da üzüldüm tabii.” diyor. Her hareketinden ayrı bir sahtelik akıyor gibi dursa bile, ister istemez Azahil’in karakterinin bu olduğu yönünde düşünceler kafanda dönmeye başladığı sırada Azahil tekrar lafa giriyor ve “Ah~~ Viernoit konusunda gelirsek… Orası aslında var olmayan ama varlığı olan bir yer. Daha doğrusu, bu yerleşke dışında bir yere gidip Viernoit nerede diye sorsan, muhtemelen yüzüne alık alık bakmakla yetinirlerdi. Ama merak etme, madem Uri’m senin Viernot’ya gitmen gerektiğini söylemiş, zahmet de olsa götüreceğiz.” diyor. Cümlesinin sonuna sahte bir sırıtış ekleyen Azahil “Ah~~ Şimdi mi gidelim yoksa biraz bir şeyler mi içsek? Çok harika bal şarabım var!” diyor hevesli bir şekilde. Azahil’in bu sözlerine baktığında, bal şarabı içmeyi sorgusuz sualsiz kabul etmeni bekler gibi durduğunu ve kendisinin de tercihinin bu yönde olduğunu rahatlıkla anlayabiliyorsun.

Off Topic

Bal şarabı teklifini reddetmen halinde, seyahatin nasıl geçeceği konusunda tercihi sana bırakıyorum. Dilersen seyahat RP’si yapabiliriz. Bunun avantajı, Azahil ile olan ilişkilerinin etkilenmesinin yanında başkaca bilgiler olmanın muhtemel olması. Dezavantajı ise, RP’lerinde bir süre yolda yürüdüğünü yazacak olman. Bu konudaki tercihini RP’nin sonunda out olarak belirtebilirsin.

[Esther]

Her zamanki gibi yine karşısındaki kişinin düşüncelerini, niyetini anlamakta güçlük çekiyor olmasına rağmen bunu görmezden gelmeyi tercih etti. Azahil ile karşılaşması, hayatının hiçbir kısmında insanları anlayamayacağım bir kez daha farkına vardı. Zira insanlar duygularını gizlemeye ve çarpıtmakta doğuştan yetenekli varlıklardır. Theo ile tanıştıktan sonra insanlara karşı daha şüpheci davranması gerektiğini öğrenmişti, zira onlar hiçbir amaç gözetmeksizin yalan söyleyebiliyordu. Yalan söylemek genç kız için hiçte etik bir davranış değildi. Karşısındaki insana yanlış bilgi vermek yerine sessizliğini korumayı yeğleyen birisiydi kendisi.

Azahil Viernoit hakkında sözlerini bitirdikten sonra Esther'in kafası biraz karışmıştı zira Aclania'da Viernoit hakkında insanlara soru sorduğunda yol tarifi almayı başarmıştı. Komşu ülkedeki insanlar bu şehrin varlığını bilmesine rağmen nasıl olur da kendi ülkesindeki insanlar bilemez diye düşündü fakat yine de bu düşüncenin üzerinde fazla kafa patlatmadı.

Bal şarabı teklifini duyduğu anda genç kız kısa bir süre düşündü ve başını onaylarcasına sallayarak "Neden olmasın?" diye yanıt verdi. Hemen ardından ise kendisine en yakın olan sandalyeyi düzelterek oturdu... Normal şartlar altında reddedeceği bir teklif olmasına rağmen genç kız biraz dinlenmenin kendisine iyi geleceği kanaatine vardı. Yaklaşık 2 gündür zorlu hava şartları altında patika yoldan ilerlemek onu yormuştu.

Oturduktan hemen sonra tekrardan ağzını açtı. "Viernoit'in nerede olduğunu sorduğum takdirde insanların bana alık alık bakacaklarını söyledin ama Aclania'da insanlara sorduğumda böyle bir tepki almadım, neden?" Esther gerçekten de karşısındaki adamın neyi kastettiğini merak etmişti. Var olmayan ama varlığı olan bir yer... Tam olarak Esther'in dikkatini çekebilecek türden bir gizem.

Out: Şarap içelim.

[GM - Dimensio]

Azahil’in bal şarabı teklifini kabul etmen, her ne kadar onun için beklenen bir durummuş gibi görünse de, yüzüne yansıyan şaşkınlıkla birlikte kaşlarını iyice yukarı kaldırması esasen bu durumun beklenmedik olduğunu gösteriyor. Kaşlarını yavaşça indirirken yüzüne bir tebessüm konduran Azahil “Ha~~ O zaman içelim!” diyor ve sana doğru geldiği sandalye ve masa dağınıklığına doğru ilerliyor. Bu esnada hemen yanıbaşında bulunan bir sandalyeyi düzeltip oturmanın ardından konuşmaya başladığın sırada, Azahil de kalktığı yerde bir şeyler aramaya başlıyor. Sandalyeleri ve masaları umursamaz bir şekilde kenara ittiren ve birkaç paçavrayı da aynı şekilde havaya savuran Azahil, sorunu bitirmenin ardından arama işine hiç ara vermeden ve sana bile bakmadan “Ha~~ Demek öyle? Çok garip.” diyor. Bunun dışında bir tepki vermeyen Azahil birkaç saniye sonra yerde bulduğu bir testiye havaya kaldırıp sallarken “Ah~~ İşte buradaymış!” heyecanlı bir şekilde. Testiyi yavaşça indirirken sana doğru dönen Azahil, çoktan oturmuş olduğunu görerek yüzüne gülümsüyor ve ardından sana doğru gelmeye başlıyor.

Azahil yanına geldiğinde kendisi de bir sandalye çekip hemen karşına oturuyor ve ardından testiyi kafasına kaldırıp büyük bir yudum alıyor. Ardından testiyi indirip sallıyor ve sana doğru uzatıyor. Bu esnada Azahil “Ah~~ Bardak falan yok ama sorun olmaz sanırım.” diyerek aynı testiden içmeniz gerektiğini belirtmesinin ardından testiyi aldığında, testinin dibinde bir miktar şarap olduğunu ağırlığından anlayabiliyorsun. Azahil bir süre senin şarabı için içmeyeceğine bakmasının ardından ise “Ah~~ Demek insanlar alık alık bakmadı. Yani buraya gelmek için, birilerine Viernoit’ya gitmek istediğini söyledin. Bak bu hiç iyi olmadı işte.” diyor. Azahil sözlerindeki ciddiyetsizlik tonu, onun söylediklerini umursama konusunda seni bir hayli zorlasa bile Azahil sırtını hafifçe sandalyesine yasladıktan sonra “Ah~~ Şimdi duruma şöyle bakalım. Sen Aclania’dan çıktın ve bir şekilde Uri’m ile temasa geçtin. Aclania durumunu bildiği için muhtemelen peşine de birilerini takmıştır. Ve sen de gidip Aclania’da Viernoit’ya gitmek istediğini alenen herkese sordun.” diyor. Azahil gittikçe sanki seni bir şeylerle suçlarmış gibi görünmeye başlarken “Ah~~ Uri’m kadar sen de boşboğazsın demek ki.” diyor.

Azahil senden testiyi almak için elini uzattığı sırada “Ah~~ Viernoit ile ilgili dediklerim tabii ki gerçek değil. Sadece buraya gelirken birilerine bir şey söyleyip söylemediğini teyit etmek istemiştim. Ve görünen o ki Esth’im, sen baya baya herkese yerini açık etmişsin. Bu hoş mu sence?” diyor. Her ne kadar konuşmasını bir soruyla bitirse bile Azahil sen daha ağzını açmaya fırsat bulamadan konuşmaya tekrar giriyor ve “Ah~~ Aclania’dan birilerinin peşine takılmasını istemeyiz. Hele ki Viernoit’ya gelmelerin hiç istemeyiz, öyle değil mi?” diyor. Azahil’in sözleri bir anda senin üzerinde dolanan şüphe bulutlarının iyice karartmaya başlamış gibi görünürken, Azahil testiden bir yudum almasının ardından “Ah~~ Seni şu anda Viernoit’ya götürmek epey riskli görünüyor. Ya seni ya da senin buraya geldiğini bilenleri ortadan kaldırmadığımız sürece, bu riski göze almak da çok makul görünmüyor. Sen ne dersin Esth’im? Diyelim ki Viernoit’ya gittik, orada ne bulmayı bekliyorsun?” diyerek sözü sana bırakıyor.

[Esther]

Yaptığı teklifin kabul edildiğini gören Azahil şaşırmış fakat bir o kadar da mutlu bir şekilde etraftaki çöplüğü karıştırmaya başladı. Azahil'in şaşırması genç kızın gözünden kaçmamıştı, her ne kadar insanları anlamakta zorluk çeken birisi olsa da Azahil'in kendisi hakkında oldukça bilgili olduğu gözünden kaçmamıştk. Ona kendisi hakkında bilgi verebilecek tek kişi Yreona'ydı. Arnarma olması pek mümkün değildi zira onunla sadece birkaç dakika görüşme fırsatı olmuştu. Elbette Theo veya Urilirn'de ona kendisinden bahsetmiş olabilirdi fakat bu pek mümkün gözükmüyordu. Urilirn her ne kadar kendisini test etmek istese de bu şekilde davranacak birisine benzemiyordu. Theo da büyük ihtimalle yalan yanlış bilgiler vermekten çekinmezdi.

Azahil içkisinden büyük bir yudum aldıktan sonra testiyi Esther'e uzattı. Genç kız onun bu teklifini reddetmeyerek bir yudum da kendisi aldı. Bu sırada da hemen karşısında oturan adamı dinlemeye devam etti.

Konuşmanın son kısmına gelmeden önce testiyi Azahil'e uzattı. Onu uyarmasına rağmen hala kendisini tehdit ediyor oluşu hoşuna gitmese de ona bir şans daha vermesinin doğru olacağını düşünerek bunu sineye çekti.

Konuşma sırası kendisine geçtiğinde elini Azahil'e doğru uzatarak testiyi ondan aldı ve şaraptan ufak bir yudum aldı. Bacak bacak üstüne atarak ayağını ve elindeki testiyi hafifçe sallarken bakışlarını testinin üzerinde tutarak konuşmaya başladı. "Aclania'daki durumdan haberdar olduğunu düşünerek yaptığın önerinin aptalca olduğunu düşünüyorum. Sence şu anda benim peşimden gelmekle uğraşacaklarmış gibi mi görünüyorlar?" Testiyi sallamayı bırakıp karşısındaki adama uzattıktan sonra bakışlarını gözlerine kilitleyerek devam etti. "Açıkçası hiçbir şey bulmayı beklemiyorum. Elbette cevabını almak istediğim birkaç soru mevcut ama asıl arzuladığım şey gücümü kontol etmeyi öğrenebilmek." Kısa bir süre bekledikten sonra suratında hafif gir gülümseme yerleşti ve akabinde de tekrardan ağzını açtı. "Beni test etmeyi bırakmanın daha doğru olacağını düşünüyorum, ne kadar istesen de sana verebileceğim bilgilerin bir sınırı var. İçerisinde bulunduğumuz durumda soruları sorması gereken kişinin ben olması daha doğru olur gibi... Söyle bakalım Viernoit'te ne bulmayı beklemeliyim?"

[GM - Dimensio]

Bal şarabının başta buruk gelen tadı genzinde tatlı bir hisse dönüşmeye başladığında, insanların neden bal şarabına düşkün oldukları konusunu senin zihninde temizlemeye başlıyor. İçtiğin bir yudumun ardından diğerini istiyor olmak, iradesi güçlü biri olarak seni dahi zorlarken, insanların bir oturuşta koca testiler bitirebiliyor olmasını da daha iyi anlıyorsun. Bunun yanında, Azahil’in sunduğu bal şarabının sunumu pek iyi olmasa bile, tadının gerçekten dediği kadar harika olması, Azahil ile geçirdiği süre zarfında güvenebildiğin tek söz gibi görünüyor.

Karşılıklı olarak testi alışverişiniz ve yudumlamanız sırasında konuşmaya başladığında, Azahil seni kendine has yüz ifadesiyle yansıttığı dikkatiyle dinliyor. Arzunun gücünü kontrol etmek olduğunu ifade ettiğinde ise Azahil’in yüzünde beliren parlak tebessüm doğrudan dikkatini çekiyor. Azahil’in bu ifadesini kolaylıkla gizleyebileceğini düşünerek bunun bilinçli bir belirginlik olduğunu da anlaman senin açından pek de zor olmuyor. Bununla birlikte, son cümlelerinle birlikte bir nevi odadaki üstünlüğü kendi lehine çeviriyor olman da Azahil’in yüzündeki gülümsemeyi sonuna kadar arttırıyor.

Konuşmanın sonlanması akabinde, elindeki testiye odaklanan Azahil testiyi hafifçe salladıktan sonra “Ah~~ Az kalmış gibi.” diyor ve ardından testiyi sana uzatırken “Ah~~ Senin hakkın olsun.” diyor. Bu cümlelerinden sonra Azahil bakışlarını tamamen seninkilere odaklıyor ve birkaç nefes alışverişinin ardından “Ah~~ Açık konuşmak gerekirse canımı sıkan Aclania’nın süprüntülerinden ziyade şu Gyugnal denen herif… Kendisini tanıyorsan, yavşaklığı konusunda da bilgi sahibisindir.” diyor. Bu sözlerini yüzündeki tebessümle söylese bile, bir anda bu tebessümünü silip atan Azahil “Ah~~ Eğer senin peşindeyse, Aclania yanıp kül oluyor olsa bile arkasına dönüp bakmadan seni kovalar!” diyor. Bu sözlerini sindirmen için bir süre bekleyen Azahil yüzüne tekrar tebessümünü kondurduğunda ise “Ancak şu anlık Uri’m ile birlikte olduğunu düşünürsek, doğrudan senin peşinden gelmeyecektir. Önce Uri’mden alacağını alacak, sonra da senin peşinden gelecektir. Bu da demek oluyor ki, şimdilik biraz vaktimi var.” diyor. Azahil’in Aclania’dan ziyade doğrudan Gyugnal’den çekiniyor olması, onunla karşılaştığın her bir anı ve özellikle iblis diyarındaki son karşılaşmanızı bir kez daha sana düşündürtüyor. Ne doğrudan bir kalıba giren ne de belli bir standardı olan bir adam gibi görünen Gyugnal hakkında Azahil’in sözleri, onun göründüğünden ve gördüğünden daha kudretli ve tehlikeli biri olabileceğini sana düşündürtüyor. Bu haliyle de, Urilirn ve Theo’nun Gyugnal ile kalmış olması, kafandaki soru işaretlerinin de büyümesine neden oluyor.

Zihninde düşünceler dolanıp durmaya devam ederken, Azahil bir anda konuyu ansızın kapatmış gibi sandalyesinden gıcırtılı bir ses çıkacak şekilde oturuşunu düzeltiyor ve ardından “Ah~~ Viernoit’da ne beklemelisin? Bu tamamen sana bağlı. Ama eğer dediğin gibi gücünü kontrol etmek arzusundaysan, bu arzuna karşılık bulabilirsin. Bunun için en uygun yerde olacaksındır. Elbette sadece Viernoit’da olmak bunun için yeterli değil, çünkü gücünü kontrol etmek istiyorsan bunun yolu tamamen senden ve iblisinden geçiyor…” diyor. Bu sözlerinin arkasına kocaman bir tebessüm ekleyen Azahil “Ah~~ Yani Viernoit senin için sadece bir başka kapı açabilir. Oradan geçip geçmemek sana kalmış!” diyor. Bu sözleriyle birlikte sanki konuşması bitmiş gibi duran Azahil, yine de huzursuz bir şekilde bacağını sallamaya başlarken “Ah~~ Madem birbirimizi test etmiyoruz, o zaman şunu da sorayım… Diyelim ki gücünü kontrol ettin ve bir Aledes olarak aramıza katıldın. Bu durumda ne yapacaksın? Aclania ile mi savaşacaksın veya iblislerin mi peşine düşeceksin? Ya da ne bileyim, geçmişte kim olduğunu mu arayacaksın? Zora düşenlerin dostu, kudretlilerin düşmanı? Sözün özü, elde etmeyi umduğun şeyi ne için kullanmayı düşünüyorsun?” diyor. Sanki aklındaki tüm düşünceleri bir anda kusmuş gibi rahatlamış bir halde bakışlarını sende tutan Azahil, son olarak testiyi işaret ederek “Ah~~ Bitirmediysen son yudumu alabilirim.” diyor iştahlı bir şekilde.

[Esther]

Gyugnal isminin Azahil'e oluşturduğu rahatsızlık, Aledesleri gözünde fazla büyüttüğünün farkına varmasını sağladı. Açıkçası Esther, Gyugnal'dan neden bu kadar çekindiklerine anlam verememişti. Elbette onun gücünü ilk elden test ederek ne kadar kudretli olduğunun farkına varmıştı fakat genç kızın gözünde Gyugnal aşılamayacak bir engel değildi. Damarlarında akan iblis kudretini kullanmayı öğrenir öğrenmez onunla dövüşmek zorunda kalmıştı ve üstüne üstlük genel anlamda dövüşmek konusunda da aşırı derecede tecrübesizdi. Hal böyle olunca aralarındaki dövüş de tek taraflı olmuştu fakat bir sonraki karşılaşmaları çok daha farklı olacaktı.

Gyugnal'ın peşini bırakmayacağını duyduğu anda genç kız, ne pahasına olursa olsun bir an önce güçlenmesi gerektiğinin farkına vardı. O, özgürlüğünü tam anlamıyla kazanması için yenmesi gereken ilk hedefti.

Esther sakin bir şekilde Azahil'in konuşmasını sonuna kadar dinledi. Karşısındaki kişinin tepkilerini inceledi, söylediklerini de harfi harfine beynine kazıdı. Bal şarabını karşısındaki adama uzattıktan hemen sonra ise hiç tereddüt etmeden konuşmaya başladı. "Benim tek isteğim özgür olmak. Aclania ile aranızdaki savaş, Aludirler, Aledesler veya iblisler şu anda hiç ilgimi çekmiyor. Fakat bunların hiçbir zaman ilgimi çekmeyeceğini de söyleyemem." Kısa bir ada verdikten sonra bacaklarını düzeltefek arkasına doğru yaslandı. "Urilirn'e de aynısını söylemiştim ve açıkçası yaşadıklarımızdan sonra düşüncelerimde hiçbir değişiklik olmadı. Aludirler yerine sizleri tercih etmemin tek sebebi şu anda burada daha özgür olmam. Yarın öbürgün bu özgürlüğümü elimden almaya karar verirseniz taraf değiştirmekten de asla çekinmem." Genç kız kısa bir süre bekleyerek Azahil'in gözlerinin içerisine odaklandı. Ardından tekrardan eski haline dönerek konuşmasına devam etti. "Her ne kadar Aledeslere ilgi duymasığımı söylesem dahi az önce sorduğun soru bir konuda merakımı kabarttı. Senin bu kudretle ulaşmayı arzuladığın şey nedir?"

Esther başından beri Azahil'e karşı içten içe bir merak duyuyordu. Her ne kadar onunla oturup konuşana kadar bunun farkına varamasa da durum bundan ibaretti. Karşısındaki pis, tembel, alkolik adamı daha da yakından tanımak istiyordu. Hissettiği bu his, Theo'ya karşı hissettiklerinde oldukça benziyordu. İkisi de kesinlikle insana güven vermeyen tiplerdendi ve sıradan insan kalıbının oldukça dışındaydılar. Açıkçası genç kızı çeken şey de buydu. Bu güvenilmez insanların saklandıkları maskelerinin ardında aslında nasıl bir insan yattığını öğrenmek istiyordu. Her ne kadar Theo'yu hiçbir zaman çözemeyeceğini hissediyor olsa dahi Azahil'e karşı çok daha farklı hissediyordu. Onunla konuştuğu ve yakınlaştığı takdirde aslında nasıl bir insan olduğunu çözebileceğine dair içinde büyük bir umut vardı. Fakat Esther gibi insanları anlama konusunda sıfır, hatta eksilerde olan birisi bunu gerçekten de başarabilir miydi?

[GM - Dimensio]

Testiyi Azahil’e uzatman, sanki onun yıllardır hasret kaldığı sevdiğine kavuşmuş gibi Azahil’in gözlerinin parlamasına neden oluyor. Konuşmaya başladığın anda testiyi tereddütsüz bir şekilde kafasına diken Azahil’in seni dinleyip dinlemediği konusunda emin olmasan bile, son yudumu aldıktan sonra elinin tersiyle ağzını silen ve dilini damağına vurdurarak tatmin duygusunu yansıtan bir ses çıkaran Azahil, söylediklerini anlamış gibi kafasını sallayarak sana karşılık veriyor. Bir yandan seni dinlerken, diğer yandan da testinin dibinde kalanları görmek için tek gözünü kapatıp açık gözüyle testinin dibini kesen Azahil, konuşmanı bitirmenle birlikte bakışlarını sana doğru çeviriyor. Yüzüne yerleşen tebessümün dozunu bir parça arttıran Azahil “Ha~~ Benim arzuladığım şey mi?” diyor sanki ömründe ilk kez bu soruyu duymuş, ancak yıllardır bekliyormuş gibi. Azahil yüzündeki ifadeyi korumayı sürdürürken bakışlarını testiye çevirmesinin ardından, bir anda testiyi çok normalmiş gibi arkasına fırlatıyor ve testinin yere düşüp parçalandığından çıkardığı sesi dikkatle dinliyor. Sanki bu sese senin de odaklanmanı ister gibi sağ elinin işaret parmağını havaya kaldırmış olan Azahil, testinin parçalanma sesinin sonlanmasıyla birlikte “Ah~~ İşte bunu!” diyor.

Azahil söylediği cümlenin ardından tatmin olmuşçasına gözlerini kapatıp açmasının ardından elini yavaşça indirirken “Ah~~ Bilirsin, normalde bir testiyi efendi gibi masaya koymanı beklerler. Ya da oturduğun sandalyeden kalkarken onu masaya doğru ittirmeni… Yemek yediğin tabağı temizlemeni, bulunduğu yeri düzenli tutmanı, insanlara nezaketli olmanı, yerlere tükürmemeni, insanların arasında gaz çıkarmamanı… Ne çok beklenti var, öyle değil mi? Bir tabağı temizlemek bu kadar önemli mi? Ya da yere tükürmem beni kötü biri mi yapar? Gaz çıkarmak vücudumun bir ihtiyacıyken, niye buna engel oluyorum? Oysa hepimiz yan yana tuvaletlere girip orada sıçmıyor muyuz? Aramızda bir duvar varken her şey serbest, ama duvar kalkınca kötü mü oluyor? Anlayamıyorum… Neden bunlara uymak zorundayım?” diyor. Azahil’in sözlerinde yer alan soruların muhatabı olmadığını bilsen bile, içten içe bu sorulara kendince bir cevap vermeye başladığın esnada Azahil “Ah~~ Özgür olmayı istiyordun, değil mi? Aslında benim istediğim şeyin, senin arzuladığın şeyden hiçbir farkı yok Esth'im. Ben sadece kendim olmak istiyorum. Buna özgürlük de diyebilirsin.” diyor.

Azahil, mevcut durumundan ve düşüncesinden oldukça memnun gibi yüzüne yansıyan ifadesiyle birlikte bakışlarını hafifçe keskinleştirirken “Ah~~ Diyeceksin ki, madem özgür olmak istiyorsun, neden o zaman Aledeslerle takılıyorsun? Çok mantıklı bir soru olurdu, öyle değil mi? Neden yapıyorum ki?” diyor. Bu sözlerinden sonra sırtını sandalyesine yaslayan Azahil karşında oldukça rahat bir görüntü ortaya koyarken “Ah~~ Bu dünyada veya iblis diyarında, her şeyin bir bedeli olduğunu düşünüyorum. Mesela yere tükürürsem, bunun bir yaptırımı olur… Yaptırım ile eylem arasında kaldığımda, tercihimi eylemden yana kullanırım. Ancak yaptırımdan muaf olmak için de eylemi gerçekleştirebilecek bir kudretim olmalı. Bu basit bir örnek… Yere tükürmek için kudretimi kullanıyorum… Buna tek başıma kudretim yetebilir, ancak ya kudretimin yetmeyeceği bir eylemi gerçekleştirmek istersem? Eğer özgürsem, bunu yapabiliyor olmam lazım. Eğer yapamıyorsam özgür değilimdir. Bu kadar basit! Bu yüzden, o eylemi yapabilmek için ise kudretime kudret eklemem lazım. Bunun için ise, kendim gibi kudretli kişilerle takılmam yeterli oluyor! İstediğim kadar kendim olabilmek için kudretli olan Aledeslerden faydalanıyorum diye düşünebilirsin.” diyor. Sözlerini, gerçek bir inanç ve samimiyetle gile getiren Azahil “Ah~~ Ben istediğimi yapıyorum, onlar da benden istediklerini alıyorlar. Ne deniyordu buna? Kazan kazan mı?” diyor gülümseyerek.